SZCZYPIŃSKI HENRYK, proboszcz Garnizonu Gdańskiego
(Nowe hasło (22.04.2021)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''HENRYK SZCZYPIŃSKI''' (20 II 1937 Murawskie, powiat Ostrów | + | '''HENRYK SZCZYPIŃSKI''' (20 II 1937 Murawskie, powiat Ostrów Mazowiecka – 30 VI 1978 Zakroczym), ksiądz rzymskokatolicki, kapitan Ludowego Wojska Polskiego, proboszcz Garnizonu Gdańskiego. Syn pracownika umysłowego Władysława i Bronisławy. Uczył się w Wołominie, a następnie w Warszawie – zarówno w liceum, jak i Wyższym Seminarium Duchownym (1955–1960). Święcenia kapłańskie przyjął 26 VI 1960 w Warszawie z rąk kardynała Stefana Wyszyńskiego.<br/><br/> |
Pracował jako wikariusz w Celestynowie (1960–1961), Siennicy (1961–1963), Milanówku (1963–1964) oraz Warszawie w parafiach Matki Bożej Loretańskiej (1967–1970), św. Aleksandra (1970–1971), św. Zygmunta (1972–1973) i przy kościele akademickim św. Anny (1973–1974). W latach 1964–1967 studiował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie uzyskał tytuł magistra w 1969. W okresie 1971–1972 przebywał na rocznym stypendium we Francji i USA, pracując nad rozprawą doktorską. W lipcu 1974 wstąpił w szeregi duszpasterstwa wojskowego. Początkowo pracował na etacie cywilnym jako tzw. kapelan pomocniczy (zastępca kapelana) w kościele garnizonowym w Legionowie, od 1975 w stopniu kapitana. 1 IX 1977 wcielony do zasadniczej służby wojskowej. Członek Zrzeszenia Katolików Caritas.<br/><br/> | Pracował jako wikariusz w Celestynowie (1960–1961), Siennicy (1961–1963), Milanówku (1963–1964) oraz Warszawie w parafiach Matki Bożej Loretańskiej (1967–1970), św. Aleksandra (1970–1971), św. Zygmunta (1972–1973) i przy kościele akademickim św. Anny (1973–1974). W latach 1964–1967 studiował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie uzyskał tytuł magistra w 1969. W okresie 1971–1972 przebywał na rocznym stypendium we Francji i USA, pracując nad rozprawą doktorską. W lipcu 1974 wstąpił w szeregi duszpasterstwa wojskowego. Początkowo pracował na etacie cywilnym jako tzw. kapelan pomocniczy (zastępca kapelana) w kościele garnizonowym w Legionowie, od 1975 w stopniu kapitana. 1 IX 1977 wcielony do zasadniczej służby wojskowej. Członek Zrzeszenia Katolików Caritas.<br/><br/> | ||
| − | Rozkazem z 19 IX 1977 został mianowany proboszczem Garnizonu | + | Rozkazem z 19 IX 1977 został mianowany proboszczem Garnizonu Gdańskiego przy [[KOŚCIÓŁ GARNIZONOWY ŚW. APOSTOŁÓW PIOTRA I PAWŁA | kościele garnizonowym św. Apostołów Piotra i Pawła]] w Gdańsku-Wrzeszczu, choć placówkę przejął już 9 VII 1977. Za jego kadencji świątynia wzbogaciła się o tablicę pamiątkową ku czci żołnierzy poległych w czasie II wojny światowej, wmurowaną 23 XI 1977. Godność proboszcza pełnił do śmierci.<br/><br/> |
| − | Zmarł na skutek wypadku samochodowego w drodze na urlop pomiędzy Zakroczymiem a Modlinem. | + | Zmarł na skutek wypadku samochodowego w drodze na urlop pomiędzy Zakroczymiem a Modlinem. Pochowany na cmentarzu w Wołominie. {{author: DG}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 08:45, 22 kwi 2021
HENRYK SZCZYPIŃSKI (20 II 1937 Murawskie, powiat Ostrów Mazowiecka – 30 VI 1978 Zakroczym), ksiądz rzymskokatolicki, kapitan Ludowego Wojska Polskiego, proboszcz Garnizonu Gdańskiego. Syn pracownika umysłowego Władysława i Bronisławy. Uczył się w Wołominie, a następnie w Warszawie – zarówno w liceum, jak i Wyższym Seminarium Duchownym (1955–1960). Święcenia kapłańskie przyjął 26 VI 1960 w Warszawie z rąk kardynała Stefana Wyszyńskiego.
Pracował jako wikariusz w Celestynowie (1960–1961), Siennicy (1961–1963), Milanówku (1963–1964) oraz Warszawie w parafiach Matki Bożej Loretańskiej (1967–1970), św. Aleksandra (1970–1971), św. Zygmunta (1972–1973) i przy kościele akademickim św. Anny (1973–1974). W latach 1964–1967 studiował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie uzyskał tytuł magistra w 1969. W okresie 1971–1972 przebywał na rocznym stypendium we Francji i USA, pracując nad rozprawą doktorską. W lipcu 1974 wstąpił w szeregi duszpasterstwa wojskowego. Początkowo pracował na etacie cywilnym jako tzw. kapelan pomocniczy (zastępca kapelana) w kościele garnizonowym w Legionowie, od 1975 w stopniu kapitana. 1 IX 1977 wcielony do zasadniczej służby wojskowej. Członek Zrzeszenia Katolików Caritas.
Rozkazem z 19 IX 1977 został mianowany proboszczem Garnizonu Gdańskiego przy kościele garnizonowym św. Apostołów Piotra i Pawła w Gdańsku-Wrzeszczu, choć placówkę przejął już 9 VII 1977. Za jego kadencji świątynia wzbogaciła się o tablicę pamiątkową ku czci żołnierzy poległych w czasie II wojny światowej, wmurowaną 23 XI 1977. Godność proboszcza pełnił do śmierci.
Zmarł na skutek wypadku samochodowego w drodze na urlop pomiędzy Zakroczymiem a Modlinem. Pochowany na cmentarzu w Wołominie.
