IŻEWSKA TERESA, aktorka
| < Poprzednie | Następne > |
TERESA IŻEWSKA (8 IV 1933 Warszawa – 26 VIII 1982 Gdańsk), aktorka teatralna i filmowa. W 1952 roku rozpoczęła studia chemiczne na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Warszawskiego. Na pierwszym roku przeniosła się do warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, gdzie w 1957 została absolwentką Wydziału Aktorskiego. Była współautorką sztuki Tylko dziewięćdziesiąt dziewięć, napisanej z Piotrem Paradowskim i wystawionej w Teatrze Ludowym w Nowej Hucie 7 III 1964. Od 1964 roku do śmierci występowała w Teatrze Wybrzeże. Zadebiutowała tu w sztuce Stanisława Grochowiaka Król IV w reżyserii P. Paradowskiego. Zagrała m.in. w Tangu Sławomira Mrożka w reżyserii P. Paradowskiego (premiera 21 XI 1965), Nie-Boskiej komedii Zygmunta Krasińskiego w reżyserii Marka Okopińskiego (premiera 16 V 1973), Dziadach Adama Mickiewicza w reżyserii Macieja Prusa (premiera 3 XI 1979), a także w sztukach Izaaka Babla, Mikołaja Gogola, Moliera, Williama Shakespeare’a, Stanisława Wyspiańskiego i innych. Jej pożegnaniem ze sceną była rola Anioła w Betlejem polskim Lucjana Rydla w reżyserii Marcela Kochańczyka (premiera 21 I 1982). Do historii polskiego kina przeszła jej rola Stokrotki, uczestniczki powstania warszawskiego, w filmie Kanał (1957) Andrzeja Wajdy. Zagrała m.in. w polskim naśladownictwie westernu Rancho Teksas (1958) Wadima Berestowskiego, Bazie ludzi umarłych (1959) Czesława Petelskiego, Mansardzie Konrada Nałęckiego (1963). Przez ostatnich 19 lat życia wystąpiła w kilku filmowych epizodach, m.in. w serialu dla dzieci Podróż za jeden uśmiech; po raz ostatni – w Odwecie (1982) Tomasza Zygadły. Między rokiem 1971 a 1982 zagrała w pięciu spektaklach telewizyjnych, w sztukach Theodore’a Dreisera, Antoniego Czechowa, Edwarda Wołodarskiego, Michała Bałuckiego i Maksyma Gorkiego.
