RASMUS GEORG WILHELM, budowniczy organów i fortepianów
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
− | '''GEORG WILHELM RASMUS''' (pochowany 10 VIII 1795 Gdańsk), czeladnik, budowniczy organów i fortepianów, syn Balthasara (zm. przed 1754), zbrojmistrza gdańskiego garnizonu, oraz Lucii z domu Scharffenberg (pochowana 23 III 1770). Notowany w Gdańsku od około 1754 | + | '''GEORG WILHELM RASMUS''' (pochowany 10 VIII 1795 Gdańsk), czeladnik, budowniczy organów i fortepianów, syn Balthasara (zm. przed 1754), zbrojmistrza gdańskiego garnizonu, oraz Lucii z domu Scharffenberg (pochowana 23 III 1770). Notowany w Gdańsku od około 1754, w 1770 przy Kassubischer Markt (Targ Kaszubski, obecnie nie istnieje) jako obywatel i właściciel posesji. Praktykował u (Gottfrieda?) Silbermanna. Budował cenione fortepiany i klawesyny skrzydłowe, prostokątne i pionowe, klawikordy, Clavecin Royal, połączenia instrumentu strunowego z organowym oraz niezbyt wysoko oceniane organy. W 1770 jego czeladnikiem był Joseph Benedict Bliski z Oliwy. <br/><br/> |
+ | Ożeniony z Marią Elisabeth (pochowana 27 II 1772), miał syna Theodora Wilhelma Gottloba (ochrzczony 24 III 1768); ożeniony powtórnie z Renatą Constantią, z domu Froese, (około 1737 – 18 IX 1811). Pochowany w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościele św. Bartłomieja]]. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
+ | '''Bibliografia''':<br/> | ||
+ | Vogiel Benjamin, ''Fortepiany gdańskie do 1815'', „Studia Musicologica Calisensia. W kręgu fortepianu i muzyki fortepianowej”, red. Krzysztof Rottrmund, Poznań 2019, s. 215. |
Wersja z 13:38, 5 lip 2022
GEORG WILHELM RASMUS (pochowany 10 VIII 1795 Gdańsk), czeladnik, budowniczy organów i fortepianów, syn Balthasara (zm. przed 1754), zbrojmistrza gdańskiego garnizonu, oraz Lucii z domu Scharffenberg (pochowana 23 III 1770). Notowany w Gdańsku od około 1754, w 1770 przy Kassubischer Markt (Targ Kaszubski, obecnie nie istnieje) jako obywatel i właściciel posesji. Praktykował u (Gottfrieda?) Silbermanna. Budował cenione fortepiany i klawesyny skrzydłowe, prostokątne i pionowe, klawikordy, Clavecin Royal, połączenia instrumentu strunowego z organowym oraz niezbyt wysoko oceniane organy. W 1770 jego czeladnikiem był Joseph Benedict Bliski z Oliwy.
Ożeniony z Marią Elisabeth (pochowana 27 II 1772), miał syna Theodora Wilhelma Gottloba (ochrzczony 24 III 1768); ożeniony powtórnie z Renatą Constantią, z domu Froese, (około 1737 – 18 IX 1811). Pochowany w kościele św. Bartłomieja.
Bibliografia:
Vogiel Benjamin, Fortepiany gdańskie do 1815, „Studia Musicologica Calisensia. W kręgu fortepianu i muzyki fortepianowej”, red. Krzysztof Rottrmund, Poznań 2019, s. 215.