HOLL HIERONYMUS II, złotnik
(uzupelnienie LM (6.05.2020)) |
|||
| Linia 8: | Linia 8: | ||
'''HIERONYMUS HOLL II''' (19 X 1654 Gdańsk – 25 X 1732 Gdańsk), złotnik. Zapewne syn złotnika [[HOLL HIERONYMUS I | Hieronymusa Holla I]], brat [[HOLL JOHANN GOTTFRIED | Johanna Gottfrieda Holla]]. Zawodu uczył się w warsztacie ojca. Pracę mistrzowską wykonał u Christiana Haasego w 1688 roku. 9 III 1690 otrzymał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. Do 1703 pracował w warsztacie wdowy po Hieronymusie Hollu I. Samodzielną pracę rozpoczął zapewne dopiero w 1703 (w 1705 zapisał pierwszego ucznia, Daniela Hurlitza).<br/><br/> | '''HIERONYMUS HOLL II''' (19 X 1654 Gdańsk – 25 X 1732 Gdańsk), złotnik. Zapewne syn złotnika [[HOLL HIERONYMUS I | Hieronymusa Holla I]], brat [[HOLL JOHANN GOTTFRIED | Johanna Gottfrieda Holla]]. Zawodu uczył się w warsztacie ojca. Pracę mistrzowską wykonał u Christiana Haasego w 1688 roku. 9 III 1690 otrzymał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. Do 1703 pracował w warsztacie wdowy po Hieronymusie Hollu I. Samodzielną pracę rozpoczął zapewne dopiero w 1703 (w 1705 zapisał pierwszego ucznia, Daniela Hurlitza).<br/><br/> | ||
| − | Funkcję kompana (podstarszego) gdańskiego [[CECHY, XIV–XVIII wiek | cechu złotników]] pełnił w latach 1709 i 1717, starszego cechu – w 1710, 1711 i 1718. Od 1707 terminował u niego Carel Klem (Carl Kläm), od 1711 Gottfried Bauer (11 XI 1674 – 11 III 1726), w tym samym roku pracę mistrzowską wykonał u niego [[UNGER GOTTLIEB | Gottlieb Unger]]. Był ojcem dwóch synów – | + | Funkcję kompana (podstarszego) gdańskiego [[CECHY, XIV–XVIII wiek | cechu złotników]] pełnił w latach 1709 i 1717, starszego cechu – w 1710, 1711 i 1718. Od 1707 terminował u niego Carel Klem (Carl Kläm), od 1711 Gottfried Bauer (11 XI 1674 – 11 III 1726), w tym samym roku pracę mistrzowską wykonał u niego [[UNGER GOTTLIEB | Gottlieb Unger]]. Był ojcem dwóch synów – [[HOLL HIERONYMUS III | Hieronymusa]] i Nathanaela, zapisanych na naukę w warsztacie ojca: pierwszy w 1711, drugi w 1722. Obaj naukę zawodu zakończyli dyplomem, podobnie jak Daniel Hurlitz, zapisany w 1711 Andres Wilde, Johann Gottfried Lambrecht (1716),[[HECKER CHRISTOPH | Christoph Hecker]] (1722), Gottfried Sack (1724), George Walter (1730) oraz [[LEHNERT JOHANN | Johann Lehnert]] (1732). Nie ukończył nauki Johann Gottlieb Weber (1725), zapisany w 1720 roku David Heinrich Meßerschmiedt zmienił zainteresowania i został cyrulikiem. Nieznanego imienia wdowa po nim (17 III 1679 – 23 VIII 1762) prowadziła warsztat jeszcze w roku 1735, a być może dłużej, do czasu usamodzielnienia syna Hieronymusa (w 1741). <br/><br/> |
Używał przejętego od ojca znaku warsztatowego w formie wiązanego monogramu HOL w polu prostokątnym o zaokrąglonych bokach. Z jego dorobku zachowały się argenteria sakralne: kielich (Pierzchnica), łódka na kadzidło (Zamek Królewski na Wawelu), plakieta wotywna (Nowa Cerkiew), oraz świeckie, między innymi kubki (Państwowe Muzeum Historyczne w Moskwie, Ermitaż w Petersburgu), waza (Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie), świeczniki (Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie, Zamek Królewski na Wawelu), a także kilkanaście kufli ze scenami biblijnymi, mitologicznymi i alegorycznymi (Muzeum Narodowe w Warszawie, Zamek Królewski na Wawelu, Kunstgewerbemuseum w Berlinie, Obwodowe Muzeum Historyczne im. W.W. Tarnowskiego w Czernihowie). <br/><br/> | Używał przejętego od ojca znaku warsztatowego w formie wiązanego monogramu HOL w polu prostokątnym o zaokrąglonych bokach. Z jego dorobku zachowały się argenteria sakralne: kielich (Pierzchnica), łódka na kadzidło (Zamek Królewski na Wawelu), plakieta wotywna (Nowa Cerkiew), oraz świeckie, między innymi kubki (Państwowe Muzeum Historyczne w Moskwie, Ermitaż w Petersburgu), waza (Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie), świeczniki (Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie, Zamek Królewski na Wawelu), a także kilkanaście kufli ze scenami biblijnymi, mitologicznymi i alegorycznymi (Muzeum Narodowe w Warszawie, Zamek Królewski na Wawelu, Kunstgewerbemuseum w Berlinie, Obwodowe Muzeum Historyczne im. W.W. Tarnowskiego w Czernihowie). <br/><br/> | ||
Zob. też [[ZŁOTNICTWO | złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Zob. też [[ZŁOTNICTWO | złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 08:24, 3 cze 2021
HIERONYMUS HOLL II (19 X 1654 Gdańsk – 25 X 1732 Gdańsk), złotnik. Zapewne syn złotnika Hieronymusa Holla I, brat Johanna Gottfrieda Holla. Zawodu uczył się w warsztacie ojca. Pracę mistrzowską wykonał u Christiana Haasego w 1688 roku. 9 III 1690 otrzymał obywatelstwo Gdańska. Do 1703 pracował w warsztacie wdowy po Hieronymusie Hollu I. Samodzielną pracę rozpoczął zapewne dopiero w 1703 (w 1705 zapisał pierwszego ucznia, Daniela Hurlitza).
Funkcję kompana (podstarszego) gdańskiego cechu złotników pełnił w latach 1709 i 1717, starszego cechu – w 1710, 1711 i 1718. Od 1707 terminował u niego Carel Klem (Carl Kläm), od 1711 Gottfried Bauer (11 XI 1674 – 11 III 1726), w tym samym roku pracę mistrzowską wykonał u niego Gottlieb Unger. Był ojcem dwóch synów – Hieronymusa i Nathanaela, zapisanych na naukę w warsztacie ojca: pierwszy w 1711, drugi w 1722. Obaj naukę zawodu zakończyli dyplomem, podobnie jak Daniel Hurlitz, zapisany w 1711 Andres Wilde, Johann Gottfried Lambrecht (1716), Christoph Hecker (1722), Gottfried Sack (1724), George Walter (1730) oraz Johann Lehnert (1732). Nie ukończył nauki Johann Gottlieb Weber (1725), zapisany w 1720 roku David Heinrich Meßerschmiedt zmienił zainteresowania i został cyrulikiem. Nieznanego imienia wdowa po nim (17 III 1679 – 23 VIII 1762) prowadziła warsztat jeszcze w roku 1735, a być może dłużej, do czasu usamodzielnienia syna Hieronymusa (w 1741).
Używał przejętego od ojca znaku warsztatowego w formie wiązanego monogramu HOL w polu prostokątnym o zaokrąglonych bokach. Z jego dorobku zachowały się argenteria sakralne: kielich (Pierzchnica), łódka na kadzidło (Zamek Królewski na Wawelu), plakieta wotywna (Nowa Cerkiew), oraz świeckie, między innymi kubki (Państwowe Muzeum Historyczne w Moskwie, Ermitaż w Petersburgu), waza (Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie), świeczniki (Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie, Zamek Królewski na Wawelu), a także kilkanaście kufli ze scenami biblijnymi, mitologicznymi i alegorycznymi (Muzeum Narodowe w Warszawie, Zamek Królewski na Wawelu, Kunstgewerbemuseum w Berlinie, Obwodowe Muzeum Historyczne im. W.W. Tarnowskiego w Czernihowie).
Zob. też złotnictwo.
