ROSENBERG ALBRECHT, syndyk, rajca
| < Poprzednie | Następne > |
ALBRECHT ROSENBERG (1 XI 1675 Gdańsk – 7 X 1749 Gdańsk), syndyk, rajca. Syn ławnika (1682) Georga (16 VI 1643 Gdańsk – 31 VIII 1684). Kształcił się w Gimnazjum Akademickim, następnie wyjechał do Europy Zachodniej, m.in. w roku 1693 przebywał we Franeker (Holandia). Po powrocie do Gdańska w 1700 sekretarz Rady Miejskiej, w 1703 podsyndyk, w 1709 syndyk, od 1718 rajca, wbrew obowiązującym przepisom łączył dwie ostatnie funkcje. W roku 1721 został sędzią, objął stanowisko kamlarza i protobibliotekarza. W 1734, po klęsce króla Stanisława Leszczyńskiego ( oblężenie Gdańska w 1734), wszedł w skład delegacji, która złożyła w imieniu Gdańska hołd konkurentowi Leszczyńskiego, królowi polskiemu Augustowi III. Autor studiów poświęconych zagadnieniom prawnym i historycznym (m.in. Immunitas civitatum Prussiae…), uwag do opisu Gdańska Reinholda Curicke, a także memoriału o prawach Rzeczypospolitej do Śląska. Utrzymywał kontakty m.in. z burmistrzem Torunia Jacobem Heinrichem Zerneckem, kanclerzem Andrzejem Załuskim i Gottfriedem Lengnichem. Tego ostatniego podobno nakłonił do zajęcia się historią regionalną. W pracy naukowej korzystał ze swojego bogatego księgozbioru. Pochowany w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny.
