IWASZKIEWICZ JAROSŁAW, profesor Akademii Medycznej w Gdańsku
(wstawianie_ilustracji (30.09.2020)) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Jarosław_Iwaszkiewicz.jpg|thumb|Jarosław Iwaszkiewicz]] | [[File:Jarosław_Iwaszkiewicz.jpg|thumb|Jarosław Iwaszkiewicz]] | ||
| − | '''JAROSŁAW IWASZKIEWICZ''' (3 V 1906 Sieniawka, obecnie Białoruś – 25 VII 1985 Gdańsk), lekarz laryngolog. W latach 1924–1931 studiował na wydziale lekarskim uniwersytetu w Poznaniu, od 1931 roku doktor. W 1931–1939 pracował w Klinice Otolaryngologicznej uniwersytetu w Poznaniu. W czasie II wojny światowej w Rumunii, Francji i Wielkiej Brytanii jako laryngolog w szpitalach wojskowych, w okresie 1941–1947 wykładowca otolaryngologii na Polskim Wydziale Lekarskim uniwersytetu w Edynburgu.<br/><br/> | + | '''JAROSŁAW IWASZKIEWICZ''' (3 V 1906 Sieniawka, obecnie Białoruś – 25 VII 1985 Gdańsk), lekarz laryngolog. Syn Aleksandra i Apolonii z domu Wołożyńskiej. W latach 1924–1931 studiował na wydziale lekarskim uniwersytetu w Poznaniu, od 1931 roku doktor. W 1931–1939 pracował w Klinice Otolaryngologicznej uniwersytetu w Poznaniu. W czasie II wojny światowej w Rumunii, Francji i Wielkiej Brytanii jako laryngolog w szpitalach wojskowych, w okresie 1941–1947 wykładowca otolaryngologii na Polskim Wydziale Lekarskim uniwersytetu w Edynburgu.<br/><br/> |
| − | + | Od 1947 roku (do emerytury) w Gdańsku, w [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Akademii Lekarskiej]] (później: Akademii Medycznej (AMG)), od 1 III 1948 kierownik Kliniki Otolaryngologicznej, od 1948 profesor tytularny, od 1963 profesor zwyczajny, od 1975 doktor honoris causa AMG. Zajmował się zagadnieniami zapaleń ucha środkowego i jego powikłań wewnątrzczaszkowych; oparzeń przełyku i ich bliznowatych zwężeń oraz zagadnieniami onkologii rynolaryngologicznej, głównie rakiem krtani, jego przerzutami do węzłów chłonnych, nowotworami części nosowej gardła, guzów nosa i jego zatok. Jako pierwszy w Polsce podjął zagadnienia alergii górnych dróg oddechowych. Między innymi autor podręczników ''Zarys otiatrii'' (1953) i ''Zarys laryngologii'' (1954) oraz kilkakrotnie wznawianego ''Zarysu otolaryngologii''. <br/><br/> | |
| − | Od 1947 roku (do emerytury) w Gdańsku, w [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Akademii Lekarskiej]] (później: Akademii Medycznej (AMG)), od 1 III 1948 kierownik Kliniki Otolaryngologicznej, od 1948 profesor tytularny, od 1963 profesor zwyczajny, od 1975 doktor honoris causa AMG. Zajmował się zagadnieniami zapaleń ucha środkowego i jego powikłań wewnątrzczaszkowych; oparzeń przełyku i ich bliznowatych zwężeń oraz zagadnieniami onkologii rynolaryngologicznej, głównie rakiem krtani, jego przerzutami do węzłów chłonnych, nowotworami części nosowej gardła, guzów nosa i jego zatok. Jako pierwszy w Polsce podjął zagadnienia alergii górnych dróg oddechowych. | + | Odznaczony między innymi Krzyżem Oficerskim i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, odznaką [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za Zasługi dla Gdańska”]]. Ojciec Barbary Iwaszkiewicz-Bilikiewicz (5 II 1935 Poznań – 26 IV 2011 Słowacja), profesor okulistyki AMG (zob. [[BILIKIEWICZ ADAM WITOLD | Adam Bilikiewicz]]). Pochowany na [[CMENTARZE NA SIEDLCACH | Cmentarzu Komunalnym nr 5]] (Łostowickim). {{author: ZM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
| − | + | ||
| − | Między innymi autor podręczników ''Zarys otiatrii'' (1953) i ''Zarys laryngologii'' (1954) oraz kilkakrotnie wznawianego ''Zarysu otolaryngologii''. Ojciec Barbary Iwaszkiewicz-Bilikiewicz (5 II 1935 Poznań – 26 IV 2011 Słowacja), profesor okulistyki AMG ([[BILIKIEWICZ ADAM WITOLD | Adam Bilikiewicz]]). {{author: ZM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | |
Wersja z 15:30, 13 wrz 2021
JAROSŁAW IWASZKIEWICZ (3 V 1906 Sieniawka, obecnie Białoruś – 25 VII 1985 Gdańsk), lekarz laryngolog. Syn Aleksandra i Apolonii z domu Wołożyńskiej. W latach 1924–1931 studiował na wydziale lekarskim uniwersytetu w Poznaniu, od 1931 roku doktor. W 1931–1939 pracował w Klinice Otolaryngologicznej uniwersytetu w Poznaniu. W czasie II wojny światowej w Rumunii, Francji i Wielkiej Brytanii jako laryngolog w szpitalach wojskowych, w okresie 1941–1947 wykładowca otolaryngologii na Polskim Wydziale Lekarskim uniwersytetu w Edynburgu.
Od 1947 roku (do emerytury) w Gdańsku, w Akademii Lekarskiej (później: Akademii Medycznej (AMG)), od 1 III 1948 kierownik Kliniki Otolaryngologicznej, od 1948 profesor tytularny, od 1963 profesor zwyczajny, od 1975 doktor honoris causa AMG. Zajmował się zagadnieniami zapaleń ucha środkowego i jego powikłań wewnątrzczaszkowych; oparzeń przełyku i ich bliznowatych zwężeń oraz zagadnieniami onkologii rynolaryngologicznej, głównie rakiem krtani, jego przerzutami do węzłów chłonnych, nowotworami części nosowej gardła, guzów nosa i jego zatok. Jako pierwszy w Polsce podjął zagadnienia alergii górnych dróg oddechowych. Między innymi autor podręczników Zarys otiatrii (1953) i Zarys laryngologii (1954) oraz kilkakrotnie wznawianego Zarysu otolaryngologii.
Odznaczony między innymi Krzyżem Oficerskim i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, odznaką „Za Zasługi dla Gdańska”. Ojciec Barbary Iwaszkiewicz-Bilikiewicz (5 II 1935 Poznań – 26 IV 2011 Słowacja), profesor okulistyki AMG (zob. Adam Bilikiewicz). Pochowany na Cmentarzu Komunalnym nr 5 (Łostowickim).
