BASZTA STUDZIENNA
< Poprzednie | Następne > |
BASZTA STUDZIENNA, ul. Wełniarska. Początkowo prostokątny występ w murze wysokim (zob. mury obronne), wysunięty trzema ścianami przed jego lico, od strony miasta otwarta. W baszcie wykopano głęboką studnię, odsłoniętą podczas częściowej odbudowy w 1950, od której ahistorycznie nadano jej nazwę.
W XV wieku podwyższona, zamknięta tylna ścianą i zadaszona wysokim dachem kalenicowym. Wraz z przesunięciem linii fortyfikacji miejskich w kierunku zachodnim, w 2 połowie XVI wieku utraciła funkcje militarne. W początkach XVII wieku wykorzystywana w charakterze magazynów, stopniowo obudowywana domami mieszkalnymi. W początkach XVIII wieku przebudowana na dom mieszkalny (z adresem serwisowym Kohlenmarkt (Targ Węglowy) 2030, następnie 30), w XIX wieku należący do destylatora Wiebego (1808), szynkarki Marii Feye-Komrowski (1844–1864), w latach 1867–1903 restauratora Carla Heisera (1828–1903). W 1903 dom rozebrano w związku z budową nowej kamienicy czynszowej dla mieszkającej w Wilhelmshaven (Niemcy) rodziny Hildebrandt, później własność Grundstücksgesellschaft GmbH Hamburg (Towarzystwo Nieruchomości Hamburg) (1921), Grundstücksgesellschaft GmbH Danzig (Towarzystwo Nieruchomości Gdańsk) (1931–1939) i Ostdeutsche Privat Bank AG Danzig (Wschodnioniemiecki Akcyjny Bank Prywatny). Budynek, wraz z reliktami dawnej baszty, uległ zniszczeniu w 1945.
W latach 50. XX wieku częściowo odtworzono mury baszty według projektu Józefa Chrzanowicza. W zewnętrznej ścianie od strony Targu Węglowego w odsłonięto w 1953 pomnik „Obrońcom Wybrzeża 1939”. W 2018 poddana pracą zabezpieczającym (usunięcie martwej roślinności od strony wschodniej).