GRALATH FRIEDRICH WILHELM von, kupiec, radny
(uzupełnienie L.M.(27.07.2020)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Grobowiec rodziny Gralathów w Sulminie.JPG|thumb|Grobowiec rodziny Gralathów<br/>w Sulminie]] | [[File:Grobowiec rodziny Gralathów w Sulminie.JPG|thumb|Grobowiec rodziny Gralathów<br/>w Sulminie]] | ||
| − | '''FRIEDRICH WILHELM von GRALATH''' (maj 1789, chrzest 7 V 1789 Gdańsk – 1 X 1837 Gdańsk), kupiec. Syn [[GRALATH KARL FRIEDRICH von | Karla Friedricha Gralatha]]. | + | '''FRIEDRICH WILHELM von GRALATH''' (maj 1789, chrzest 7 V 1789 Gdańsk – 1 X 1837 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn [[GRALATH KARL FRIEDRICH von | Karla Friedricha Gralatha]]. Wspólnie z [[BECKER FRIEDRICH WILHELM | Friedrichem Wilhelmem Beckerem]] prowadził firmę hurtowego handlu zbożem, z kantorem w 1917 przy Ankerschmiedegasse 164 (ul. Kotwiczników 6). Od 1822 roku członek [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]]. W 1821 roku współzałożyciel, a w latach 1821–1826 udziałowiec Gdańskiej Kasy Oszczędnościowej (Danziger Sparkasse). W okresach 1823–1826 i 1832–1835 członek Rady Miejskiej.<br/><br/> |
Spadkobiercą został syn Georg Friedrich (21 IX 1818 – 6 X 1853 Sulmin), dziedziczący także po stryju [[GRALATH KARL STANISLAUS von | Stanislausie Karlu]] wsie Sulmin, Otomin, [[JASIEŃ | Jasień]], [[KIEŁPINO GÓRNE | Kiełpino Górne]]. Jego z kolei syn, Max Carl Georg (1851–1901), sprzedał rodzinne włości w 1880 roku i przeniósł się do Florencji we Włoszech, zabierając ze sobą także najcenniejsze rodzinne pamiątki. Jego wnuk Rafael Donati von Gralath (1916–2011), ostatni z włoskiej rodziny Gralathów, mocą testamentu przekazał do zbiorów [[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowego]] w Gdańsku kolekcję dwunastu rodzinnych portretów i zbiór dokumentów. Luterańską Biblię, która od 1711 roku znajdowała się w posiadaniu Gralathów, nabyto w 2013 od wdowy po Rafaelu ([[BIBLIA GRALATHÓW | Biblia Gralathów]]). Krypta grobowa rodziny Gralathów w Sulminie została zdewastowana po 1945 roku. Na wniosek Ochotniczej Straży Pożarnej z maja 2009, popartego przez sołtys Lidię Cendrowską i Radę Sołecką z Sulmina miasto Gdańsk przyznało na renowację mauzoleum słynnych gdańszczan 150 tysięcy złotych. Prace przy renowacji obiektu, które wykonały Polskie Pracownie Konserwacji Zabytków pod nadzorem miejskiego konserwatora zabytków z Gdańska, trwały od sierpnia do grudnia 2012.{{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Spadkobiercą został syn Georg Friedrich (21 IX 1818 – 6 X 1853 Sulmin), dziedziczący także po stryju [[GRALATH KARL STANISLAUS von | Stanislausie Karlu]] wsie Sulmin, Otomin, [[JASIEŃ | Jasień]], [[KIEŁPINO GÓRNE | Kiełpino Górne]]. Jego z kolei syn, Max Carl Georg (1851–1901), sprzedał rodzinne włości w 1880 roku i przeniósł się do Florencji we Włoszech, zabierając ze sobą także najcenniejsze rodzinne pamiątki. Jego wnuk Rafael Donati von Gralath (1916–2011), ostatni z włoskiej rodziny Gralathów, mocą testamentu przekazał do zbiorów [[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowego]] w Gdańsku kolekcję dwunastu rodzinnych portretów i zbiór dokumentów. Luterańską Biblię, która od 1711 roku znajdowała się w posiadaniu Gralathów, nabyto w 2013 od wdowy po Rafaelu ([[BIBLIA GRALATHÓW | Biblia Gralathów]]). Krypta grobowa rodziny Gralathów w Sulminie została zdewastowana po 1945 roku. Na wniosek Ochotniczej Straży Pożarnej z maja 2009, popartego przez sołtys Lidię Cendrowską i Radę Sołecką z Sulmina miasto Gdańsk przyznało na renowację mauzoleum słynnych gdańszczan 150 tysięcy złotych. Prace przy renowacji obiektu, które wykonały Polskie Pracownie Konserwacji Zabytków pod nadzorem miejskiego konserwatora zabytków z Gdańska, trwały od sierpnia do grudnia 2012.{{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 15:01, 15 lip 2021
w Sulminie
FRIEDRICH WILHELM von GRALATH (maj 1789, chrzest 7 V 1789 Gdańsk – 1 X 1837 Gdańsk), kupiec, radny Gdańska. Syn Karla Friedricha Gralatha. Wspólnie z Friedrichem Wilhelmem Beckerem prowadził firmę hurtowego handlu zbożem, z kantorem w 1917 przy Ankerschmiedegasse 164 (ul. Kotwiczników 6). Od 1822 roku członek Korporacji Kupców. W 1821 roku współzałożyciel, a w latach 1821–1826 udziałowiec Gdańskiej Kasy Oszczędnościowej (Danziger Sparkasse). W okresach 1823–1826 i 1832–1835 członek Rady Miejskiej.
Spadkobiercą został syn Georg Friedrich (21 IX 1818 – 6 X 1853 Sulmin), dziedziczący także po stryju Stanislausie Karlu wsie Sulmin, Otomin, Jasień, Kiełpino Górne. Jego z kolei syn, Max Carl Georg (1851–1901), sprzedał rodzinne włości w 1880 roku i przeniósł się do Florencji we Włoszech, zabierając ze sobą także najcenniejsze rodzinne pamiątki. Jego wnuk Rafael Donati von Gralath (1916–2011), ostatni z włoskiej rodziny Gralathów, mocą testamentu przekazał do zbiorów Muzeum Narodowego w Gdańsku kolekcję dwunastu rodzinnych portretów i zbiór dokumentów. Luterańską Biblię, która od 1711 roku znajdowała się w posiadaniu Gralathów, nabyto w 2013 od wdowy po Rafaelu ( Biblia Gralathów). Krypta grobowa rodziny Gralathów w Sulminie została zdewastowana po 1945 roku. Na wniosek Ochotniczej Straży Pożarnej z maja 2009, popartego przez sołtys Lidię Cendrowską i Radę Sołecką z Sulmina miasto Gdańsk przyznało na renowację mauzoleum słynnych gdańszczan 150 tysięcy złotych. Prace przy renowacji obiektu, które wykonały Polskie Pracownie Konserwacji Zabytków pod nadzorem miejskiego konserwatora zabytków z Gdańska, trwały od sierpnia do grudnia 2012.
