KOCIOŁEK STANISŁAW, I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File: Stanisław_Kociołek.jpg |thumb| Stanisław Kociołek]] | [[File: Stanisław_Kociołek.jpg |thumb| Stanisław Kociołek]] | ||
| − | '''STANISŁAW KOCIOŁEK''' (3 V 1933 Warszawa – 1 X 2015 Warszawa), I sekretarz [[POLSKA ZJEDNOCZONA PARTIA ROBOTNICZA. KOMITET WOJEWÓDZKI | Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]] w Gdańsku | + | '''STANISŁAW KOCIOŁEK''' (3 V 1933 Warszawa – 1 X 2015 Warszawa), I sekretarz [[POLSKA ZJEDNOCZONA PARTIA ROBOTNICZA. KOMITET WOJEWÓDZKI | Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]] w Gdańsku. Pochodzenie inteligenckie, syn Jana i Marianny, w 1957 ukończył socjologię na Uniwersytecie Warszawskim (UW), w latach 1951–1952 nauczyciel w Piotrkowie (koło Iławy). Od 1953 członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR), w 1956–1958 I sekretarz Komitetu Uczelnianego PZPR na UW, 1960–1963 sekretarz Komitetu Centralnego Związku Młodzieży Socjalistycznej, 1963–1964 I sekretarz Komitetu Dzielnicowego PZPR Warszawa-Śródmieście, od lipca 1964 do grudnia 1967 I sekretarz Komitetu Warszawskiego PZPR.<br/><br/> |
Od 21 XII 1967 do 2 VII 1970 I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Gdańsku, najmłodszy na przełomie lat 60. i 70. XX wieku członek Biura Politycznego Komitetu Centralnego (KC) PZPR (listopad 1968 – luty 1971), od czerwca do grudnia wicepremier, od grudnia 1970 do lutego sekretarz KC PZPR. W latach 1965–1971 poseł na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (PRL).<br/><br/> | Od 21 XII 1967 do 2 VII 1970 I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Gdańsku, najmłodszy na przełomie lat 60. i 70. XX wieku członek Biura Politycznego Komitetu Centralnego (KC) PZPR (listopad 1968 – luty 1971), od czerwca do grudnia wicepremier, od grudnia 1970 do lutego sekretarz KC PZPR. W latach 1965–1971 poseł na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (PRL).<br/><br/> | ||
W czasie jego kadencji w Gdańsku doszło do rozruchów studenckich ([[MARZEC 1968 W GDAŃSKU | marzec 1968 w Gdańsku]]). Popierał starania o utworzenie [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]], współodpowiedzialny za masakrę robotników Wybrzeża w [[GRUDZIEŃ 1970 | grudniu 1970]]. W następstwie wydarzeń przeniesiony do służby dyplomatycznej.<br/><br/> | W czasie jego kadencji w Gdańsku doszło do rozruchów studenckich ([[MARZEC 1968 W GDAŃSKU | marzec 1968 w Gdańsku]]). Popierał starania o utworzenie [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]], współodpowiedzialny za masakrę robotników Wybrzeża w [[GRUDZIEŃ 1970 | grudniu 1970]]. W następstwie wydarzeń przeniesiony do służby dyplomatycznej.<br/><br/> | ||
W latach 1971–1978 ambasador PRL w Belgii i Luksemburgu, od 1980 do 1982 redaktor naczelny miesięcznika „Polish Perspectives”, w 1980 ambasador w Tunezji, w 1980–1982 I sekretarz Komitetu Warszawskiego PZPR, od 1982 do 1985 ambasador w ZSRR. Od 1985 do 1989 redaktor naczelny miesięcznika „Polish Perspectives”.<br/><br/> | W latach 1971–1978 ambasador PRL w Belgii i Luksemburgu, od 1980 do 1982 redaktor naczelny miesięcznika „Polish Perspectives”, w 1980 ambasador w Tunezji, w 1980–1982 I sekretarz Komitetu Warszawskiego PZPR, od 1982 do 1985 ambasador w ZSRR. Od 1985 do 1989 redaktor naczelny miesięcznika „Polish Perspectives”.<br/><br/> | ||
| − | Jeden z oskarżonych w trwającym od | + | Jeden z oskarżonych w trwającym od 1995 procesie o „sprawstwo kierownicze” grudniowej masakry na Wybrzeżu, w kwietniu 2013 uniewinniony przez Sąd Okręgowy w Warszawie, w grudniu 2013 Prokuratora Okręgowa w Gdańsku złożyła apelację od wyroku, 30 VI 2014 Sąd Apelacyjny w Warszawie podtrzymał wyrok uniewinniający. {{author: PB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 17:34, 5 lut 2022
STANISŁAW KOCIOŁEK (3 V 1933 Warszawa – 1 X 2015 Warszawa), I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Gdańsku. Pochodzenie inteligenckie, syn Jana i Marianny, w 1957 ukończył socjologię na Uniwersytecie Warszawskim (UW), w latach 1951–1952 nauczyciel w Piotrkowie (koło Iławy). Od 1953 członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR), w 1956–1958 I sekretarz Komitetu Uczelnianego PZPR na UW, 1960–1963 sekretarz Komitetu Centralnego Związku Młodzieży Socjalistycznej, 1963–1964 I sekretarz Komitetu Dzielnicowego PZPR Warszawa-Śródmieście, od lipca 1964 do grudnia 1967 I sekretarz Komitetu Warszawskiego PZPR.
Od 21 XII 1967 do 2 VII 1970 I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Gdańsku, najmłodszy na przełomie lat 60. i 70. XX wieku członek Biura Politycznego Komitetu Centralnego (KC) PZPR (listopad 1968 – luty 1971), od czerwca do grudnia wicepremier, od grudnia 1970 do lutego sekretarz KC PZPR. W latach 1965–1971 poseł na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (PRL).
W czasie jego kadencji w Gdańsku doszło do rozruchów studenckich ( marzec 1968 w Gdańsku). Popierał starania o utworzenie Uniwersytetu Gdańskiego, współodpowiedzialny za masakrę robotników Wybrzeża w grudniu 1970. W następstwie wydarzeń przeniesiony do służby dyplomatycznej.
W latach 1971–1978 ambasador PRL w Belgii i Luksemburgu, od 1980 do 1982 redaktor naczelny miesięcznika „Polish Perspectives”, w 1980 ambasador w Tunezji, w 1980–1982 I sekretarz Komitetu Warszawskiego PZPR, od 1982 do 1985 ambasador w ZSRR. Od 1985 do 1989 redaktor naczelny miesięcznika „Polish Perspectives”.
Jeden z oskarżonych w trwającym od 1995 procesie o „sprawstwo kierownicze” grudniowej masakry na Wybrzeżu, w kwietniu 2013 uniewinniony przez Sąd Okręgowy w Warszawie, w grudniu 2013 Prokuratora Okręgowa w Gdańsku złożyła apelację od wyroku, 30 VI 2014 Sąd Apelacyjny w Warszawie podtrzymał wyrok uniewinniający.
