CZARTKOWSKI ADAM, nauczyciel w Gimnazjum Polskim
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''ADAM CZARTKOWSKI''' (29 VIII 1881 Czarnomin, Podole – 29 V 1958 Warszawa) | + | [[File: Grono_pedagogiczne_GP_1936.jpg |thumb| Grono pedagogiczne Gimnazjum Polskiego w 1936, Adam Czartkowski siedzi w pierwszy rzędzie, piaty z lewej]] |
| + | '''ADAM MARCIN CZARTKOWSKI''' (29 VIII 1881 Czarnomin, Podole – 29 V 1958 Warszawa), botanik, literat, nauczyciel [[GIMNAZJUM POLSKIE | Gimnazjum Polskiego]] w Gdańsku. Syn Juliana i Maryli z domu Nowickiej. W 1899 absolwent gimnazjum w Białej Cerkwi, w 1904 Wydziału Przyrodniczego Uniwersytetu Warszawskiego (UW). Od 1905 do 1908 pracował w prywatnych szkołach w Warszawie, od 1909 do 1915 jako asystent w Katedrze Anatomii i Fizjologii UW. Jednocześnie od 1911 pracował na stanowisku profesora anatomii i fizjologii roślin Wolnej Wszechnicy Polskiej i Wyższej Szkoły Ogrodniczej w Warszawie. Od 1919 nauczyciel Państwowego Gimnazjum im. Tadeusza Rejtana w Warszawie, skąd urlopowany został do pracy Gimnazjum Polskim w Gdańsku. <br/><br/> | ||
| + | W gdańskim Gimnazjum Polskim od 1 II 1928 do 29 VIII 1939 nauczyciel biologii. Sekretarz generalny (1929–1937) i pierwszy wiceprezes (1937–1939) [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ NAUKI I SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki]] w Gdańsku, od 1937 także członek honorowy. W latach 1927–1939 w składzie komitetu redakcyjnego [[ROCZNIK GDAŃSKI | „Rocznika Gdańskiego”]]. Z jego inicjatywy dokonano spisu niefigurujących w bibliografii Estreichera druków z XV–XVIII wieku, które znajdowały się w [[BIBLIOTEKA MIEJSKA | Bibliotece Miejskiej]]. Inicjator serii „Biblioteka Gdańsko-Pomorska” i „Studia Gdańskie” oraz wydania źródłowego „Monumenta Maritima. (Pomniki Spraw Morskich Polski)”. W 1935 był organizatorem (z ramienia TPNiS) w siedzibie [[DYREKCJA KOLEI | Dyrekcji Kolei]] wystawy obrazów Wojciecha Kossaka z udziałem autora. Publikował w polskiej prasie, między innymi w „Kurierze Warszawskim”.<br/><br/> | ||
| + | Opuścił Gdańsk w nocy z 30 na 31 VIII 1939; ukrywał się początkowo w Warszawie u córki Zofii Jeżewskiej, następnie w Kazimierzu nad Wisłą, Piotrkowie Trybunalskim i Częstochowie. Od 1945 w Łodzi, profesor tamtejszego uniwersytetu i Akademii Medycznej, dziekan Wydziału Farmaceutycznego. Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Sztandaru Pracy II Klasy, odznaka Zasłużonego Popularyzatora Wiedzy. Pochowany w Łodzi. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 21:07, 16 gru 2021
ADAM MARCIN CZARTKOWSKI (29 VIII 1881 Czarnomin, Podole – 29 V 1958 Warszawa), botanik, literat, nauczyciel Gimnazjum Polskiego w Gdańsku. Syn Juliana i Maryli z domu Nowickiej. W 1899 absolwent gimnazjum w Białej Cerkwi, w 1904 Wydziału Przyrodniczego Uniwersytetu Warszawskiego (UW). Od 1905 do 1908 pracował w prywatnych szkołach w Warszawie, od 1909 do 1915 jako asystent w Katedrze Anatomii i Fizjologii UW. Jednocześnie od 1911 pracował na stanowisku profesora anatomii i fizjologii roślin Wolnej Wszechnicy Polskiej i Wyższej Szkoły Ogrodniczej w Warszawie. Od 1919 nauczyciel Państwowego Gimnazjum im. Tadeusza Rejtana w Warszawie, skąd urlopowany został do pracy Gimnazjum Polskim w Gdańsku.
W gdańskim Gimnazjum Polskim od 1 II 1928 do 29 VIII 1939 nauczyciel biologii. Sekretarz generalny (1929–1937) i pierwszy wiceprezes (1937–1939) Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki w Gdańsku, od 1937 także członek honorowy. W latach 1927–1939 w składzie komitetu redakcyjnego „Rocznika Gdańskiego”. Z jego inicjatywy dokonano spisu niefigurujących w bibliografii Estreichera druków z XV–XVIII wieku, które znajdowały się w Bibliotece Miejskiej. Inicjator serii „Biblioteka Gdańsko-Pomorska” i „Studia Gdańskie” oraz wydania źródłowego „Monumenta Maritima. (Pomniki Spraw Morskich Polski)”. W 1935 był organizatorem (z ramienia TPNiS) w siedzibie Dyrekcji Kolei wystawy obrazów Wojciecha Kossaka z udziałem autora. Publikował w polskiej prasie, między innymi w „Kurierze Warszawskim”.
Opuścił Gdańsk w nocy z 30 na 31 VIII 1939; ukrywał się początkowo w Warszawie u córki Zofii Jeżewskiej, następnie w Kazimierzu nad Wisłą, Piotrkowie Trybunalskim i Częstochowie. Od 1945 w Łodzi, profesor tamtejszego uniwersytetu i Akademii Medycznej, dziekan Wydziału Farmaceutycznego. Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Sztandaru Pracy II Klasy, odznaka Zasłużonego Popularyzatora Wiedzy. Pochowany w Łodzi.
