RÓŻAŃSKI ANDRZEJ, konserwator dzieł sztuki
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| + | [[File: Andrzej_Różańsk.jpg |thumb| Andrzej Różański]] | ||
[[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] | [[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] | ||
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
Wersja z 07:50, 9 gru 2021
ANDRZEJ RÓŻAŃSKI (ur. 12 IX 1933 Ciechocinek), konserwator dzieł sztuki. Syn Stefana (1908 Zbrachlin koło Nieszawy – 1989) i Bronisławy z domu Bedekier (1904 Ciechocinek – 1964). Szkołę podstawową i liceum ukończył w Ciechocinku. W latach 1954–1958 studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, w Katedrze Konserwacji Malarstwa i Rzeźby, pod kierunkiem prof. Leonarda Torwirta. W latach 1958–1998 (do przejścia na emeryturę) był zatrudniony w Przedsiębiorstwie Państwowym Pracownie Konserwacji Zabytków (PP PKZ) Oddział w Gdańsku.
W 1958 pracował w zespole Barbary Grabowskiej przy konserwacji malarstwa ściennego na zamku w Lidzbarku Warmińskim, w latach 1964–1965 jako kierownik tych prac. W okresie 1965–1976 był kierownikiem Pracowni Konserwacji Dzieł Sztuki PP PKZ Oddział Gdańsk. Kierował zespołami konserwatorskimi ratującymi wystrój Ratusza Głównego Miasta, Ratusza Starego Miasta, Dworu Artusa, gdańskich kościołów i kamienic. Prowadził także prace w Republice Federalnej Niemiec. Do ważniejszych należała konserwacja polichromowanych plafonów w pałacu w Brühl koło Kolonii według metody stworzonej przez prof. Wiesława Domasłowskiego i inż. Zenona Sykuterę. Uczestniczył w opracowaniu tej metody, a następnie ją wdrażał, wzmacniając stropy konserwowanych sal (Muzyczna, Audiencyjna i inne).
Od 1958 żonaty z Wacławą z domu Mincer (ur. 13 III 1936 Kotra, Grodzieńszczyzna), absolwentką Wydziału Geografii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Ojciec Agnieszki (ur. 1965), absolwentki grafiki reklamowej na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku i grafiki komputerowej na Hochschule für Künste w Bremie, gdzie mieszka i pracuje jako grafik.
| 1958–1960 | kościół św. Mikołaja | konserwacja malarstwa ściennego (tempera na tynku), sceny z męki Chrystusa, około połowy XV wieku |
| 1959 | kościół św. Katarzyny | konserwacja obrazu (olej, płótno) Bartholomäusa Milwitza Wjazd Chrystusa do Jerozolimy, 1654 |
| 1961 | Dwór Artusa | Ława Malborska: dwa obrazy (olej, drewno) z cyklu Davida Carla Franza Pochód gdańszczan |
| 1962 | kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny | ołtarz główny Michaela von Augsburga: rzeźby (drewno polichromowane, złocone) 36 postaci biblijnych oraz scena Zwiastowania |
| 1964–1969 | Ratusz Głównego Miasta | Wielki Krzysztof, herby Polski, Gdańska, Litwy, Prus Królewskich (malarstwo ścienne), 2. połowa XVII wieku |
| 1972 | kościół św. Trójcy | ambona z XV wieku (drewno rzeźbione, polichromowane, złocenia) |
| 1975–1976 | Ratusz Głównego Miasta | portret (olej, płótno) Stanisława Augusta Poniatowskiego według Marcella Bacciarellego, XVIII wiek; portret (olej, płótno) Krzysztofa Celestyna Mrongowiusza autorstwa Davida Carla Franza, 1844 |
| 1976 | kamieniczki przy ul. Długiej 64–66 | prace konserwatorskie polichromii malarskiej |
