JĘDRKIEWICZ EDWIN, nauczyciel w Gimnazjum Polskim
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Edwin_Jędrkiewicz.jpg|thumb|Edwin Jędrkiewicz]] | [[File:Edwin_Jędrkiewicz.jpg|thumb|Edwin Jędrkiewicz]] | ||
| − | '''EDWIN JĘDRKIEWICZ''' (właściwie Rosenfeld; 16 IV 1889 Wadowice – 4 IX 1971 Mediolan), nauczyciel, poeta, dramatopisarz, tłumacz. Po ukończeniu szkoły średniej we Lwowie studiował na tamtejszym uniwersytecie filologię klasyczną i filozofię. Następnie nauczyciel języka łacińskiego w szkołach we Lwowie i Ołomuńcu. W latach 1920–1924 prezes lwowskiego Związku Literatów.<br/><br/> | + | '''EDWIN JĘDRKIEWICZ''' (właściwie Rosenfeld; 16 IV 1889 Wadowice – 4 IX 1971 Mediolan), nauczyciel [[GIMNAZJUM POLSKIE | Gimnazjum Polskiego]], poeta, dramatopisarz, tłumacz. Po ukończeniu szkoły średniej we Lwowie studiował na tamtejszym uniwersytecie filologię klasyczną i filozofię. Następnie nauczyciel języka łacińskiego w szkołach we Lwowie i Ołomuńcu. W latach 1920–1924 prezes lwowskiego Związku Literatów.<br/><br/> |
| − | + | Urlopowany z Państwowego Gimnazjum Żeńskiego im. Królowej Jadwigi we Lwowie do pracy w gdańskim Gimnazjum Polskim, od 1 IX 1928 nauczał języka polskiego i łaciny. Podczas II wojny światowej nauczał w szkołach we Lwowie i okolicach, w 1944 ewakuowany poprzez Niemcy na Węgry. Od 1945 roku ponownie w Gdańsku, początkowo nauczyciel, do 1957 pracował w [[BIBLIOTEKA MIEJSKA | Bibliotece Miejskiej]], kustosz. W latach 1945–1948 prezes gdańskiego oddziału Związku Literatów Polskich. Następnie mieszkał w Poroninie, zmarł podczas pobytu we Włoszech.<br/><br/> | |
Tłumaczył (z języka łacińskiego) między innymi dzieła Apulejusza (''Metamorfozy albo Złoty Osioł''), Erazma z Rotterdamu (''Pochwała głupoty''), Andrzeja Frycza (''Dzieła wszystkie''), z języka włoskiego Benita Mussoliniego (''Mowy''), w okresie gdańskim autor m.in. opowiadań ''Jędrek i szczęście'' (1929), ''Sąd'' (1934), powieści ''Droga z Martynowic'' (1938). {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Tłumaczył (z języka łacińskiego) między innymi dzieła Apulejusza (''Metamorfozy albo Złoty Osioł''), Erazma z Rotterdamu (''Pochwała głupoty''), Andrzeja Frycza (''Dzieła wszystkie''), z języka włoskiego Benita Mussoliniego (''Mowy''), w okresie gdańskim autor m.in. opowiadań ''Jędrek i szczęście'' (1929), ''Sąd'' (1934), powieści ''Droga z Martynowic'' (1938). {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 14:14, 5 gru 2021
EDWIN JĘDRKIEWICZ (właściwie Rosenfeld; 16 IV 1889 Wadowice – 4 IX 1971 Mediolan), nauczyciel Gimnazjum Polskiego, poeta, dramatopisarz, tłumacz. Po ukończeniu szkoły średniej we Lwowie studiował na tamtejszym uniwersytecie filologię klasyczną i filozofię. Następnie nauczyciel języka łacińskiego w szkołach we Lwowie i Ołomuńcu. W latach 1920–1924 prezes lwowskiego Związku Literatów.
Urlopowany z Państwowego Gimnazjum Żeńskiego im. Królowej Jadwigi we Lwowie do pracy w gdańskim Gimnazjum Polskim, od 1 IX 1928 nauczał języka polskiego i łaciny. Podczas II wojny światowej nauczał w szkołach we Lwowie i okolicach, w 1944 ewakuowany poprzez Niemcy na Węgry. Od 1945 roku ponownie w Gdańsku, początkowo nauczyciel, do 1957 pracował w Bibliotece Miejskiej, kustosz. W latach 1945–1948 prezes gdańskiego oddziału Związku Literatów Polskich. Następnie mieszkał w Poroninie, zmarł podczas pobytu we Włoszech.
Tłumaczył (z języka łacińskiego) między innymi dzieła Apulejusza (Metamorfozy albo Złoty Osioł), Erazma z Rotterdamu (Pochwała głupoty), Andrzeja Frycza (Dzieła wszystkie), z języka włoskiego Benita Mussoliniego (Mowy), w okresie gdańskim autor m.in. opowiadań Jędrek i szczęście (1929), Sąd (1934), powieści Droga z Martynowic (1938).
