CENTRUM SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ ŁAŹNIA

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 3: Linia 3:
 
[[File: Łaźnia.jpg | thumb| Centrim Sztuki Współczesnej „Łaźnia” przy ul. Jaskółczej]]
 
[[File: Łaźnia.jpg | thumb| Centrim Sztuki Współczesnej „Łaźnia” przy ul. Jaskółczej]]
 
[[File:Gilbert Proesch i George Passmore na wernisażu wystawy „Jack Freak Pictures” w Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia”, 2011.JPG|thumb|Gilbert Proesch i George Passmore na wernisażu wystawy ''Jack Freak Pictures'' w Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia”, 2011]]
 
[[File:Gilbert Proesch i George Passmore na wernisażu wystawy „Jack Freak Pictures” w Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia”, 2011.JPG|thumb|Gilbert Proesch i George Passmore na wernisażu wystawy ''Jack Freak Pictures'' w Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia”, 2011]]
'''CENTRUM SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ „ŁAŹNIA”''', ul. Jaskółcza 1, Dolne Miasto. Samorządowa placówka kultury, w budynku dawnej łaźni miejskiej ([[ŁAŹNIE PUBLICZNE | łaźnie publiczne]]), otwartej w roku 1908, nieczynnej od lat 80. XX wieku. Pierwsza publiczna instytucja sztuki współczesnej stworzona po 1989 roku przez niezależne środowisko artystyczne. Formalnie powstała w 1998, sięga początkami lat 80. XX wieku, do alternatywnych, interdyscyplinarnych działań artystów zaliczonych następnie do tzw. nowej szkoły gdańskiej, skupionych wokół plenerowej pracowni rzeźby [[KLAMAN GRZEGORZ | Grzegorza Klamana]] na [[SPICHLERZE | Spichlerzach]]. W roku 1985 powołano tam Galerię Wyspa, prowadzoną przez G. Klamana i Roberta Rumasa (którego w 1991 zastąpiła Agnieszka Wołodźko). W roku 1990 Galeria otrzymała stałe miejsce w akademiku [[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | Akademii Sztuk Pięknych]] przy ul. Chlebnickiej, następnie budynek opuszczonej łaźni. Według ogłoszonego w roku 1992 projektu Otwarte Atelier miała być nie tylko miejscem artystycznej pracy, prezentacji, międzynarodowych kontaktów, ale też sposobem na kulturową przemianę zaniedbanej dzielnicy. Do 1994 Fundacja Otwarte Atelier korzystała z obiektu na podstawie umowy użyczenia zawartej z władzami miasta; odbywały się pierwsze akcje, pokazy sztuki najnowszej, eksperymentalnej, krytycznej, m.in. ''Otwarte Atelier'', ''Sztuka-Miasto-Maszyna'' (1993), ''Międzynarodowe Warsztaty Multimedialne Projekt Wyspa'' (1994), ''Endlos/ Endels'' (1995). W roku 1994 G. Klaman stworzył Fundację Wyspa Progress; w 1995 z nową kuratorką Galerii Wyspa, Anetą Szyłak, zgłosili koncepcję stworzenia w obiekcie placówki wystawienniczej dotowanej przez miasto. Ważnym argumentem w negocjacjach była wystawa ''Kolekcja sztuki współczesnej na 1000-lecie Gdańska'' (1997). W czerwcu 1998 powołano budżetową instytucję pod obecną nazwą CSW Łaźnia. <br /><br />  
+
'''CENTRUM SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ „ŁAŹNIA”''', ul. Jaskółcza 1, Dolne Miasto. Samorządowa placówka kultury, w budynku dawnej łaźni miejskiej ([[ŁAŹNIE PUBLICZNE | łaźnie publiczne]]), otwartej w roku 1908, nieczynnej od lat 80. XX wieku. Pierwsza publiczna instytucja sztuki współczesnej stworzona po 1989 roku przez niezależne środowisko artystyczne.<br/><br/> Formalnie powstała w 1998, sięga początkami lat 80. XX wieku, do alternatywnych, interdyscyplinarnych działań artystów zaliczonych następnie do tzw. nowej szkoły gdańskiej, skupionych wokół plenerowej pracowni rzeźby [[KLAMAN GRZEGORZ | Grzegorza Klamana]] na [[SPICHLERZE | Spichlerzach]]. W roku 1985 powołano tam Galerię Wyspa, prowadzoną przez G. Klamana i Roberta Rumasa (którego w 1991 zastąpiła Agnieszka Wołodźko). W roku 1990 Galeria otrzymała stałe miejsce w akademiku [[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | Akademii Sztuk Pięknych]] przy ul. Chlebnickiej, następnie budynek opuszczonej łaźni. Według ogłoszonego w roku 1992 projektu Otwarte Atelier miała być nie tylko miejscem artystycznej pracy, prezentacji, międzynarodowych kontaktów, ale też sposobem na kulturową przemianę zaniedbanej dzielnicy.<br/><br/>
 +
Do 1994 Fundacja Otwarte Atelier korzystała z obiektu na podstawie umowy użyczenia zawartej z władzami miasta; odbywały się pierwsze akcje, pokazy sztuki najnowszej, eksperymentalnej, krytycznej, między innymi ''Otwarte Atelier'', ''Sztuka-Miasto-Maszyna'' (1993), ''Międzynarodowe Warsztaty Multimedialne Projekt Wyspa'' (1994), ''Endlos/ Endels'' (1995). W roku 1994 G. Klaman stworzył Fundację Wyspa Progress; w 1995 z nową kuratorką Galerii Wyspa, Anetą Szyłak, zgłosili koncepcję stworzenia w obiekcie placówki wystawienniczej dotowanej przez miasto. Ważnym argumentem w negocjacjach była wystawa ''Kolekcja sztuki współczesnej na 1000-lecie Gdańska'' (1997). W czerwcu 1998 powołano budżetową instytucję pod obecną nazwą CSW Łaźnia. <br /><br />  
 
Program wystawienniczy obejmuje sztukę najnowszą polską i obcą, komentującą rzeczywistość, prezentującą działania w przestrzeni publicznej, projekty społeczne. CSW prowadzi cykliczny projekt Galeria Zewnętrzna Miasta Gdańska, programy edukacji i warsztatów, zwłaszcza dla mieszkańców dzielnicy, debaty, spotkania, dyskusje dotyczące najnowszej sztuki i estetyki, promuje młodą sztukę, eksperymentalną muzykę i kinematografię. {{author: EKA}} <br /><br />
 
Program wystawienniczy obejmuje sztukę najnowszą polską i obcą, komentującą rzeczywistość, prezentującą działania w przestrzeni publicznej, projekty społeczne. CSW prowadzi cykliczny projekt Galeria Zewnętrzna Miasta Gdańska, programy edukacji i warsztatów, zwłaszcza dla mieszkańców dzielnicy, debaty, spotkania, dyskusje dotyczące najnowszej sztuki i estetyki, promuje młodą sztukę, eksperymentalną muzykę i kinematografię. {{author: EKA}} <br /><br />
 
{| class="tableGda"  
 
{| class="tableGda"  

Wersja z 11:18, 21 kwi 2021

Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia” w dawnym budynku łaźni miejskiej przy ul. Jaskółczej
Centrim Sztuki Współczesnej „Łaźnia” przy ul. Jaskółczej
Gilbert Proesch i George Passmore na wernisażu wystawy Jack Freak Pictures w Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia”, 2011

CENTRUM SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ „ŁAŹNIA”, ul. Jaskółcza 1, Dolne Miasto. Samorządowa placówka kultury, w budynku dawnej łaźni miejskiej ( łaźnie publiczne), otwartej w roku 1908, nieczynnej od lat 80. XX wieku. Pierwsza publiczna instytucja sztuki współczesnej stworzona po 1989 roku przez niezależne środowisko artystyczne.

Formalnie powstała w 1998, sięga początkami lat 80. XX wieku, do alternatywnych, interdyscyplinarnych działań artystów zaliczonych następnie do tzw. nowej szkoły gdańskiej, skupionych wokół plenerowej pracowni rzeźby Grzegorza Klamana na Spichlerzach. W roku 1985 powołano tam Galerię Wyspa, prowadzoną przez G. Klamana i Roberta Rumasa (którego w 1991 zastąpiła Agnieszka Wołodźko). W roku 1990 Galeria otrzymała stałe miejsce w akademiku Akademii Sztuk Pięknych przy ul. Chlebnickiej, następnie budynek opuszczonej łaźni. Według ogłoszonego w roku 1992 projektu Otwarte Atelier miała być nie tylko miejscem artystycznej pracy, prezentacji, międzynarodowych kontaktów, ale też sposobem na kulturową przemianę zaniedbanej dzielnicy.

Do 1994 Fundacja Otwarte Atelier korzystała z obiektu na podstawie umowy użyczenia zawartej z władzami miasta; odbywały się pierwsze akcje, pokazy sztuki najnowszej, eksperymentalnej, krytycznej, między innymi Otwarte Atelier, Sztuka-Miasto-Maszyna (1993), Międzynarodowe Warsztaty Multimedialne Projekt Wyspa (1994), Endlos/ Endels (1995). W roku 1994 G. Klaman stworzył Fundację Wyspa Progress; w 1995 z nową kuratorką Galerii Wyspa, Anetą Szyłak, zgłosili koncepcję stworzenia w obiekcie placówki wystawienniczej dotowanej przez miasto. Ważnym argumentem w negocjacjach była wystawa Kolekcja sztuki współczesnej na 1000-lecie Gdańska (1997). W czerwcu 1998 powołano budżetową instytucję pod obecną nazwą CSW Łaźnia.

Program wystawienniczy obejmuje sztukę najnowszą polską i obcą, komentującą rzeczywistość, prezentującą działania w przestrzeni publicznej, projekty społeczne. CSW prowadzi cykliczny projekt Galeria Zewnętrzna Miasta Gdańska, programy edukacji i warsztatów, zwłaszcza dla mieszkańców dzielnicy, debaty, spotkania, dyskusje dotyczące najnowszej sztuki i estetyki, promuje młodą sztukę, eksperymentalną muzykę i kinematografię. EKA

Dyrektorzy Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia”
1998–2001 Aneta Szyłak
2001–2003 Małgorzata Lisiewicz
2004– Jadwiga Charzyńska (p.o. dyrektora 2003–2004)
EKA
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania