BRUNATTI FRANZ CHRISTIAN, lekarz, położnik
(uzupelnienie LM (19.09.2020)) |
|||
Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Franz_Christian_Brunatti.jpg|thumb|Rozprawa Franza Christiana Brunattiego o położnictwie w Prusach wydrukowana pośmiertnie w 1904]] | [[File:Franz_Christian_Brunatti.jpg|thumb|Rozprawa Franza Christiana Brunattiego o położnictwie w Prusach wydrukowana pośmiertnie w 1904]] | ||
− | '''FRANZ CHRISTIAN BRUNATTI''' (30 III 1768 Gdańsk – 31 I 1835 Gdańsk), lekarz, z włoskiej rodziny | + | '''FRANZ CHRISTIAN BRUNATTI''' (30 III 1768 Gdańsk – 31 I 1835 Gdańsk), lekarz, z włoskiej rodziny. Wnuk pochodzącego z okolic Mediolanu i osiadłego w Gdańsku kupca Franza (zm. przed 1741), między innymi jednego z armatorów statku „S. Antonius von Padua“, ojca Josepha, Adelgundy, Johanna Franza, Anthonego, Jacoba i Anny Marii. Zapewne syn mistrza wagowego w porcie gdańskim Johanna Franza (1730 – po 1817). Od 1783 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w latach 1790–1794 studiował medycynę na uniwersytetach w Jenie i Würzburgu.<br/><br/> |
− | Od | + | Od 1796 trudnił się praktyką lekarską w Gdańsku. W 1804 współorganizował państwową instytucję kształcącą położne – Entbindungs-Lehranstalt (Zakład Szkolenia Położnych; [[POŁOŻNICTWO | położnictwo]], [[PROWINCJONALNY ZAKŁAD KSZTAŁCENIA POŁOŻNYCH | Prowincjonalny Zakład Kształcenia Położnych]]). W 1816 został jej dyrektorem; pełnił tę funkcję aż do śmierci, będąc jednocześnie wykładowcą. Publikował prace z zakresu położnictwa. <br/><br/> |
W latach 1808–1829 mieszkał we własnej kamienicy przy Langer Markt 428 (Długi Targ 6), należał do niego także dom przy Poggenpfuhl 1 (ul. Żabi Kruk). Następnie, jako szef Prowincjonalnego Zakładu Kształcenia Położnych mieszkał na terenie zakładu przy Langgarten 215 (ul. Długie Ogrody 33). Był członkiem loży masońskiej Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]). <br/><br/> | W latach 1808–1829 mieszkał we własnej kamienicy przy Langer Markt 428 (Długi Targ 6), należał do niego także dom przy Poggenpfuhl 1 (ul. Żabi Kruk). Następnie, jako szef Prowincjonalnego Zakładu Kształcenia Położnych mieszkał na terenie zakładu przy Langgarten 215 (ul. Długie Ogrody 33). Był członkiem loży masońskiej Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]). <br/><br/> | ||
− | Ustanowił testamentem fundację mającą wspierać finansowo ubogie dzieci urodzone w Prowincjonalnym Zakładzie Kształcenia Położnych (do ukończenia przez nie 14. roku życia). Do | + | Ustanowił testamentem fundację mającą wspierać finansowo ubogie dzieci urodzone w Prowincjonalnym Zakładzie Kształcenia Położnych (do ukończenia przez nie 14. roku życia). Do 1868 skorzystało z tego 50 dzieci na znaczną wówczas kwotę 42 000 talarów. Pieniądze pochodziły z odsetek od ulokowanych przez donatora kapitałów. W kolejnych latach pomocą tą otaczano 10 dzieci rocznie. Akcja została zakończona po 1920 z powodu zmian politycznych oraz inflacji szalejącej po I wojnie światowej. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
+ | '''Bibliografia''':<br/> | ||
+ | Archiwum Państwowe Gdańsk, 300,1/137, s. 20 (genealogia rodziny). |
Wersja z 12:26, 10 cze 2022
FRANZ CHRISTIAN BRUNATTI (30 III 1768 Gdańsk – 31 I 1835 Gdańsk), lekarz, z włoskiej rodziny. Wnuk pochodzącego z okolic Mediolanu i osiadłego w Gdańsku kupca Franza (zm. przed 1741), między innymi jednego z armatorów statku „S. Antonius von Padua“, ojca Josepha, Adelgundy, Johanna Franza, Anthonego, Jacoba i Anny Marii. Zapewne syn mistrza wagowego w porcie gdańskim Johanna Franza (1730 – po 1817). Od 1783 uczeń Gimnazjum Akademickiego, w latach 1790–1794 studiował medycynę na uniwersytetach w Jenie i Würzburgu.
Od 1796 trudnił się praktyką lekarską w Gdańsku. W 1804 współorganizował państwową instytucję kształcącą położne – Entbindungs-Lehranstalt (Zakład Szkolenia Położnych; położnictwo, Prowincjonalny Zakład Kształcenia Położnych). W 1816 został jej dyrektorem; pełnił tę funkcję aż do śmierci, będąc jednocześnie wykładowcą. Publikował prace z zakresu położnictwa.
W latach 1808–1829 mieszkał we własnej kamienicy przy Langer Markt 428 (Długi Targ 6), należał do niego także dom przy Poggenpfuhl 1 (ul. Żabi Kruk). Następnie, jako szef Prowincjonalnego Zakładu Kształcenia Położnych mieszkał na terenie zakładu przy Langgarten 215 (ul. Długie Ogrody 33). Był członkiem loży masońskiej Eugenia ( wolnomularstwo).
Ustanowił testamentem fundację mającą wspierać finansowo ubogie dzieci urodzone w Prowincjonalnym Zakładzie Kształcenia Położnych (do ukończenia przez nie 14. roku życia). Do 1868 skorzystało z tego 50 dzieci na znaczną wówczas kwotę 42 000 talarów. Pieniądze pochodziły z odsetek od ulokowanych przez donatora kapitałów. W kolejnych latach pomocą tą otaczano 10 dzieci rocznie. Akcja została zakończona po 1920 z powodu zmian politycznych oraz inflacji szalejącej po I wojnie światowej.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, 300,1/137, s. 20 (genealogia rodziny).