NICKEL WALTER, bankowiec, radny
| Linia 3: | Linia 3: | ||
W Gdańsku od 1926, w 1927 był referendarzem sądowym, w 1931 – asesorem sądowym (Landgericht Freien Stadt Danzig). Z poparciem NSDAP został radcą rejencyjnym. W 1933 był organizatorem nowo powołanej instytucji finansowej Staatsbank Freien Stadt Danzig (Bank Państwowy Wolnego Miasta Gdańska) i do 1939 jego dyrektorem naczelnym, a od września tegoż roku jego likwidatorem. Od lipca 1940 do marca 1945 był członkiem Rady Miejskiej i skarbnikiem miasta Gdańska (Stadtkämmer).<br/><br/> | W Gdańsku od 1926, w 1927 był referendarzem sądowym, w 1931 – asesorem sądowym (Landgericht Freien Stadt Danzig). Z poparciem NSDAP został radcą rejencyjnym. W 1933 był organizatorem nowo powołanej instytucji finansowej Staatsbank Freien Stadt Danzig (Bank Państwowy Wolnego Miasta Gdańska) i do 1939 jego dyrektorem naczelnym, a od września tegoż roku jego likwidatorem. Od lipca 1940 do marca 1945 był członkiem Rady Miejskiej i skarbnikiem miasta Gdańska (Stadtkämmer).<br/><br/> | ||
Mieszkał w latach 1928–1935 przy Althoffweg 8 (ul. Fiszera), w 1939 przy Uphagenweg 25 (ul. Uphagena), w 1942 przy Jäschkentaler Weg 20 A (ul. Jaśkowa Dolina).<br/><br/> | Mieszkał w latach 1928–1935 przy Althoffweg 8 (ul. Fiszera), w 1939 przy Uphagenweg 25 (ul. Uphagena), w 1942 przy Jäschkentaler Weg 20 A (ul. Jaśkowa Dolina).<br/><br/> | ||
| − | Od 1945 w Niemczech. Pracował w bankowości, w latach 1953–1967 był prezesem banku w Braunschweigu w RFN. Żonaty z Leo Wiebe (zm. po 1973). Jego nekrolog podpisały córki Ewa Maria (panna), Ruth Enss i syn Wolfgang.{{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Od 1945 w Niemczech. Pracował w bankowości, w latach 1953–1967 był prezesem banku w Braunschweigu w RFN. Żonaty z Leo Wiebe (zm. po 1973). Jego nekrolog podpisały córki Ewa Maria (panna), Ruth Enss i syn Wolfgang. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 10:49, 22 kwi 2021
WALTER NICKEL (6 III 1902 Wermersdorf (Pogorzała Wieś), Żuławy Malborskie – 12 IX 1973 Hanover), bankowiec, radny Gdańska. Maturę zdał w 1920 roku w Berlinie, studiował prawo i ekonomię na uniwersytetach w Tybindze i Greifswaldzie, w 1925 uzyskał doktorat.
W Gdańsku od 1926, w 1927 był referendarzem sądowym, w 1931 – asesorem sądowym (Landgericht Freien Stadt Danzig). Z poparciem NSDAP został radcą rejencyjnym. W 1933 był organizatorem nowo powołanej instytucji finansowej Staatsbank Freien Stadt Danzig (Bank Państwowy Wolnego Miasta Gdańska) i do 1939 jego dyrektorem naczelnym, a od września tegoż roku jego likwidatorem. Od lipca 1940 do marca 1945 był członkiem Rady Miejskiej i skarbnikiem miasta Gdańska (Stadtkämmer).
Mieszkał w latach 1928–1935 przy Althoffweg 8 (ul. Fiszera), w 1939 przy Uphagenweg 25 (ul. Uphagena), w 1942 przy Jäschkentaler Weg 20 A (ul. Jaśkowa Dolina).
Od 1945 w Niemczech. Pracował w bankowości, w latach 1953–1967 był prezesem banku w Braunschweigu w RFN. Żonaty z Leo Wiebe (zm. po 1973). Jego nekrolog podpisały córki Ewa Maria (panna), Ruth Enss i syn Wolfgang.
