KOŚCIÓŁ LUTERAŃSKI (Stogi)
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Kosciol_luteranski_Stogi.jpg|thumb|Zawieszenie wiechy na budynku kościoła i siedzibie gminy na Stogach, 26 XI 1928]] | [[File:Kosciol_luteranski_Stogi.jpg|thumb|Zawieszenie wiechy na budynku kościoła i siedzibie gminy na Stogach, 26 XI 1928]] | ||
| − | '''KOŚCIÓŁ LUTERAŃSKI''', Hortstraße 4 (ul. Rozłogi). Po utworzeniu 13 VI 1897 | + | '''KOŚCIÓŁ LUTERAŃSKI''', Hortstraße 4 (ul. Rozłogi). Po utworzeniu 13 VI 1897 nowej gminy wiejskiej Heubude ([[STOGI| Stogi]]) około 1899 powierzono pastorowi [[SCHICKUS FRANZ| Franzowi Schickusowi]] utworzenie nowej parafii [[LUTERANIE| luterańskiej]] oraz budowę świątyni. Miała być przeznaczona dla osad w Krakau ([[KRAKOWIEC| Krakowiec]]) i Westliche Neufähr ([[GÓRKI ZACHODNIE| Górki Zachodnie]]). Franz Schickus, przy pomocy firmy budowlanej [[FEY ALEXANDER EDUARD, mistrz ciesielski i murarski, radny | Alexandra Feya]], w ciągu kilku tygodni zbudował pierwszy, niewielki i prowizoryczny budynek kościelny z muru pruskiego, o powierzchni kilkudziesięciu metrów kwadratowych, poświęcony w połowie 1899. Obok wybudowano drewnianą willę, pełniącą funkcję plebanii. Dużą część kosztów budowy pokryła kolekta w kościołach ewangelickich w Westfalii, organy w 1899 ufundowała gdańska firma organmistrzowska [[HEINRICHSDORFF OTTO FRANZ| Ottona Heinrichsdorffa]]. <br/><br/> |
| − | Parafia funkcjonowała początkowo jako filia [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY| kościoła św. Barbary]], samodzielność uzyskała 15 II 1901 | + | Parafia funkcjonowała początkowo jako filia [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY| kościoła św. Barbary]], samodzielność uzyskała 15 II 1901. Franz Schickus w czasie uroczystego nabożeństwa 27 lipca tego roku został jej pierwszym pastorem (piastował ten urząd do śmierci). W 1902 parafia otrzymała do dyspozycji część cmentarza komunalnego, funkcjonującego obok świątyni od 1840. <br/><br/> |
| − | Kościół pełnił funkcję kaplicy, nie miał patrona. Także po późniejszej rozbudowie z 1928 (według projektu Felixa Tiede) określany był jako ewangelicki dom modlitwy – Evangelische Kirche (Bethaus) Danzig Heubude. Po 1945 | + | Kościół pełnił funkcję kaplicy, nie miał patrona. Także po późniejszej rozbudowie z 1928 (według projektu Felixa Tiede) określany był jako ewangelicki dom modlitwy – Evangelische Kirche (Bethaus) Danzig Heubude. Po 1945 nie został przekazany przez władze Kościołowi katolickiemu. Wobec braku wiernych budynek wkrótce rozebrano, a na jego miejscu wybudowano przedszkole. {{author: MrGl}} <br/><br/> |
Wersja z 18:03, 15 wrz 2022
KOŚCIÓŁ LUTERAŃSKI, Hortstraße 4 (ul. Rozłogi). Po utworzeniu 13 VI 1897 nowej gminy wiejskiej Heubude ( Stogi) około 1899 powierzono pastorowi Franzowi Schickusowi utworzenie nowej parafii luterańskiej oraz budowę świątyni. Miała być przeznaczona dla osad w Krakau ( Krakowiec) i Westliche Neufähr ( Górki Zachodnie). Franz Schickus, przy pomocy firmy budowlanej Alexandra Feya, w ciągu kilku tygodni zbudował pierwszy, niewielki i prowizoryczny budynek kościelny z muru pruskiego, o powierzchni kilkudziesięciu metrów kwadratowych, poświęcony w połowie 1899. Obok wybudowano drewnianą willę, pełniącą funkcję plebanii. Dużą część kosztów budowy pokryła kolekta w kościołach ewangelickich w Westfalii, organy w 1899 ufundowała gdańska firma organmistrzowska Ottona Heinrichsdorffa.
Parafia funkcjonowała początkowo jako filia kościoła św. Barbary, samodzielność uzyskała 15 II 1901. Franz Schickus w czasie uroczystego nabożeństwa 27 lipca tego roku został jej pierwszym pastorem (piastował ten urząd do śmierci). W 1902 parafia otrzymała do dyspozycji część cmentarza komunalnego, funkcjonującego obok świątyni od 1840.
Kościół pełnił funkcję kaplicy, nie miał patrona. Także po późniejszej rozbudowie z 1928 (według projektu Felixa Tiede) określany był jako ewangelicki dom modlitwy – Evangelische Kirche (Bethaus) Danzig Heubude. Po 1945 nie został przekazany przez władze Kościołowi katolickiemu. Wobec braku wiernych budynek wkrótce rozebrano, a na jego miejscu wybudowano przedszkole.
| Lata | Imię i nazwisko | Uwagi |
|---|---|---|
| 1901–1925 | Franz Schickus | |
| 1925–1945 | Oscar Schattat (13 VII 1885 – po 1945) | wyświęcony 12 IX 1918 roku |
