LINOW MARTIN von, proboszcz kościoła św. Katarzyny

Wersja z 19:03, 22 sie 2022

MARTIN von LINOW (około 1350 – po 26 II 1414), kleryk diecezji chełmińskiej, elekt chełmiński, proboszcz kościoła św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Gdańsku. Pochodził najpewniej z Linowa (niedaleko Radzynia Chełmińskiego), był synem zmarłego przed 1376 „Tyczkonisa de Lynow”. 2 VII 1376 roku w Chełmży wystąpił jako kleryk diecezji chełmińskiej i notariusz publiczny. Od 17 II 1383 do 27 V 1390 pełnił funkcję kapelana (kierownika kancelarii) wielkiego mistrza Konrada Zöllner von Rotenstein i dowodnie od 1386 roku kanonika w Chełmży. W czerwcu 1390 z komturem toruńskim Wolfem von Zolnhartem był wizytatorem zakonnym w baliwacie czesko-morawskim. Po śmierci biskupa chełmińskiego Reinharda von Sayn został wybrany przez kapitułę jego następcą. Godności nie objął z powodu braku papieskiej prowizji. 28 XI 1391 odnotowany jako kanonik w Chełmży i proboszcz kościoła św. Katarzyny w Gdańsku. W tym okresie brał aktywny udział w powstawaniu szpitala św. Elżbiety w Gdańsku; temu przedsięwzięciu sprzyjały zapewne jego kontakty z Krzyżakami. W latach 1395–1410 i 1411–1414 był dziekanem chełmżyńskim. Po raz ostatni odnotowany 26 II 1414 roku. W listopadzie 1416 pojawił się jego następca. Znany jako autor komentarzy do dwóch pieśni, Pozdrowienia Anielskiego i antyfony Salve Regina. To zapewne on nakłaniał biskupa pomezańskiego Johanna Möncha do napisania De vita et regula clericorum. W związku z tym próbowano niekiedy identyfikować go z bratem tego biskupa, co należy uznać za błąd. RK