BLECH ABRAHAM FRIEDRICH, pastor
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''ABRAHAM FRIEDRICH BLECH''' (12 II 1762 Gdańsk – 17 XII 1830 Kiełpino Górne koło Gdańska), pastor. Syn armatora i kupca Benjamina Blecha (1712-1783) oraz Dorothei z domu Jacobi. Od roku 1775 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], od 1782 studiował teologię na uniwersytetach w Getyndze i w Lipsku, gdzie uzyskał doktorat. W Gdańsku od roku 1789 diakon [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościoła Zbawiciela na Zaroślaku]], w 1796 przeszedł do pracy kaznodziejskiej w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JAKUBA (Stare Miasto) | kościele św. Jakuba]], w 1802 [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]]. Od 1812 roku profesor historii i geografii w Gimnazjum Akademickim, od 1817 w [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskim]]. <br /><br /> | '''ABRAHAM FRIEDRICH BLECH''' (12 II 1762 Gdańsk – 17 XII 1830 Kiełpino Górne koło Gdańska), pastor. Syn armatora i kupca Benjamina Blecha (1712-1783) oraz Dorothei z domu Jacobi. Od roku 1775 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], od 1782 studiował teologię na uniwersytetach w Getyndze i w Lipsku, gdzie uzyskał doktorat. W Gdańsku od roku 1789 diakon [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościoła Zbawiciela na Zaroślaku]], w 1796 przeszedł do pracy kaznodziejskiej w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JAKUBA (Stare Miasto) | kościele św. Jakuba]], w 1802 [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]]. Od 1812 roku profesor historii i geografii w Gimnazjum Akademickim, od 1817 w [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskim]]. <br /><br /> | ||
| − | Oprócz nauczania opiekował się, po śmierci ich ojca, braćmi Reinick: [[REINICK ROBERT | Robertem]] | + | Oprócz nauczania opiekował się, po śmierci ich ojca, braćmi Reinick: [[REINICK ROBERT | Robertem]], późniejszym poetą i malarzem oraz [[REINICK ALFRED | Alfredem]], późniejszymi kupcami. Sfinansował z własnych środków naukę [[HIRSCH SIMON JOSEPH THEODOR| Simona Josepha Theodora Hirscha]], którego nakłonił także do przyjęcia chrztu w obrządku luterańskim. Od 1816 członek konsystorza prowincji Prusy Zachodnie. W 1825 ze względu na stan zdrowia przeszedł na emeryturę. <br /><br /> |
| − | Był właścicielem rodzinnego majątku w [[KIEŁPINO GÓRNE | Kiełpinie Górnym]] oraz od 1808 kamienicy przy Frauengasse 878 (ul. Mariacka 29), którą przebudował na czterokondygnacyjną, z klasycystyczną fasadą. Autor dziejów [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] (''Geschichte der siebenjährigen Leiden Danzigs von 1807 –1814'', 1815), ukazujących jego negatywny stosunek do cesarza Napoleona i jego polityki | + | Był właścicielem rodzinnego majątku w [[KIEŁPINO GÓRNE | Kiełpinie Górnym]] oraz od 1808 kamienicy przy Frauengasse 878 (ul. Mariacka 29), którą przebudował na czterokondygnacyjną, z klasycystyczną fasadą. Autor dziejów [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] (''Geschichte der siebenjährigen Leiden Danzigs von 1807 –1814'', 1815), ukazujących jego negatywny stosunek do cesarza Napoleona i jego polityki wobec Gdańska; autor podręczników i dramatów historycznych, które wydawał pod pseudonimem Adolf Bergen.<br /><br /> |
9 II 1790 roku zawarł związek małżeński z Renatą Louisą Hildebrandt, zmarłą w czasie pierwszego połogu 1 I 1791. 22 XI 1791 ożenił się z Agatą Wirginią Hildebrandt. Miał syna [[BLECH KARL ADOLPH| Karla Adolpha Blecha]] i trzy córki urodzone w latach 1792-1794: Friederike Auguste, Amalie Pauline i Marie Wilhelmine. | 9 II 1790 roku zawarł związek małżeński z Renatą Louisą Hildebrandt, zmarłą w czasie pierwszego połogu 1 I 1791. 22 XI 1791 ożenił się z Agatą Wirginią Hildebrandt. Miał syna [[BLECH KARL ADOLPH| Karla Adolpha Blecha]] i trzy córki urodzone w latach 1792-1794: Friederike Auguste, Amalie Pauline i Marie Wilhelmine. | ||
{{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 18:32, 11 maj 2021
ABRAHAM FRIEDRICH BLECH (12 II 1762 Gdańsk – 17 XII 1830 Kiełpino Górne koło Gdańska), pastor. Syn armatora i kupca Benjamina Blecha (1712-1783) oraz Dorothei z domu Jacobi. Od roku 1775 uczeń Gimnazjum Akademickiego, od 1782 studiował teologię na uniwersytetach w Getyndze i w Lipsku, gdzie uzyskał doktorat. W Gdańsku od roku 1789 diakon kościoła Zbawiciela na Zaroślaku, w 1796 przeszedł do pracy kaznodziejskiej w kościele św. Jakuba, w 1802 kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Od 1812 roku profesor historii i geografii w Gimnazjum Akademickim, od 1817 w Gimnazjum Miejskim.
Oprócz nauczania opiekował się, po śmierci ich ojca, braćmi Reinick: Robertem, późniejszym poetą i malarzem oraz Alfredem, późniejszymi kupcami. Sfinansował z własnych środków naukę Simona Josepha Theodora Hirscha, którego nakłonił także do przyjęcia chrztu w obrządku luterańskim. Od 1816 członek konsystorza prowincji Prusy Zachodnie. W 1825 ze względu na stan zdrowia przeszedł na emeryturę.
Był właścicielem rodzinnego majątku w Kiełpinie Górnym oraz od 1808 kamienicy przy Frauengasse 878 (ul. Mariacka 29), którą przebudował na czterokondygnacyjną, z klasycystyczną fasadą. Autor dziejów I Wolnego Miasta Gdańska (Geschichte der siebenjährigen Leiden Danzigs von 1807 –1814, 1815), ukazujących jego negatywny stosunek do cesarza Napoleona i jego polityki wobec Gdańska; autor podręczników i dramatów historycznych, które wydawał pod pseudonimem Adolf Bergen.
9 II 1790 roku zawarł związek małżeński z Renatą Louisą Hildebrandt, zmarłą w czasie pierwszego połogu 1 I 1791. 22 XI 1791 ożenił się z Agatą Wirginią Hildebrandt. Miał syna Karla Adolpha Blecha i trzy córki urodzone w latach 1792-1794: Friederike Auguste, Amalie Pauline i Marie Wilhelmine.
