STEIMMIG RUDOLF, inżynier, przedsiębiorca
(Utworzył nową stronę „{{web}} Category: Hasła w przygotowaniu”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[Category: | + | '''RUDOLF STEIMMIG''' (24 V 1853 Gdańsk – 2 V 1922 Gdańsk-Wrzeszcz), przedsiębiorca, inżynier chemik. Syn [[STEIMMIG FRANZ RUDOLF| Franza Rudolfa]] (1818–1893). Studiował w Zurichu i Akademii Handlowej w Berlinie. W 1893 po śmierci ojca został właścicielem papierni w Bielkówku i współwłaścicielem zakładu mechanicznego przy Weidegasse 34/35 (ul. Łąkowa). Z powodu trudności finansowych w 1900 papiernię przejęło konsorcjum, po jej pożarze 30 VI 1912 (straty szacowano na 250 000 marek), teren odkupiły zakłady Schichaua, budując elektrownię wodną dla swoich potrzeb. Od 1884 członek gdańskiej loży masońskiej „Eugenia” ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]). <br/><br/> |
| + | Żonaty był od 8 VIII 1879 z Marią (27 III 1856 Komkenen, pow. Niederung, Prusy Wschodnie – 25 III 1930 Gdańsk), córką prawnika Carla Friedricha Martiny. Mieszkał do 1900 w Bielkówku, w 1907 przy Hundegasse 65 (ul. Ogarna). <br/><br/> | ||
| + | Zmarł w [[SZPITAL MIEJSKI WE WRZESZCZU | Szpitalu Miejskim we Wrzeszczu]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 11:59, 7 maj 2021
RUDOLF STEIMMIG (24 V 1853 Gdańsk – 2 V 1922 Gdańsk-Wrzeszcz), przedsiębiorca, inżynier chemik. Syn Franza Rudolfa (1818–1893). Studiował w Zurichu i Akademii Handlowej w Berlinie. W 1893 po śmierci ojca został właścicielem papierni w Bielkówku i współwłaścicielem zakładu mechanicznego przy Weidegasse 34/35 (ul. Łąkowa). Z powodu trudności finansowych w 1900 papiernię przejęło konsorcjum, po jej pożarze 30 VI 1912 (straty szacowano na 250 000 marek), teren odkupiły zakłady Schichaua, budując elektrownię wodną dla swoich potrzeb. Od 1884 członek gdańskiej loży masońskiej „Eugenia” ( wolnomularstwo).
Żonaty był od 8 VIII 1879 z Marią (27 III 1856 Komkenen, pow. Niederung, Prusy Wschodnie – 25 III 1930 Gdańsk), córką prawnika Carla Friedricha Martiny. Mieszkał do 1900 w Bielkówku, w 1907 przy Hundegasse 65 (ul. Ogarna).
Zmarł w Szpitalu Miejskim we Wrzeszczu.
