TORBUS TOMASZ, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
(Utworzył nową stronę „{{web}} Category: Hasła w przygotowaniu”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[ | + | [[File: Tomasz_Torbus.jpg |thumb| Tomasz Torbus]] |
| + | '''TOMASZ TORBUS''' (ur. 23 V 1961 Warszawa), historyk sztuki, profesor [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]]. W 1976 ukończył Szkołę Podstawową w Warszawie przy ul. Ciasnej, w latach 1976–1980 uczył się w Liceum Ogólnokształcącym im. Mikołaja Kopernika w Warszawie przy ul. Bema 76. Od października 1980 do grudnia 1981 studiował historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim (UW). Po usunięciu ze studiów w czasie [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] i półrocznym pobycie w Azji, kontynuował od 1983 do 1990 studia z historii sztuki na uniwersytecie w Hamburgu, oraz rok później tamże z etnologii i archeologii prekolumbijskiej. | ||
| + | W latach 1991–1997 uczestnik Studiów Doktoranckich Uniwersytetu Hamburskiego. Od 1997 doktor na podstawie dysertacji ''Die Konventshäuser und Groβgebietigersitze des Deutschen Ordens im Deutschordensland Preuβen'' (''Zamki komturskie i siedziby dostojników Zakonu Krzyżackiego w Prusach''). <br/><br/> | ||
| + | W latach 1997–2000 pracował w Instytucie Herdera w Marburgu przy projekcie Dehio Śląsk oraz jako dziennikarz, pilot wycieczek i fotograf. W latach 2000–2011 i w 2015–2018 zatrudniony był (na pół etatu) w Lipskim Centrum Humanistycznym Historii i Kultury Europy Środkowo-Wschodniej (później Instytut Historii i Kultury Europy Wschodniej im. Leibniza, GWZO). Realizował projekty ''Znaczenie Jagiellonów dla sztuki i kultury (ok. 1450-1550)'', ''Kultura dworska w Europie Środkowo-Wschodniej XIV-XVIII wieku – komunikacja kulturowa i reprezentacja na tle porównawczym'', ''Polska szkoła konserwacji zabytków’ i jej długa prehistoria'', w 2012–2015 (w GWZO) był kierownikiem projektu ''Gdańska architektura "Złotego Wieku" (poł. XV - poł. XVIII w.) – architektura jako polityczny program zachowania autonomii''. <br/><br/> | ||
| + | Od 2009 doktor habilitowany (na uniwersytecie w Lipsku) na podstawie dorobku i rozprawy o rezydencjach królewskich Jagiellonów w Polsce i na Litwie około 1500 roku. Od 2010 profesor UG, w latach 2012–2016 dyrektor Instytutu Historii Sztuki UG, od 2021 profesor tytularny.<br/><br/> | ||
| + | Autor monografii ''Die Konventsburgen im Deutschordensland Preußen'' (München 1998), ''Zamki krzyżackie'' (Wrocław 2010), ''Das Königsschloss in Krakau und die Residenzarchitektur unter den Jagiellonen in Polen und Litauen (1499–1548). Baugeschichte, Funktion, Rezeption'' (Thorbecke Verlag 2014), ''Zamki konwentualne państwa krzyżackiego w Prusach'' (Gdańsk 2014), ''Rekonstrukcje, dekonstrukcje, (nad)interpretacje. Studia o losach architektury środkowoeuropejskich miast i rezydencji w aspekcie politycznym (XIX-XXI wiek)'' (Gdańsk 2019), ''Zamki konwentualne państwa krzyżackiego w Prusach. Katalog'' (Gdańsk 2021).<br/><br/> | ||
| + | Fotograf, swoje prace przedstawiał w Muzeum Architektury we Wrocławiu i w [[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowym w Gdańsku]] (w Oddziale Etnograficznym). {{author: BM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 10:25, 29 lis 2021
TOMASZ TORBUS (ur. 23 V 1961 Warszawa), historyk sztuki, profesor Uniwersytetu Gdańskiego. W 1976 ukończył Szkołę Podstawową w Warszawie przy ul. Ciasnej, w latach 1976–1980 uczył się w Liceum Ogólnokształcącym im. Mikołaja Kopernika w Warszawie przy ul. Bema 76. Od października 1980 do grudnia 1981 studiował historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim (UW). Po usunięciu ze studiów w czasie stanu wojennego i półrocznym pobycie w Azji, kontynuował od 1983 do 1990 studia z historii sztuki na uniwersytecie w Hamburgu, oraz rok później tamże z etnologii i archeologii prekolumbijskiej.
W latach 1991–1997 uczestnik Studiów Doktoranckich Uniwersytetu Hamburskiego. Od 1997 doktor na podstawie dysertacji Die Konventshäuser und Groβgebietigersitze des Deutschen Ordens im Deutschordensland Preuβen (Zamki komturskie i siedziby dostojników Zakonu Krzyżackiego w Prusach).
W latach 1997–2000 pracował w Instytucie Herdera w Marburgu przy projekcie Dehio Śląsk oraz jako dziennikarz, pilot wycieczek i fotograf. W latach 2000–2011 i w 2015–2018 zatrudniony był (na pół etatu) w Lipskim Centrum Humanistycznym Historii i Kultury Europy Środkowo-Wschodniej (później Instytut Historii i Kultury Europy Wschodniej im. Leibniza, GWZO). Realizował projekty Znaczenie Jagiellonów dla sztuki i kultury (ok. 1450-1550), Kultura dworska w Europie Środkowo-Wschodniej XIV-XVIII wieku – komunikacja kulturowa i reprezentacja na tle porównawczym, Polska szkoła konserwacji zabytków’ i jej długa prehistoria, w 2012–2015 (w GWZO) był kierownikiem projektu Gdańska architektura "Złotego Wieku" (poł. XV - poł. XVIII w.) – architektura jako polityczny program zachowania autonomii.
Od 2009 doktor habilitowany (na uniwersytecie w Lipsku) na podstawie dorobku i rozprawy o rezydencjach królewskich Jagiellonów w Polsce i na Litwie około 1500 roku. Od 2010 profesor UG, w latach 2012–2016 dyrektor Instytutu Historii Sztuki UG, od 2021 profesor tytularny.
Autor monografii Die Konventsburgen im Deutschordensland Preußen (München 1998), Zamki krzyżackie (Wrocław 2010), Das Königsschloss in Krakau und die Residenzarchitektur unter den Jagiellonen in Polen und Litauen (1499–1548). Baugeschichte, Funktion, Rezeption (Thorbecke Verlag 2014), Zamki konwentualne państwa krzyżackiego w Prusach (Gdańsk 2014), Rekonstrukcje, dekonstrukcje, (nad)interpretacje. Studia o losach architektury środkowoeuropejskich miast i rezydencji w aspekcie politycznym (XIX-XXI wiek) (Gdańsk 2019), Zamki konwentualne państwa krzyżackiego w Prusach. Katalog (Gdańsk 2021).
Fotograf, swoje prace przedstawiał w Muzeum Architektury we Wrocławiu i w Muzeum Narodowym w Gdańsku (w Oddziale Etnograficznym).
