DUNAJEWSKI WALDEMAR, menedżer, energetyk
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''WALDEMAR DUNAJEWSKI''' (ur. 12 III 1947 Romankowo), menedżer, energetyk. Absolwent Wydziału Elektrycznego [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (1971), specjalność: elektrownie i gospodarka elektro-energetyczna. Ukończył także studia podyplomowe w zakresie energetyki jądrowej oraz organizacji, ekonomii i zarządzania przemysłem.<br/><br/> | '''WALDEMAR DUNAJEWSKI''' (ur. 12 III 1947 Romankowo), menedżer, energetyk. Absolwent Wydziału Elektrycznego [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (1971), specjalność: elektrownie i gospodarka elektro-energetyczna. Ukończył także studia podyplomowe w zakresie energetyki jądrowej oraz organizacji, ekonomii i zarządzania przemysłem.<br/><br/> | ||
| − | W latach 1972–1979 zatrudniony w Elektrociepłowni Elbląg na stanowiskach, kolejno: inżyniera, energetyka, kierownika wydziału i głównego specjalisty do spraw inwestycji; w latach 1980–1987 pracował w Zakładzie Energetycznym Elbląg, gdzie awansował do stanowiska I zastępcy dyrektora zakładu. Następnie dyrektor Elektrociepłowni Wybrzeże (1987–1988), dyrektor naczelny Zespołu Elektrociepłowni Gdańsk PP (1989–1993), prezes zarządu oraz dyrektor generalny spółki [[ELEKTROCIEPŁOWNIE WYBRZEŻE SA | Elektrociepłownie Wybrzeże SA]] (1994–2000). Pod jego kierownictwem doszło do komercjalizacji i prywatyzacji zakładu, wybudowano i przekazano do eksploatacji dwa nowe bloki energetyczne w Gdańsku i Gdyni, wycofano z eksploatacji | + | W latach 1972–1979 zatrudniony w Elektrociepłowni Elbląg na stanowiskach, kolejno: inżyniera, energetyka, kierownika wydziału i głównego specjalisty do spraw inwestycji; w latach 1980–1987 pracował w Zakładzie Energetycznym Elbląg, gdzie awansował do stanowiska I zastępcy dyrektora zakładu. Następnie dyrektor Elektrociepłowni Wybrzeże (1987–1988), dyrektor naczelny Zespołu Elektrociepłowni Gdańsk PP (1989–1993), prezes zarządu oraz dyrektor generalny spółki [[ELEKTROCIEPŁOWNIE WYBRZEŻE SA | Elektrociepłownie Wybrzeże SA]] (1994–2000). Pod jego kierownictwem doszło do komercjalizacji i prywatyzacji zakładu, wybudowano i przekazano do eksploatacji dwa nowe bloki energetyczne w Gdańsku i Gdyni, wycofano z eksploatacji trzy przestarzałe elektrociepłownie. Osobiście zaangażował się we współtworzenie [[POLSKA FILHARMONIA BAŁTYCKA IM. FRYDERYKA CHOPINA | Filharmonii Bałtyckiej]] na terenach po byłej elektrociepłowni Ołowianka.<br/><br/> |
W latach 1998–2008 prezes Związku Pracodawców Elektrociepłowni w Polsce, członek Rady Zarządzającej Polskiego Komitetu Światowej Rady Energetyki (2009–2012), prezes Stowarzyszenia Elektryków Polskich Oddział SEP Gdańsk (od 2010), prezes Stowarzyszenia na Rzecz Elektrowni Jądrowej w Województwie Pomorskim (od 2011). Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1999). {{author: DSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | W latach 1998–2008 prezes Związku Pracodawców Elektrociepłowni w Polsce, członek Rady Zarządzającej Polskiego Komitetu Światowej Rady Energetyki (2009–2012), prezes Stowarzyszenia Elektryków Polskich Oddział SEP Gdańsk (od 2010), prezes Stowarzyszenia na Rzecz Elektrowni Jądrowej w Województwie Pomorskim (od 2011). Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1999). {{author: DSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 08:20, 20 wrz 2021
WALDEMAR DUNAJEWSKI (ur. 12 III 1947 Romankowo), menedżer, energetyk. Absolwent Wydziału Elektrycznego Politechniki Gdańskiej (1971), specjalność: elektrownie i gospodarka elektro-energetyczna. Ukończył także studia podyplomowe w zakresie energetyki jądrowej oraz organizacji, ekonomii i zarządzania przemysłem.
W latach 1972–1979 zatrudniony w Elektrociepłowni Elbląg na stanowiskach, kolejno: inżyniera, energetyka, kierownika wydziału i głównego specjalisty do spraw inwestycji; w latach 1980–1987 pracował w Zakładzie Energetycznym Elbląg, gdzie awansował do stanowiska I zastępcy dyrektora zakładu. Następnie dyrektor Elektrociepłowni Wybrzeże (1987–1988), dyrektor naczelny Zespołu Elektrociepłowni Gdańsk PP (1989–1993), prezes zarządu oraz dyrektor generalny spółki Elektrociepłownie Wybrzeże SA (1994–2000). Pod jego kierownictwem doszło do komercjalizacji i prywatyzacji zakładu, wybudowano i przekazano do eksploatacji dwa nowe bloki energetyczne w Gdańsku i Gdyni, wycofano z eksploatacji trzy przestarzałe elektrociepłownie. Osobiście zaangażował się we współtworzenie Filharmonii Bałtyckiej na terenach po byłej elektrociepłowni Ołowianka.
W latach 1998–2008 prezes Związku Pracodawców Elektrociepłowni w Polsce, członek Rady Zarządzającej Polskiego Komitetu Światowej Rady Energetyki (2009–2012), prezes Stowarzyszenia Elektryków Polskich Oddział SEP Gdańsk (od 2010), prezes Stowarzyszenia na Rzecz Elektrowni Jądrowej w Województwie Pomorskim (od 2011). Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1999).
