GOLIŃSKA MAŁGORZATA, graficzka, scenografka
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File:Golińska_Gosia.jpg|thumb|Gosia Golińska]] | [[File:Golińska_Gosia.jpg|thumb|Gosia Golińska]] | ||
− | '''GOSIA GOLIŃSKA''' (ur. 25 VIII 1963 Gdynia), graficzka, scenografka, projektantka, kuratorka. W latach 1984–1989 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku ([[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | Akademia Sztuk Pięknych]]), kształcąc się w pracowni Projektowania Graficznego prowadzonej przez Cypriana Kościelniaka, Mieczysława Wasilewskiego i Witolda Janowskiego. Dyplom uzyskała na Wydziale Malarstwa i Grafiki rodzimej uczelni w 1989 roku. Działa zawodowo i współpracuje z wieloma instytucjami, takimi jak Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie, [[GDAŃSKA GALERIA MIEJSKA | Gdańska Galeria Miejska]], galeria Od Czasu do Czasu w Gdyni, Łódź Design Festival czy Bałtycka Agencja Artystyczna BART. Od 2010 roku prowadzi otwartą pracownię przy ul. 3 Maja 34 w Sopocie, gdzie organizuje spotkania i prezentacje. Jest stypendystką Hochschule für Künste w Bremie (1990), Ministra Kultury i Sztuki (1990), Prezydenta Miasta Sopotu (2011, 2013) i Marszałka Województwa Pomorskiego (2012, 2014). Od 1989 wykonała w Trójmieście kilka billboardów, które prezentowała przy budynku dawnego BWA i przy ul. Bitwy pod Płowcami w Sopocie. W 2007 roku wraz z Anną Wilczyńską stworzyła projekt pt. ''Patrz work'', w którym prezentowała swego rodzaju kolaże ze starych gazet, ilustracji, kopert i kolorowych czasopism (Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie). W 2010 roku zrealizowała projekt pt. ''GraiFika Gosia Golińska'' (galeria Od Czasu do Czasu w Gdyni): w pracach wykonanych w różnej technice pojawiają się inspiracje literami, grą słów, zbitkami wyrazowymi. W swojej sztuce wykorzystuje wszystko, co wiąże się z domową przestrzenią. Wystawy i pojedyncze prace tworzy z pościeli, obrusów czy naczyń, na przykład instalacja pt. ''Uczta dla Amy'', będąca hołdem dla artystki Amy Winehouse, powstała z wielobarwnej ceramiki ułożonej w kształt symbolicznego nagrobka (Gdańska Galeria Miejska, 2011). W tym samym roku artystka wzięła udział | + | '''GOSIA GOLIŃSKA''' (ur. 25 VIII 1963 Gdynia), graficzka, scenografka, projektantka, kuratorka. W latach 1984–1989 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku ([[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | Akademia Sztuk Pięknych]]), kształcąc się w pracowni Projektowania Graficznego prowadzonej przez Cypriana Kościelniaka, Mieczysława Wasilewskiego i Witolda Janowskiego. Dyplom uzyskała na Wydziale Malarstwa i Grafiki rodzimej uczelni w 1989 roku.<br/><br/> |
+ | Działa zawodowo i współpracuje z wieloma instytucjami, takimi jak Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie, [[GDAŃSKA GALERIA MIEJSKA | Gdańska Galeria Miejska]], galeria Od Czasu do Czasu w Gdyni, Łódź Design Festival czy Bałtycka Agencja Artystyczna BART. Od 2010 roku prowadzi otwartą pracownię przy ul. 3 Maja 34 w Sopocie, gdzie organizuje spotkania i prezentacje. Jest stypendystką Hochschule für Künste w Bremie (1990), Ministra Kultury i Sztuki (1990), Prezydenta Miasta Sopotu (2011, 2013) i Marszałka Województwa Pomorskiego (2012, 2014).<br/><br/> | ||
+ | Od 1989 wykonała w Trójmieście kilka billboardów, które prezentowała przy budynku dawnego BWA i przy ul. Bitwy pod Płowcami w Sopocie. W 2007 roku wraz z Anną Wilczyńską stworzyła projekt pt. ''Patrz work'', w którym prezentowała swego rodzaju kolaże ze starych gazet, ilustracji, kopert i kolorowych czasopism (Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie). W 2010 roku zrealizowała projekt pt. ''GraiFika Gosia Golińska'' (galeria Od Czasu do Czasu w Gdyni): w pracach wykonanych w różnej technice pojawiają się inspiracje literami, grą słów, zbitkami wyrazowymi. W swojej sztuce wykorzystuje wszystko, co wiąże się z domową przestrzenią.<br/><br/> | ||
+ | Wystawy i pojedyncze prace tworzy z pościeli, obrusów czy naczyń, na przykład instalacja pt. ''Uczta dla Amy'', będąca hołdem dla artystki Amy Winehouse, powstała z wielobarwnej ceramiki ułożonej w kształt symbolicznego nagrobka (Gdańska Galeria Miejska, 2011). W tym samym roku artystka wzięła udział między innymi w festiwalu Streetwaves, zrealizowała z Remigiuszem Biernackim wystawę pt. ''Human Space/Change'' towarzyszącą festiwalowi Łódź Design, uczestniczyła w ekspozycji ''Otulina'' w galerii Kordegarda w Warszawie.<br/><br/> | ||
+ | W 2012 roku swoje prace wystawiała między innymi na indywidualnej wystawie pt. ''Żyję/Alive'' w Pavillon am Milchhof w Berlinie, zorganizowała też happening malarski ''Letter Industrii'' oraz w swojej pracowni przy ul. 3 Maja spotkanie/performance pod nazwą ''Śniadanie LOOP Sztuka'' w ramach festiwalu Art Loop. Artystka interesuje się ubiorem – projektuje stroje, komponuje, stylizuje.<br/><br/> | ||
+ | Kolekcjonuje sukienki i inne części używanej garderoby, by w kreatywny sposób tworzyć kolorowe instalacje i przestrzenne rzeźby. Niekiedy ubrania podarowują jej znajomi, innym razem kupuje je w second-handach. Zaznacza, że w każdym ubraniu kryje się indywidualna historia człowieka. Umieszczając swoje instalacje w przestrzeni galerii, nadaje rzeczom nowe znaczenia i wieczne trwanie, tym samym z niechcianych odpadów stają się nową, wyjątkową jakością. Nietuzinkowy zbiór sukienek prezentowała na wystawie pt. ''Sprawność: kobieta'' (Nadbałtyckie Centrum Kultury, 2013). Była to instalacja o tęsknocie za kobiecą solidarnością i wzajemną pomocą, które według niej we współczesnym świecie są coraz rzadsze. Prowadzi autorską witrynę femina.art.pl. {{author: KP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 10:04, 16 maj 2021
GOSIA GOLIŃSKA (ur. 25 VIII 1963 Gdynia), graficzka, scenografka, projektantka, kuratorka. W latach 1984–1989 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku ( Akademia Sztuk Pięknych), kształcąc się w pracowni Projektowania Graficznego prowadzonej przez Cypriana Kościelniaka, Mieczysława Wasilewskiego i Witolda Janowskiego. Dyplom uzyskała na Wydziale Malarstwa i Grafiki rodzimej uczelni w 1989 roku.
Działa zawodowo i współpracuje z wieloma instytucjami, takimi jak Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie, Gdańska Galeria Miejska, galeria Od Czasu do Czasu w Gdyni, Łódź Design Festival czy Bałtycka Agencja Artystyczna BART. Od 2010 roku prowadzi otwartą pracownię przy ul. 3 Maja 34 w Sopocie, gdzie organizuje spotkania i prezentacje. Jest stypendystką Hochschule für Künste w Bremie (1990), Ministra Kultury i Sztuki (1990), Prezydenta Miasta Sopotu (2011, 2013) i Marszałka Województwa Pomorskiego (2012, 2014).
Od 1989 wykonała w Trójmieście kilka billboardów, które prezentowała przy budynku dawnego BWA i przy ul. Bitwy pod Płowcami w Sopocie. W 2007 roku wraz z Anną Wilczyńską stworzyła projekt pt. Patrz work, w którym prezentowała swego rodzaju kolaże ze starych gazet, ilustracji, kopert i kolorowych czasopism (Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie). W 2010 roku zrealizowała projekt pt. GraiFika Gosia Golińska (galeria Od Czasu do Czasu w Gdyni): w pracach wykonanych w różnej technice pojawiają się inspiracje literami, grą słów, zbitkami wyrazowymi. W swojej sztuce wykorzystuje wszystko, co wiąże się z domową przestrzenią.
Wystawy i pojedyncze prace tworzy z pościeli, obrusów czy naczyń, na przykład instalacja pt. Uczta dla Amy, będąca hołdem dla artystki Amy Winehouse, powstała z wielobarwnej ceramiki ułożonej w kształt symbolicznego nagrobka (Gdańska Galeria Miejska, 2011). W tym samym roku artystka wzięła udział między innymi w festiwalu Streetwaves, zrealizowała z Remigiuszem Biernackim wystawę pt. Human Space/Change towarzyszącą festiwalowi Łódź Design, uczestniczyła w ekspozycji Otulina w galerii Kordegarda w Warszawie.
W 2012 roku swoje prace wystawiała między innymi na indywidualnej wystawie pt. Żyję/Alive w Pavillon am Milchhof w Berlinie, zorganizowała też happening malarski Letter Industrii oraz w swojej pracowni przy ul. 3 Maja spotkanie/performance pod nazwą Śniadanie LOOP Sztuka w ramach festiwalu Art Loop. Artystka interesuje się ubiorem – projektuje stroje, komponuje, stylizuje.
Kolekcjonuje sukienki i inne części używanej garderoby, by w kreatywny sposób tworzyć kolorowe instalacje i przestrzenne rzeźby. Niekiedy ubrania podarowują jej znajomi, innym razem kupuje je w second-handach. Zaznacza, że w każdym ubraniu kryje się indywidualna historia człowieka. Umieszczając swoje instalacje w przestrzeni galerii, nadaje rzeczom nowe znaczenia i wieczne trwanie, tym samym z niechcianych odpadów stają się nową, wyjątkową jakością. Nietuzinkowy zbiór sukienek prezentowała na wystawie pt. Sprawność: kobieta (Nadbałtyckie Centrum Kultury, 2013). Była to instalacja o tęsknocie za kobiecą solidarnością i wzajemną pomocą, które według niej we współczesnym świecie są coraz rzadsze. Prowadzi autorską witrynę femina.art.pl.