PODSIADŁY JERZY, śpiewak operowy
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Podsiadły Jerzy.jpg|thumb|Jerzy Podsiadły]] | [[File:Podsiadły Jerzy.jpg|thumb|Jerzy Podsiadły]] | ||
[[File:Podsiadły Jerzy jako Mefisto.jpg|thumb|Jerzy Podsiadły jako Mefistofeles w ''Fauście'' Charles’a Gounoda]] | [[File:Podsiadły Jerzy jako Mefisto.jpg|thumb|Jerzy Podsiadły jako Mefistofeles w ''Fauście'' Charles’a Gounoda]] | ||
| − | [[File: Jerzy_Podsiadły.jpg |thumb| [[BOROWSKA-PODSIADŁY LEOKADIA | Leokadia Borowska]] i Jerzy Podsiadły]] | + | [[File: Jerzy_Podsiadły.jpg |thumb| [[BOROWSKA-PODSIADŁY LEOKADIA | Leokadia Borowska]] i Jerzy Podsiadły w ''Strasznym Dworze'']] |
'''JERZY PODSIADŁY''' (21 XI 1925 Warszawa – 13 VIII 1989 Gdańsk), śpiewak operowy o głosie basowym. Syn kupca Stefana Podsiadłego i Marii z domu Niemcewicz. Muzyki uczył się w Szkole Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, lekcje śpiewu pobierał zaś u Wiktora Brégy. W 1950 został zaangażowany do Studia Operowego Państwowej Filharmonii Bałtyckiej ([[OPERA BAŁTYCKA | Opera Bałtycka]]). W 1957 otrzymał stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki na półroczne studia wokalne we Włoszech. <br/><br/> | '''JERZY PODSIADŁY''' (21 XI 1925 Warszawa – 13 VIII 1989 Gdańsk), śpiewak operowy o głosie basowym. Syn kupca Stefana Podsiadłego i Marii z domu Niemcewicz. Muzyki uczył się w Szkole Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, lekcje śpiewu pobierał zaś u Wiktora Brégy. W 1950 został zaangażowany do Studia Operowego Państwowej Filharmonii Bałtyckiej ([[OPERA BAŁTYCKA | Opera Bałtycka]]). W 1957 otrzymał stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki na półroczne studia wokalne we Włoszech. <br/><br/> | ||
Wersja z 18:04, 21 lut 2022
JERZY PODSIADŁY (21 XI 1925 Warszawa – 13 VIII 1989 Gdańsk), śpiewak operowy o głosie basowym. Syn kupca Stefana Podsiadłego i Marii z domu Niemcewicz. Muzyki uczył się w Szkole Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, lekcje śpiewu pobierał zaś u Wiktora Brégy. W 1950 został zaangażowany do Studia Operowego Państwowej Filharmonii Bałtyckiej ( Opera Bałtycka). W 1957 otrzymał stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki na półroczne studia wokalne we Włoszech.
Od debiutu 12 XII 1950 aż do emerytury w 1980 zagrał przeszło 40 ról w operach Stanisława Moniuszki (Zbigniew i Skołuba w Strasznym dworze, Stolnik w Halce, Antoni we Flisie), Gioacchina Rossiniego (Don Basilio w Cyruliku sewilskim, Alidoro w Kopciuszku), Charles'a Gounoda (Mefisto w Fauście, Ojciec Laurenty w Romeo i Julii), Bedřicha Smetany (Kecala w Sprzedanej narzeczonej), Aleksandra Borodina (Chan Konczak w Kniaziu Igorze), Piotra Czajkowskiego (Gremin w Eugeniuszu Onieginie, Czub w Trzewiczkach), Modesta Musorgskiego (Pimen w Borysie Godunowie), Wolfganga Amadeusza Mozarta (Bartolo w Weselu Figara, Komtur w Don Giovannim), Ottona Nicolaia (Falstaff i Pan Reich w Wesołych kumoszkach z Windsoru), Giuseppe Verdiego (Sparafucile w Rigoletto, Wielki Inkwizytor i Mnich w Don Carlosie, Hrabia Ribbing w Balu maskowym, Ramfis i Faraon w Aidzie, Ferrando w Trubadurze, Lodovico w Otellu), Igora Strawińskiego (Trulove w Żywocie rozpustnika), Karola Szymanowskiego (Archirejos w Królu Rogerze), Feliksa Nowowiejskiego (Mestwin w Legendzie Bałtyku), Władysława Żeleńskiego (Halban w Konradzie Wallenrodzie), Tadeusza Szeligowskiego (Mysi Król w Krakatuku), Giacoma Pucciniego (Colline w Cyganerii, Timur w Turandot, Angelotti w Tosce, Bonza i Komisarz w Madamie Butterfly), Stefana Poradowskiego (Van Ost w Płomieniach), Georges'a Bizeta (Zuniga w Carmen), Daniela François Aubera (Giacomo w Fra Diavolo), Gaetana Donizettiego (Notariusz w Don Pasquale), Juliusza Mejtusa (Andrzej Walko w Młodej Gwardii) oraz w operetkach Jacques'a Offenbacha (Hrabia Oscar w Szóstej żonie Sinobrodego) i Karla Millöckera (Bogumił Małachowski w Studencie żebraku).
Występował gościnnie we Włoszech, Szwajcarii, Republice Federalnej Niemiec (RFN), Niemieckiej Republice Demokratycznej (NRD) i Związku Radzieckim (ZSRR). W 1957 z zespołem włoskich śpiewaków odbył tournée po RFN, kreując postać Don Basilia w Cyruliku sewilskim Gioacchina Rossiniego. Następnie wystąpił na dwóch koncertach i nagrał płytę.
W Gdańsku i w okolicznych miejscowościach wziął udział w ponad 2500 imprez, głównie akademiach okolicznościowych, koncertach w zakładach pracy, w klubie młodzieżowym Rudy Kot oraz audycjach umuzykalniających dla młodzieży szkolnej, na których śpiewał arie operowe i pieśni artystyczne, a także popularne piosenki Ol' Man River i Ma Curly-Headed Baby z repertuaru amerykańskiego śpiewaka i działacza społecznego Paula Robesona (1898–1976).
Był laureatem międzynarodowych konkursów wokalnych we Włoszech: w 1956 zdobył II nagrodę w Vercelli, w 1957 I nagrodę w Chiavari i II nagrodę w Reggio Emilia. Otrzymał też liczne odznaczenia: Nagrodę Muzyczną Miasta Gdańska (1957), odznakę „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1965), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1966), Medal 30-lecia Polski Ludowej (1975).
Był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR), a w 1964 delegatem na IV Zjazd PZPR. Brak informacji o okresie członkostwa w partii. Od 1 XII 1952 należał do Związku Artystów Scen Polskich (ZASP).
Mieszkał przy ul. Leningradzkiej (obecnie Podwale Przedmiejskie). Był trzykrotnie żonaty. 25 III 1954 w kościele Najświętszego Serca Jezusowego poślubił śpiewaczkę Leokadię Borowską, z którą rozwiódł się w 1959. Ich jedyny syn Zdzisław (2 IV 1955 Gdańsk – 10 X 2002 Gdańsk), informatyk, miał z kolei synów Tomasza (ur. 28 VI 1977 Gdańsk), aktora, reżysera, konferansjera, i Michała (ur. 18 IX 1981 Gdańsk), informatyka, oraz córkę Annę (ur. 7 VII 1988 Gdańsk), lekarza psychologa. 27 X 1960 ożenił się z Idalią Zofią Mężyk (ur. 29 IV 1933), lekarką, z którą rozwiódł się 27 IV 1968. Małżeństwo było bezdzietne. Od 27 II 1971 był żonaty z Danutą Józefą Ratajczak (ur. 5 III 1946), technikiem technologiem, która opiekuje się jego spuścizną.
Zmarł na niewydolność serca. Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym nr 5, Łostowickim.
