OKĘCKI MIECZYSŁAW SZCZĘSNY, wojewoda gdański
| Linia 4: | Linia 4: | ||
[[File:Franciszek Kotus Jankowski (z lewej) z gen. Siemionem Mikulskim i wojewodą Mieczysławem Okęckim.JPG|thumb|Wojewoda gdański Mieczysław Szczęsny Okęcki (po lewej) z generałem-lejtnantem [[MIKULSKI SIEMION PIETROWICZ| Siemionem Mikulskim]] (w środku) i prezydentem Gdańska [[KOTUS-JANKOWSKI FRANCISZEK| Franciszkiem Kotus-Janowskim]]]] | [[File:Franciszek Kotus Jankowski (z lewej) z gen. Siemionem Mikulskim i wojewodą Mieczysławem Okęckim.JPG|thumb|Wojewoda gdański Mieczysław Szczęsny Okęcki (po lewej) z generałem-lejtnantem [[MIKULSKI SIEMION PIETROWICZ| Siemionem Mikulskim]] (w środku) i prezydentem Gdańska [[KOTUS-JANKOWSKI FRANCISZEK| Franciszkiem Kotus-Janowskim]]]] | ||
| − | '''MIECZYSŁAW SZCZĘSNY OKĘCKI''' (20 XI 1882 Warszawa – 21 III 1952 Sopot), inżynier, [[WOJEWÓDZTWO GDAŃSKIE | wojewoda gdański]]. Po ukończeniu III Gimnazjum Klasycznego w Warszawie studiował na Uniwersytecie Warszawskim i w Technische Hochschule w Darmstadt inżynierię lądową, od 1909 roku inżynier. Naukę kontynuował do 1913 roku na Wydziale Inżynierii Lądowej i Wodnej w Sankt Petersburgu. W latach 1914–1916 pracował tamże w ministerstwie komunikacji. W okresie 1920–1939 pracował w Warszawie, w ministerstwie robót publicznych, ministerstwie kolei, po roku 1932 był wicedyrektorem w wydziale infrastruktury Zarządu Miasta Warszawy. W latach 1938–1944 naczelny inżynier rządu w Kabulu (Afganistan). W Polsce od jesieni 1944, objął stanowisko wiceministra komunikacji w rządzie lubelskim Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego. Współorganizator Stronnictwa Demokratycznego.<br/><br/> Powołany przez premiera Edwarda Osóbkę-Morawskiego na pierwszego po wojnie wojewodę gdańskiego, pełnił tę funkcję w okresie 30 III 1945 – 6 I 1946. Urząd objął 15 kwietnia, początkowo z siedzibą w sopockim ratuszu, a następnie w Gdańsku, w budynku przy ul. Okopowej. Później (mieszkając nadal w Sopocie) był wykładowcą i kierownikiem katedry drogownictwa na Wydziale Inżynierii Lądowej i Wodnej [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]]. Pochowany na Cmentarzu Katolickim w Sopocie. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | '''MIECZYSŁAW SZCZĘSNY OKĘCKI''' (20 XI 1882 Warszawa – 21 III 1952 Sopot), inżynier, [[WOJEWÓDZTWO GDAŃSKIE | wojewoda gdański]]. Po ukończeniu III Gimnazjum Klasycznego w Warszawie studiował na Uniwersytecie Warszawskim i w Technische Hochschule w Darmstadt inżynierię lądową, od 1909 roku inżynier. Naukę kontynuował do 1913 roku na Wydziale Inżynierii Lądowej i Wodnej w Sankt Petersburgu. W latach 1914–1916 pracował tamże w ministerstwie komunikacji. W okresie 1920–1939 pracował w Warszawie, w ministerstwie robót publicznych, ministerstwie kolei, po roku 1932 był wicedyrektorem w wydziale infrastruktury Zarządu Miasta Warszawy. W latach 1938–1944 naczelny inżynier rządu w Kabulu (Afganistan). W Polsce od jesieni 1944, objął stanowisko wiceministra komunikacji w rządzie lubelskim Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego. Współorganizator Stronnictwa Demokratycznego.<br/><br/> Powołany przez premiera Edwarda Osóbkę-Morawskiego na pierwszego po wojnie wojewodę gdańskiego, pełnił tę funkcję w okresie 30 III 1945 – 6 I 1946. Urząd objął 15 kwietnia, początkowo z siedzibą w sopockim ratuszu, a następnie w Gdańsku, w budynku przy ul. Okopowej. Później (mieszkając nadal w Sopocie) był wykładowcą i kierownikiem katedry drogownictwa na Wydziale Inżynierii Lądowej i Wodnej [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]]. Odznaczonym między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1946). Pochowany na Cmentarzu Katolickim w Sopocie. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 18:59, 7 sie 2021
_z_gen._Siemionem_Mikulskim_i_wojewod%C4%85_Mieczys%C5%82awem_Ok%C4%99ckim.JPG)
MIECZYSŁAW SZCZĘSNY OKĘCKI (20 XI 1882 Warszawa – 21 III 1952 Sopot), inżynier, wojewoda gdański. Po ukończeniu III Gimnazjum Klasycznego w Warszawie studiował na Uniwersytecie Warszawskim i w Technische Hochschule w Darmstadt inżynierię lądową, od 1909 roku inżynier. Naukę kontynuował do 1913 roku na Wydziale Inżynierii Lądowej i Wodnej w Sankt Petersburgu. W latach 1914–1916 pracował tamże w ministerstwie komunikacji. W okresie 1920–1939 pracował w Warszawie, w ministerstwie robót publicznych, ministerstwie kolei, po roku 1932 był wicedyrektorem w wydziale infrastruktury Zarządu Miasta Warszawy. W latach 1938–1944 naczelny inżynier rządu w Kabulu (Afganistan). W Polsce od jesieni 1944, objął stanowisko wiceministra komunikacji w rządzie lubelskim Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego. Współorganizator Stronnictwa Demokratycznego.
Powołany przez premiera Edwarda Osóbkę-Morawskiego na pierwszego po wojnie wojewodę gdańskiego, pełnił tę funkcję w okresie 30 III 1945 – 6 I 1946. Urząd objął 15 kwietnia, początkowo z siedzibą w sopockim ratuszu, a następnie w Gdańsku, w budynku przy ul. Okopowej. Później (mieszkając nadal w Sopocie) był wykładowcą i kierownikiem katedry drogownictwa na Wydziale Inżynierii Lądowej i Wodnej Politechniki Gdańskiej. Odznaczonym między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1946). Pochowany na Cmentarzu Katolickim w Sopocie.
