VERCH CARL GOTTLIEB, artysta plastyk
| < Poprzednie | Następne > |
CARL GOTTLIEB VERCH (5 XII 1770 – 1 V 1846 Gdańsk), artysta plastyk. Potomek Samuela (1655–1715), kaznodziei w kościołach św. Trójcy (1702) i św. Katarzyny (1704), autora panegiryku na cześć króla polskiego Augusta II z okazji jego pobytu w 1710 w Gdańsku. Syn Samuela Gottlieba (pochowany 5 II 1771 w kościele św. Trójcy pod płytą nagrobną nr 242), który z bratem Carlem Benedictem 21 IV 1747 zapisany został do czwartej (czyli drugiej) klasy w gdańskim Gimnazjum Akademickim. Matką była Maria (pochowana przy mężu 17 VIII 1772). Stryj Carl Benedict w 1760 był prokuratorem miejskim.
W 1817 nauczyciel prywatny, mieszkał przy St. Trinitatis-Kirchengasse 68 (ul. św. Trójcy 4), w 1831 przy Poggenpfuhl 208 (ul. Żabi Kruk 30). W latach 1831–1839 był nauczycielem rysunków w prywatnej szkole dla dziewcząt przy Hundegasse 323 (ul. Ogarna 99) Sabiny Cathariny (1780–1840), wdowy po kaznodziei Georgu Theodorze Dietrichu. Jako nauczyciel rysunków młodszych dzieci współpracował także z Królewską Szkołą Sztuk Pięknych. W 1837 członek Towarzystwa Przyjaciół Sztuki w Gdańsku.
5 II 1802 w kościele św. Trójcy pochowano zmarłych w niemowlęctwie jego synów. Jego z kolei nekrolog podpisała "Tochter R. Thomas geb. Verch". W rok po śmierci (1847) sprzedano na licytacji jego zbiory rysunków, grafik, malarstwa i muzykaliów.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 334.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 4, 490.
