MIESZKOWSKI BRONISŁAW, historyk sztuki, konserwator zabytków
| < Poprzednie | Następne > |
BRONISŁAW MIESZKOWSKI (Mora-Mieszkowski; 17 VI 1909 Nowy Targ – 6 V 1976 Gdańsk), historyk sztuki, muzealnik, kolekcjoner, konserwator zabytków. Absolwent historii sztuki UJ. Podczas II wojny światowej więzień oflagów. W Polsce od września 1946, w latach 1946–1947 pracował w Państwowych Zbiorach Sztuki na Wawelu. W Gdańsku w okresie 1947–1951 zastępca wojewódzkiego konserwatora zabytków prof. q Jana Borowskiego, w 1951–1958 wojewódzki konserwator zabytków. Tworzył składnice konserwatorskie, w tym oliwską, do których zwożono dzieła sztuki zdeponowane przez Niemców (1943–1944) na Żuławach i w okolicach Kartuz. Odwołany ze stanowiska konserwatora wojewódzkiego po sprzeciwie wobec projektu budowy ciepłowni w sąsiedztwie q Żurawia (następnie obiektów q Centralnego Muzeum Morskiego, obecnie nowa część muzeum). Wykładowca historii sztuki na Wydziale Architektury q PG. W latach 1958–1964 kierownik Pracowni Konserwacji Dzieł Sztuki w gdańskim oddziale q Przedsiębiorstw Państwowe Pracownie Konserwacji Zabytków. Organizował wspólnie z q Henrykiem Raczyniewskim i Tadeuszem Wilgą Muzeum Zamkowe w Malborku, będąc tam kuratorem zbiorów sztuki (1964–1975). Członek towarzystw naukowych, od 1965 roku członek Stowarzyszenia Miłośników Dawnej Broni i Barwy, w okresie 1973–1975 prezes pomorskiego oddziału tego Stowarzyszenia. Autor kilkunastu artykułów z zakresu konserwacji zabytków i dawnego oręża. Zwornik z jego podobizną, wykonany przez rzeźbiarza Tadeusza Godziszewskiego, widnieje na arkadzie kamienicy przy Długim Targu 25 wśród wizerunków innych zasłużonych dla odbudowy Gdańska osób. Zmarł na raka, pochowany na cmentarzu Witomińskim w Gdyni.
