POTOK OLIWSKI
| < Poprzednie | Następne > |
POTOK OLIWSKI (od 1966 wg Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych; 1784 Glettkau Wasser, 1879 Olivaer Bach, 1879 Glettkauer Fließ, 1881 Jelitkowska Struga, 1938 Glettkau Bach, 1955 Radosna, 1957 Potok Oliwski, 1953 Potok Jelitkowski, 1959 Jelitkówka, 1959 Radosna Struga), Oliwski Potok (1966). Ciek wypływający z okolic na płn. od q Matarni, na Wysoczyźnie Gd., gdzie rzędna terenu przyjmuje wartość do 140 m n.p.m.; odwadniając kompleks Lasów Oliwskich w obrębie q Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego oraz q Oliwę i q Jelitkowo, uchodzi do Zatoki Gd. Od płn. graniczy ze zlewnią Świemirowskiego Potoku (w granicach adm. Sopotu), od płd. ze zlewnią q Strzyży; obszar źródłowy stanowi q Dolina Bobrów (w rejonie trójmiejskiej obwodnicy; q obwodnice). Zasilany jest przez cieki, z których część nie ma nazw; gł. dopływy: q Potok Rynarzewski, q Potok Prochowy oraz q Potok Zajączkowski. Długości 9,7 km, o średnim spadku 14,1‰ i pow. zlewni ok. 30 km²; wartość średniego spadku doliny potoku jest znacznie wyższa w górnym biegu, na odcinku pierwszych 2 km od źródła, wynosi 24,18‰ (spadek charakterystyczny dla cieków górskich); bieg środkowy (między 2. a 6. km biegu doliny) charakteryzuje spadek doliny rzędu 13,9–14,3‰, w odcinku ujściowym (na platformie abrazyjnej) spadek doliny wynosi 0,81‰. Wzdłuż potoku funkcjonowały liczne urządzenia, obiekty zabudowy hydrotechnicznej: przegrody z przepustami, stawy, zbiorniki młyńskie, oraz urządzenia gosp.: młyny, kuźnie, folusze (q młyny nad Potokiem Oliwskim i dopływami). Przecinający go nowy most, łączący Oliwę z obwodnicą (w ciągu ul. Stary Rynek Oliwski), o nośności 5 t i szer. jezdni 8,2 m, oddano do użytku 4 V 1994.
