POMNIK OBROŃCÓW WESTERPLATTE
| < Poprzednie | Następne > |
POMNIK OBROŃCÓW WESTERPLATTE, Westerplatte, ul. Sucharskiego, na terenie byłej polskiej Składnicy Tranzytowej, miejsca historycznej obrony w 1939 roku. Projekt urbanistyczny dla Westerplatte jako Miejsca Pamięci Narodowej (25 ha, m.in. pawilon muzealny – niezrealizowany, parking samochodowy, pętla autobusowa) opracował Adam Haupt, pomnik – wybrany w konkursie rozstrzygniętym 30 XI 1963 – Franciszek Duszeńko i Henryk Kitowski. Na kopcu (średnica 20 m, wysokość 22 m) usypanym z ziemi pozyskanej podczas poszerzania i pogłębiania kanału portowego, m.in. wyprofilowania Zakrętu Pięciu Gwizdków, ustawiono monument składający się z 236 bloków granitowych (pochodzących z kamieniołomów ze Strzegomia i Borkowa na Śląsku; wysokość 22,5 m, waga 115 ton), odsłonięty 9 X 1966. Ozdobiony płaskorzeźbami i napisami w małym stopniu uwieczniającymi bohaterską obronę polskiego Wybrzeża w roku 1939, z wykutymi na ścianach nazwami akwenów i miejsc bitew morskich II wojny światowej, w których uczestniczyli polscy marynarze i żołnierze, ale także miejscami bitew pod Lenino i Studziankami, z napisem CHWAŁA WYZWOLICIELOM i umieszczonymi na szczycie postaciami marynarza i żołnierza z rosyjskim uzbrojeniem (pepesza). Siedem zniczy u stóp odnosi się do 7 dni obrony Westerplatte. Zgodnie z tymi objaśnieniami pomnik ma symbolizować miecz lub bagnet wbity rękojeścią w ziemię.
