STARGARD HERMAN, burmistrz Głównego Miasta Gdańska
< Poprzednie | Następne > |
HERMAN STARGARD (zm. 4 X 1461 Gniew), burmistrz. Zapewne syn ławnika q Głównego Miasta Gd. (1432) Johanna (zm. 1442/44). Od 1442 ławnik, od 1443 rajca, sędzia 1449, od 1452 burmistrz. W latach 1447–53 był uczestnikiem 12 zjazdów stanów prus. W okresie istnienia Związku Pruskiego (od 1440) zajmował ugodową postawę wobec Krzyżaków, nie widząc powodu do zbrojnego przeciwko nim wystąpienia; jeszcze na przeł. 1453–54 zapewniał komtura gd. o niezaatakowaniu zamku gd., jeśli załoga nie podejmie działań wobec miasta, był przeciwnikiem oddawania spraw Związku Pruskiego do rozstrzygnięcia cesarzowi Fryderykowi III i rozpatrywania sporów w ramach państwa prus. Pod naciskiem ogólnej sytuacji okazał się jednak w okresie q wojny trzynastoletniej (od 1454) jednym z najbardziej znaczących gd. polityków podejmujących działania przeciwko zak. krzyż. W czerwcu 1454, wraz z rajcą Głównego Miasta (od 1445, 1451 także sędzią) Dietrichem Oldefeldem (zm. 8 XI 1464 Gd.) i rajcą (od 1453) Tidemanem Langenbeke (zm. 1468 Gd.), pożyczył królowi pol. Kazimierzowi Jagiellończykowi 6500 grzywien na opłacenie zaciężnych spod Chojnic, biorąc za to w zastaw Puck (w marcu 1456 przekazali go Radzie Miejskiej). W początkach q wojny trzynastoletniej (wiosna 1454) dowodził wojskami gd. działającymi na Wielkich Żuławach. W końcu 1454 doprowadził do udzielenia zgody przez króla Kazimierza Jagiellończyka (w obozie pod obleganym Łasinem) na zburzenie q Młodego Miasta. W czasie q buntu Koggego usunięty 2 X 1456 przez rebeliantów z urzędu burmistrza (domagano się jego uwięzienia), po zaprowadzeniu spokoju, 1457 powrócił na swój urząd. W 1457 był 1 z dowódców wojsk gd. walczących pod Gniewem. W 1461, wysłany przez Radę Miejską Gd. z kolejnym poselstwem do Kazimierza Jagiellończyka, w okolicach Grudziądza dostał się do niewoli krzyż. Przewieziony do pozostającego w rękach krzyż. zamku w Gniewie, zmarł. Za życia czynił szczególne donacje dla q kośc. NMP (ustanowił 1461 wikarię w kaplicy Św. Marcina, uposażoną z dochodów spichrza nad Motławą), szpitala św. Gertrudy (zapisał ogród przy Holzgasse (ul. Kładki)) i q szpitala św. Ducha.