OMANKOWSKI WILLIBALD, poeta, radny
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: Omankowski Willibald.JPG|thumb|Willibald Omankowski]] | [[File: Omankowski Willibald.JPG|thumb|Willibald Omankowski]] | ||
| − | '''WILLIBALD OMANKOWSKI''' (Omansen; 24 III 1886 Gdańsk – 5 VII 1976 Berlin Zachodni), poeta, krytyk teatralny i muzyczny. Uprawiał różne gatunki literackie. Autor ''Danzig. Antlitz einer alten Stadt'' (1924) i ''Fackelträger'' (1925). Współpracował z [[DANZIGER VOLKSSTIMME | „Danziger Volksstimme”]], [[OSTDEUTSCHE MONATSHEFTE | „Ostdeutsche Monatshefte”]] i pismami niemieckimi. Określany „najlepszym lirykiem Wschodu” i „największym talentem poetyckim Gdańska”. | + | '''WILLIBALD OMANKOWSKI''' (Omansen; 24 III 1886 Gdańsk – 5 VII 1976 Berlin Zachodni), poeta, krytyk teatralny i muzyczny, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Uprawiał różne gatunki literackie. Autor ''Danzig. Antlitz einer alten Stadt'' (1924) i ''Fackelträger'' (1925). Współpracował z [[DANZIGER VOLKSSTIMME | „Danziger Volksstimme”]], [[OSTDEUTSCHE MONATSHEFTE | „Ostdeutsche Monatshefte”]] i pismami niemieckimi. Określany „najlepszym lirykiem Wschodu” i „największym talentem poetyckim Gdańska”. W latach 1924–1933 radny miejski z ramienia Vereinigte Sozialdemokratische Partei (Zjednoczona Partia Socjaldemokratyczna). Należał do zarządu Freie Volksbühne (Wolna Scena; organizacja o charakterze amatorskim).<br/><br/> |
| + | Zmieniając nazwisko na Omansen, podkreślił swą niemiecką narodowość, jednocześnie po roku 1933 – nie chcąc być uznany za piewcę nazizmu – zrezygnował z publikowania własnej poezji. W latach 1948–1951 kierownik działu kulturalnego wydawanego przez [[BROST ERICH | Ericha Brosta]] dziennika „Westdeutsche Allgemeine Zeitung”. Jego utwory znalazły się w wydanym przez [[FAC BOLESŁAW | Bolesława Faca]] zbiorze ''Danziger Verse''. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 12:50, 25 kwi 2021
WILLIBALD OMANKOWSKI (Omansen; 24 III 1886 Gdańsk – 5 VII 1976 Berlin Zachodni), poeta, krytyk teatralny i muzyczny, radny Gdańska. Uprawiał różne gatunki literackie. Autor Danzig. Antlitz einer alten Stadt (1924) i Fackelträger (1925). Współpracował z „Danziger Volksstimme”, „Ostdeutsche Monatshefte” i pismami niemieckimi. Określany „najlepszym lirykiem Wschodu” i „największym talentem poetyckim Gdańska”. W latach 1924–1933 radny miejski z ramienia Vereinigte Sozialdemokratische Partei (Zjednoczona Partia Socjaldemokratyczna). Należał do zarządu Freie Volksbühne (Wolna Scena; organizacja o charakterze amatorskim).
Zmieniając nazwisko na Omansen, podkreślił swą niemiecką narodowość, jednocześnie po roku 1933 – nie chcąc być uznany za piewcę nazizmu – zrezygnował z publikowania własnej poezji. W latach 1948–1951 kierownik działu kulturalnego wydawanego przez Ericha Brosta dziennika „Westdeutsche Allgemeine Zeitung”. Jego utwory znalazły się w wydanym przez Bolesława Faca zbiorze Danziger Verse.
