LEGIA GDAŃSK

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 2: Linia 2:
 
[[File:Logo lotnisko.jpg|thumb|Partner serwisu]]
 
[[File:Logo lotnisko.jpg|thumb|Partner serwisu]]
  
'''LEGIA GDAŃSK''' (Gdański Klub Żużlowy Legia Gdańsk), sekcja żużlowa Ligi Przyjaciół Żołnierza (od 1962 Liga Obrony Kraju) przy [[STOCZNIA GDAŃSKA| Stoczni Gdańskiej]], działająca w latach 1960–1962. Powstała z połączenia trzecioligowego LŻP [[NEPTUN GDAŃSK| Neptun Gdańsk]] i przeniesionej do Gdańska sekcji żużlowej pierwszoligowej Legii Warszawa. Sekcja Legii Warszawa rozpoczęła działalność w 1930 roku, została reaktywowana w 1948 (II liga, piąte miejsce). W 1949 nie przystąpiła do rozgrywek, następnie była ponownie reaktywowana (jako CWKS Warszawa). W 1950 zajęła trzecie miejsce w II lidze i awansowała do I ligi. Z powodu braku własnego toru żużlowego w latach 1952–1954 startowała we Wrocławiu i w 1952 – pod nazwą CWKS Wrocław – zdobyła tytuł wicemistrza kraju. Po powrocie do Warszawy korzystała głównie z toru żużlowego drugoligowej Skry Warszawa, ale między innymi 7 IX 1958 (nie mogąc skorzystać z toru Skry) spotkanie ze Spartą Wrocław rozegrała w Gdańsku na torze żużlowym stadionu [[POLONIA| Polonii Gdańsk]]. W 1959 zespół zajął trzecie miejsce w I lidze. Ostatnie spotkanie zespół Legii Warszawa rozegrał 20 IX 1959 roku, występując jako gospodarz, choć na torze w Częstochowie. Trudności sekcji spowodowały, że władze Legii Warszawa pozytywnie odpowiedziały na inicjatywę działaczy Neptuna Gdańsk, dzięki czemu zespół został przeniesiony do Gdańska (wraz z miejscem w I lidze) i połączony z Neptunem, funkcjonując odtąd jako Legia Gdańsk. <br/><br/>
+
'''LEGIA GDAŃSK''' (Gdański Klub Żużlowy Legia Gdańsk), sekcja żużlowa Ligi Przyjaciół Żołnierza (od 1962 Liga Obrony Kraju) przy [[STOCZNIA GDAŃSKA| Stoczni Gdańskiej]], działająca w latach 1960–1962. Powstała z połączenia trzecioligowego LPŻ [[NEPTUN GDAŃSK| Neptun Gdańsk]] i przeniesionej do Gdańska sekcji żużlowej pierwszoligowej Legii Warszawa. Sekcja Legii Warszawa rozpoczęła działalność w 1930, została reaktywowana w 1948 (II liga, piąte miejsce). W 1949 nie przystąpiła do rozgrywek, następnie była ponownie reaktywowana (jako CWKS Warszawa). W 1950 zajęła trzecie miejsce w II lidze i awansowała do I ligi. Z powodu braku własnego toru żużlowego w latach 1952–1954 startowała we Wrocławiu i w 1952 – pod nazwą CWKS Wrocław – zdobyła tytuł wicemistrza kraju. Po powrocie do Warszawy korzystała głównie z toru żużlowego drugoligowej Skry Warszawa, ale między innymi 7 IX 1958 (nie mogąc skorzystać z toru Skry) spotkanie ze Spartą Wrocław rozegrała w Gdańsku na torze żużlowym stadionu [[POLONIA| Polonii Gdańsk]]. W 1959 zespół zajął trzecie miejsce w I lidze. Ostatnie spotkanie zespół Legii Warszawa rozegrał 20 IX 1959 roku, występując jako gospodarz, choć na torze w Częstochowie. Trudności sekcji spowodowały, że władze Legii Warszawa pozytywnie odpowiedziały na inicjatywę działaczy Neptuna Gdańsk, dzięki czemu zespół został przeniesiony do Gdańska (wraz z miejscem w I lidze) i połączony z Neptunem, funkcjonując odtąd jako Legia Gdańsk. <br/><br/>
 
Do pierwszego startu Legii Gdańsk w I lidze doszło 10 IV 1960 w Gdańsku w spotkaniu ze Startem Gniezno (59:18), w tym roku zespół sięgnął po wicemistrzostwo Polski (dziewięć zwycięstw, cztery porażki i raz remis). W zespole jeździli zawodnicy byłej Legii Warszawa: Paweł Waloszek i Wiktor Waloszek (czternaście meczów), Marian Kaiser (dwanaście meczów), Stanisław Kaiser (dziesięć meczów), Czesław Kraska (siedem meczów), Euzebiusz Goździk (jeden mecz), a także byłego Neptuna Zdzisław Nowak (czternaście meczów), Władysław Kamrowski (dwanaście meczów), [[PODLECKI ZBIGNIEW| Zbigniew Podlecki]] (dziesięć meczów). Rezerwowi z byłej Legii Warszawa: Henryk Ciorga (odszedł w tym roku do LPŻ Zielona Góra), Mieczysław Śledź, Zdzisław Zachara (odszedł w tym roku do Wandy Nowa Huta) i Roman Wieczorek; z byłego Neptuna: [[DĄBROWSKI JERZY | Jerzy Dąbrowski]], Alfons Węsierski, Bolesław Grajber i Jerzy Donath. Drużyna stoczyła także kilka spotkań towarzyskich, między innymi 3 kwietnia w Gdańsku z Tramwajarzem Łódź, 8 czerwca w Krakowie z Wandą Nowa Huta (17:60, Marian Kaiser pobił wówczas rekord toru). <br/><br/>
 
Do pierwszego startu Legii Gdańsk w I lidze doszło 10 IV 1960 w Gdańsku w spotkaniu ze Startem Gniezno (59:18), w tym roku zespół sięgnął po wicemistrzostwo Polski (dziewięć zwycięstw, cztery porażki i raz remis). W zespole jeździli zawodnicy byłej Legii Warszawa: Paweł Waloszek i Wiktor Waloszek (czternaście meczów), Marian Kaiser (dwanaście meczów), Stanisław Kaiser (dziesięć meczów), Czesław Kraska (siedem meczów), Euzebiusz Goździk (jeden mecz), a także byłego Neptuna Zdzisław Nowak (czternaście meczów), Władysław Kamrowski (dwanaście meczów), [[PODLECKI ZBIGNIEW| Zbigniew Podlecki]] (dziesięć meczów). Rezerwowi z byłej Legii Warszawa: Henryk Ciorga (odszedł w tym roku do LPŻ Zielona Góra), Mieczysław Śledź, Zdzisław Zachara (odszedł w tym roku do Wandy Nowa Huta) i Roman Wieczorek; z byłego Neptuna: [[DĄBROWSKI JERZY | Jerzy Dąbrowski]], Alfons Węsierski, Bolesław Grajber i Jerzy Donath. Drużyna stoczyła także kilka spotkań towarzyskich, między innymi 3 kwietnia w Gdańsku z Tramwajarzem Łódź, 8 czerwca w Krakowie z Wandą Nowa Huta (17:60, Marian Kaiser pobił wówczas rekord toru). <br/><br/>
 
W 1961 po odejściu (do drugoligowego Śląska Świętochłowice) braci Waloszków – którzy stanowili o wartości zespołu – i większym udziale w występach zawodników byłego Neptuna zespół zajął przedostatnie, siódme miejsce w I lidze (cztery zwycięstwa, dziesięć porażek). Uchronił się przed spadkiem do II ligi, wygrywając dwa mecze barażowe z Unią Tarnów (15 X 1961 Tarnów (44:34) i 20 X 1961 Gdańsk (49:29)). W spotkaniach ligowych występowali: Marian Kaiser, Stanisław Kaiser, Czesław Kraska, Zbigniew Nowak i Zbigniew Podlecki (wszyscy brali udział w czternastu meczach), Jerzy Dąbrowski (dziewięć meczów), Zdzisław Zachara (siedem meczów), Władysław Kamrowski (trzy mecze), Euzebiusz Goździk (jeden mecz).<br/><br/>  
 
W 1961 po odejściu (do drugoligowego Śląska Świętochłowice) braci Waloszków – którzy stanowili o wartości zespołu – i większym udziale w występach zawodników byłego Neptuna zespół zajął przedostatnie, siódme miejsce w I lidze (cztery zwycięstwa, dziesięć porażek). Uchronił się przed spadkiem do II ligi, wygrywając dwa mecze barażowe z Unią Tarnów (15 X 1961 Tarnów (44:34) i 20 X 1961 Gdańsk (49:29)). W spotkaniach ligowych występowali: Marian Kaiser, Stanisław Kaiser, Czesław Kraska, Zbigniew Nowak i Zbigniew Podlecki (wszyscy brali udział w czternastu meczach), Jerzy Dąbrowski (dziewięć meczów), Zdzisław Zachara (siedem meczów), Władysław Kamrowski (trzy mecze), Euzebiusz Goździk (jeden mecz).<br/><br/>  

Wersja z 06:51, 21 sie 2022

Partner serwisu

LEGIA GDAŃSK (Gdański Klub Żużlowy Legia Gdańsk), sekcja żużlowa Ligi Przyjaciół Żołnierza (od 1962 Liga Obrony Kraju) przy Stoczni Gdańskiej, działająca w latach 1960–1962. Powstała z połączenia trzecioligowego LPŻ Neptun Gdańsk i przeniesionej do Gdańska sekcji żużlowej pierwszoligowej Legii Warszawa. Sekcja Legii Warszawa rozpoczęła działalność w 1930, została reaktywowana w 1948 (II liga, piąte miejsce). W 1949 nie przystąpiła do rozgrywek, następnie była ponownie reaktywowana (jako CWKS Warszawa). W 1950 zajęła trzecie miejsce w II lidze i awansowała do I ligi. Z powodu braku własnego toru żużlowego w latach 1952–1954 startowała we Wrocławiu i w 1952 – pod nazwą CWKS Wrocław – zdobyła tytuł wicemistrza kraju. Po powrocie do Warszawy korzystała głównie z toru żużlowego drugoligowej Skry Warszawa, ale między innymi 7 IX 1958 (nie mogąc skorzystać z toru Skry) spotkanie ze Spartą Wrocław rozegrała w Gdańsku na torze żużlowym stadionu Polonii Gdańsk. W 1959 zespół zajął trzecie miejsce w I lidze. Ostatnie spotkanie zespół Legii Warszawa rozegrał 20 IX 1959 roku, występując jako gospodarz, choć na torze w Częstochowie. Trudności sekcji spowodowały, że władze Legii Warszawa pozytywnie odpowiedziały na inicjatywę działaczy Neptuna Gdańsk, dzięki czemu zespół został przeniesiony do Gdańska (wraz z miejscem w I lidze) i połączony z Neptunem, funkcjonując odtąd jako Legia Gdańsk.

Do pierwszego startu Legii Gdańsk w I lidze doszło 10 IV 1960 w Gdańsku w spotkaniu ze Startem Gniezno (59:18), w tym roku zespół sięgnął po wicemistrzostwo Polski (dziewięć zwycięstw, cztery porażki i raz remis). W zespole jeździli zawodnicy byłej Legii Warszawa: Paweł Waloszek i Wiktor Waloszek (czternaście meczów), Marian Kaiser (dwanaście meczów), Stanisław Kaiser (dziesięć meczów), Czesław Kraska (siedem meczów), Euzebiusz Goździk (jeden mecz), a także byłego Neptuna Zdzisław Nowak (czternaście meczów), Władysław Kamrowski (dwanaście meczów), Zbigniew Podlecki (dziesięć meczów). Rezerwowi z byłej Legii Warszawa: Henryk Ciorga (odszedł w tym roku do LPŻ Zielona Góra), Mieczysław Śledź, Zdzisław Zachara (odszedł w tym roku do Wandy Nowa Huta) i Roman Wieczorek; z byłego Neptuna: Jerzy Dąbrowski, Alfons Węsierski, Bolesław Grajber i Jerzy Donath. Drużyna stoczyła także kilka spotkań towarzyskich, między innymi 3 kwietnia w Gdańsku z Tramwajarzem Łódź, 8 czerwca w Krakowie z Wandą Nowa Huta (17:60, Marian Kaiser pobił wówczas rekord toru).

W 1961 po odejściu (do drugoligowego Śląska Świętochłowice) braci Waloszków – którzy stanowili o wartości zespołu – i większym udziale w występach zawodników byłego Neptuna zespół zajął przedostatnie, siódme miejsce w I lidze (cztery zwycięstwa, dziesięć porażek). Uchronił się przed spadkiem do II ligi, wygrywając dwa mecze barażowe z Unią Tarnów (15 X 1961 Tarnów (44:34) i 20 X 1961 Gdańsk (49:29)). W spotkaniach ligowych występowali: Marian Kaiser, Stanisław Kaiser, Czesław Kraska, Zbigniew Nowak i Zbigniew Podlecki (wszyscy brali udział w czternastu meczach), Jerzy Dąbrowski (dziewięć meczów), Zdzisław Zachara (siedem meczów), Władysław Kamrowski (trzy mecze), Euzebiusz Goździk (jeden mecz).

Zespół stoczył też towarzyskie pojedynki, między innymi 15 lipca w Toruniu z tamtejszym LPŻ (42:35; M. Kajzer – 15; Podlecki – 10, S. Kajzer – 6, Nowak – 5, Kamrowski – 2, Dąbrowski – 3, Kraska –1), 8 sierpnia z reprezentacją Helsinek (51:26).

Słabe wyniki osiągnięte w 1961 w I lidze i wysokie koszty sprzętu doprowadziły sekcję do pokaźnego zadłużenia. W efekcie gdańska Liga Przyjaciół Żołnierza otrzymała odgórne polecenie jej rozwiązania (podobna sytuacja spotkała rok wcześniej sekcję żużlową Cracovii). Rozważano przeniesienie sekcji do Grudziądza lub Szczecina, ponadto oferowano przejęcie jej Startowi Gdańsk, Federacji Sportowej Żeglarz (Związku Zawodowego Marynarzy i Portowców, organizatora między innymi Ogólnopolskich Wyścigów Motocyklowych „Motocross” w Sopocie Kamiennym Potoku) i wreszcie Stoczni Północnej. Propozycje spotkały się z odmową wynikającą głównie z decyzji Centralnej Rady Związków Zawodowych o nieprzyjmowaniu sekcji ligowych z innych pionów sportowych. Po naciskach ze strony wojewódzkich i miejskich władz partyjnych oraz apelach dziennikarzy 13 II 1962 Zarząd Główny Federacji Sportowej Gwardia wydał zgodę na włączenie sekcji w struktury klubu GKS Wybrzeże Gdańsk. W 1962 sekcja wystąpiła więc w I lidze jako GKS Wybrzeże (pierwsze spotkanie 15 IV 1962 we Wrocławiu ze Spartą, po przeniesieniu inauguracji ze Stalą Rzeszów z 8 kwietnia na 21 lipca), nadal korzystając z toru na stadionie Polonii Gdańsk (do czasu wybudowania własnego toru żużlowego przy ul. Elbląskiej w 1965 roku).

Z byłych zawodników Neptuna i Legii w barwach GKS Wybrzeże w 1961 jeździli Zbigniew Podlecki i Zdzisław Nowak (w 1962 wrócił jednak do Zielonej Góry).


Legia Gdańsk w sezonie 1960
Nazwa klubu
i pozycja w tabeli
Liczba zdobytych punktów Spotkania w charakterze gości
i zdobywcy punktów
Spotkania w charakterze gospodarza
i zdobywcy punktów
Stal Rzeszów 24 (+176) 5 VI 1960
30:48
P. Waloszek –11
M. Kaiser – 7
Nowak – 5
Podlecki – 4
W. Waloszek – 2
Kamrowski – 1
19 VI 1960
7:41
M. Kaiser – 13
P. Waloszek – 9
Kamrowski – 4
Nowak – 4
Podlecki – 3
W. Waloszek – 2
Goździk – 1
Legia Gdańsk 19 (+144)
Polonia Bydgoszcz 18 (+114?) 4 IX 1960
39:39
10 V 1960
42:35
M. Kaiser – 13
P. Waloszek – 11
S. Kaiser – 7
Kamrowski i Podlecki – 4
W. Waloszek – 3
Nowak – 0
Włókniarz Częstochowa 17 (+114) 24 IV 1960
27:51
18 IX 1960
46:32
P. Waloszek – 14
Podlecki – 12
W. Waloszek – 7
Kraska – 6
S. Kaiser – 4
Nowak – 3
Górnik Rybnik 12 (–62?) 26 VI 1960
34:44
29 V 1960
50:2
M. Kaiser – 15
P. Waloszek – 14
S. Kaiser – 8
W. Waloszek – 6
Kamrowski – 5
Nowak – 2
Unia Leszno 12 (–78) 11 IX 1960
51:26
P. Waloszek – 15
M. Kaiser – 12
Kamrowski – 8
W. Waloszek – 6
Podlecki – 6
Nowak – 4
1 V 1960
47:31
M. Kaiser – 14
P. Waloszek – 13
Kaiser – 9
Kamrowski, Nowak, W. Waloszek – 3
Podlecki – 2
Unia Tarnów 10 (–118?) 15 V 1960
42:34
M. Kaiser i P. Waloszek – 12
S. Kaiser – 9
Nowak – 5
Kamrowski – 3
Podlecki – 1 (rezerwa: Kraska)
21 VIII 1960
61:17
M. Kaiser – 14
P. Waloszek – 13
W. Waloszek – 9
Nowak – 9
Kamrowski, Podlecki – 8
Start Gniezno 0 (–290) 25 IX 1960
50,5:27,5
P. Waloszek – 15
M. Kaiser – 14
Nowak – 7
S. Kaiser – 5,5
W. Waloszek – 5
Podlecki – 4
10 IV 1960
59:18
Legia Gdańsk w sezonie 1961
Nazwa klubu
i pozycja w tabeli
Liczba zdobytych punktów Spotkania w charakterze gości
i zdobywcy punktów
Spotkania w charakterze gospodarza
i zdobywcy punktów
Stal Rzeszów 27 (+306) 10 IX 1961
26:52
S. Kaiser – 9
M. Kaiser – 7
Kraksa – 5
Podlecki – 3
Zachara – 2
15 IV 1961
31:47
M. Kaiser – 12
S. Kaiser – 9
Podlecki – 6
Kraska – 3
Kamrowski – 1
Nowak – 0
Górnik Rybnik 20 (+252) 9 VII 1961
22:56
M. Kaiser, Kraska – 9
2 VIII 1961
32:46
M. Kaiser – 9, Kraska – 9
Polonia Bydgoszcz 18 (+65) 1 V 1961
20:58
M. Kaiser – 7
S. Kaiser – 6
30 IV 1961
34:43
M. Kaiser – 15
Unia Leszno 13 (+41) 11 VI 1961
35:43
M. Kaiser – 8
S. Kaiser – 7
Nowak – 5
Kraska – 5
Podlecki, Zachara – 4
Dąbrowski – 2
4 VI 1961
40:37
M. Kaiser – 13
S. Kaiser – 10
Zachara – 6
Podlecki – 5
Nowak – 4
Kraska – 2
rezerwa Dąbrowski
Włókniarz Częstochowa 12 (–65) 23 IV 1961
35:43
7 V 1961
27:51
Sparta Wrocław 12 (–84) 9 IV 1961
28:48
M. Kaiser – 10
17 IX 1961
53,5:24,5
M. Kaiser, S. Kaiser – 12
Podlecki – 7,5
Nowak, Zachara, Kraska – 7
Dąbrowski – 1
Legia Gdańsk 8 (–123)
Wanda Nowa Huta 2 (–392) 21 V 1961
40,5:37,5
25 VI 1961
58:19
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania