SZKOŁA MARIACKA
| Linia 4: | Linia 4: | ||
[[File:3_Szkoła_Mariacka.jpg|thumb|Dawny budynek Szkoły Mariackiej i Gimnazjum Miejskiego oraz nieistniejąca po 1945 zabudowa prawej strony ul. Podkramarskiej]] | [[File:3_Szkoła_Mariacka.jpg|thumb|Dawny budynek Szkoły Mariackiej i Gimnazjum Miejskiego oraz nieistniejąca po 1945 zabudowa prawej strony ul. Podkramarskiej]] | ||
| − | '''SZKOŁA MARIACKA.''' Założona przy [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP), z siedzibą na terenie probostwa pierwsza wzmianka z 1350 | + | '''SZKOŁA MARIACKA.''' Założona przy [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP), z siedzibą na terenie probostwa pierwsza wzmianka z 1350. Początkowo nauczano śpiewu kościelnego (nauczycielem był dzwonnik) i liturgii. Wyższy poziom organizacji osiągnęła przed 1383, kiedy wzmiankowano jej pierwszego rektora Johanna Trutenow. O obsadzie stanowisk w szkole decydowali Krzyżacy, do których należał patronat nad kościołem NMP, w 1427 – mocą specjalnego przywileju wielkiego mistrza Paula von Russdorfa – nadawanie nominacji przeszło na Radę Miejską. W 1434 rektorem był mistrz (magister) Stefan, w 1444 mistrz Konrad Bock. W 1581 otrzymała nową siedzibę w renesansowym budynku przy Brotbänkengasse 2 (ul. Chlebnicka). W 1714 budynek ten połączono z Nowym Domem Ławy przy Langer Markt 42 (Długi Targ), przenosząc szkołę do budynku przy Pfarrhof (nie istnieje), róg Kleine Krämergasse 4 (Podkramarska). W XVIII wieku wiodąca szkoła w szkolnictwie elementarnym, 10 XI 1817 połączona z [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickim]], tworząc [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskie]]. {{author: ML}} <br /><br /> |
{| class="tableGda" | {| class="tableGda" | ||
|- | |- | ||
Wersja z 17:18, 12 kwi 2022
SZKOŁA MARIACKA. Założona przy kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (NMP), z siedzibą na terenie probostwa pierwsza wzmianka z 1350. Początkowo nauczano śpiewu kościelnego (nauczycielem był dzwonnik) i liturgii. Wyższy poziom organizacji osiągnęła przed 1383, kiedy wzmiankowano jej pierwszego rektora Johanna Trutenow. O obsadzie stanowisk w szkole decydowali Krzyżacy, do których należał patronat nad kościołem NMP, w 1427 – mocą specjalnego przywileju wielkiego mistrza Paula von Russdorfa – nadawanie nominacji przeszło na Radę Miejską. W 1434 rektorem był mistrz (magister) Stefan, w 1444 mistrz Konrad Bock. W 1581 otrzymała nową siedzibę w renesansowym budynku przy Brotbänkengasse 2 (ul. Chlebnicka). W 1714 budynek ten połączono z Nowym Domem Ławy przy Langer Markt 42 (Długi Targ), przenosząc szkołę do budynku przy Pfarrhof (nie istnieje), róg Kleine Krämergasse 4 (Podkramarska). W XVIII wieku wiodąca szkoła w szkolnictwie elementarnym, 10 XI 1817 połączona z Gimnazjum Akademickim, tworząc Gimnazjum Miejskie.
| 1539–1540 | Andreas Aurifaber |
| 1545 | Tesmarus |
| 1551 | Ignatius Schulz |
| 1553 | Menius |
| 1557–1565 | Martin Pretor |
| 1566–1569 | Michael Hecht |
| 1569–1602 | Valentinus Schreck |
| 1603–1629 | Johann Martinus |
| 1629–1648 | Nicolaus Rudovius |
| 1648–1671 | Jakob Zetzkius |
| 1672–1678 | Friedrich Wagner |
| 1678–1707 | Johannes Krieg |
| 1707–1738 | Daniel Colbe |
| 1738–1755 | Bernhard Ludolph Kemna |
| 1756–1762 | Johann Gerber |
| 1762–1780 | Michael Mündel |
| 1780 | Samuel Friedrich Unselt |
| 1780–1786 | Samuel Gottlieb Weickhmann |
| 1786–1792 | Heinrich Eduard |
| 1793 | Michael Baumann |
| 1795–1804 | Johann Jakob Czolbe |
| 1806 | Gottfried Heinrich Pobowski |
| 1807–1809 | Georg Wilhelm Cosack |
| 1810–1817 | Friedrich Theodor Kniewel |
