CENTRUM SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ ŁAŹNIA
(wstawienie ilustracji (e-mail z 13.06.2018)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia” w dawnym budynku łaźni miejskiej przy ul. Jaskółczej.JPG|thumb|Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia” w dawnym budynku łaźni miejskiej przy ul. Jaskółczej]] | [[File:Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia” w dawnym budynku łaźni miejskiej przy ul. Jaskółczej.JPG|thumb|Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia” w dawnym budynku łaźni miejskiej przy ul. Jaskółczej]] | ||
| + | [[File: Łaźnia.jpg | thumb| Centrim Sztuki Współczesnej „Łaźnia” przy ul. Jaskółczej]] | ||
[[File:Gilbert Proesch i George Passmore na wernisażu wystawy „Jack Freak Pictures” w Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia”, 2011.JPG|thumb|Gilbert Proesch i George Passmore na wernisażu wystawy ''Jack Freak Pictures'' w Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia”, 2011]] | [[File:Gilbert Proesch i George Passmore na wernisażu wystawy „Jack Freak Pictures” w Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia”, 2011.JPG|thumb|Gilbert Proesch i George Passmore na wernisażu wystawy ''Jack Freak Pictures'' w Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia”, 2011]] | ||
'''CENTRUM SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ „ŁAŹNIA”''', ul. Jaskółcza 1, Dolne Miasto. Samorządowa placówka kultury, w budynku dawnej łaźni miejskiej ([[ŁAŹNIE PUBLICZNE | łaźnie publiczne]]), otwartej w roku 1908, nieczynnej od lat 80. XX wieku. Pierwsza publiczna instytucja sztuki współczesnej stworzona po 1989 roku przez niezależne środowisko artystyczne. Formalnie powstała w 1998, sięga początkami lat 80. XX wieku, do alternatywnych, interdyscyplinarnych działań artystów zaliczonych następnie do tzw. nowej szkoły gdańskiej, skupionych wokół plenerowej pracowni rzeźby [[KLAMAN GRZEGORZ | Grzegorza Klamana]] na [[SPICHLERZE | Spichlerzach]]. W roku 1985 powołano tam Galerię Wyspa, prowadzoną przez G. Klamana i Roberta Rumasa (którego w 1991 zastąpiła Agnieszka Wołodźko). W roku 1990 Galeria otrzymała stałe miejsce w akademiku [[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | Akademii Sztuk Pięknych]] przy ul. Chlebnickiej, następnie budynek opuszczonej łaźni. Według ogłoszonego w roku 1992 projektu Otwarte Atelier miała być nie tylko miejscem artystycznej pracy, prezentacji, międzynarodowych kontaktów, ale też sposobem na kulturową przemianę zaniedbanej dzielnicy. Do 1994 Fundacja Otwarte Atelier korzystała z obiektu na podstawie umowy użyczenia zawartej z władzami miasta; odbywały się pierwsze akcje, pokazy sztuki najnowszej, eksperymentalnej, krytycznej, m.in. ''Otwarte Atelier'', ''Sztuka-Miasto-Maszyna'' (1993), ''Międzynarodowe Warsztaty Multimedialne Projekt Wyspa'' (1994), ''Endlos/ Endels'' (1995). W roku 1994 G. Klaman stworzył Fundację Wyspa Progress; w 1995 z nową kuratorką Galerii Wyspa, Anetą Szyłak, zgłosili koncepcję stworzenia w obiekcie placówki wystawienniczej dotowanej przez miasto. Ważnym argumentem w negocjacjach była wystawa ''Kolekcja sztuki współczesnej na 1000-lecie Gdańska'' (1997). W czerwcu 1998 powołano budżetową instytucję pod obecną nazwą CSW Łaźnia. <br /><br /> | '''CENTRUM SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ „ŁAŹNIA”''', ul. Jaskółcza 1, Dolne Miasto. Samorządowa placówka kultury, w budynku dawnej łaźni miejskiej ([[ŁAŹNIE PUBLICZNE | łaźnie publiczne]]), otwartej w roku 1908, nieczynnej od lat 80. XX wieku. Pierwsza publiczna instytucja sztuki współczesnej stworzona po 1989 roku przez niezależne środowisko artystyczne. Formalnie powstała w 1998, sięga początkami lat 80. XX wieku, do alternatywnych, interdyscyplinarnych działań artystów zaliczonych następnie do tzw. nowej szkoły gdańskiej, skupionych wokół plenerowej pracowni rzeźby [[KLAMAN GRZEGORZ | Grzegorza Klamana]] na [[SPICHLERZE | Spichlerzach]]. W roku 1985 powołano tam Galerię Wyspa, prowadzoną przez G. Klamana i Roberta Rumasa (którego w 1991 zastąpiła Agnieszka Wołodźko). W roku 1990 Galeria otrzymała stałe miejsce w akademiku [[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | Akademii Sztuk Pięknych]] przy ul. Chlebnickiej, następnie budynek opuszczonej łaźni. Według ogłoszonego w roku 1992 projektu Otwarte Atelier miała być nie tylko miejscem artystycznej pracy, prezentacji, międzynarodowych kontaktów, ale też sposobem na kulturową przemianę zaniedbanej dzielnicy. Do 1994 Fundacja Otwarte Atelier korzystała z obiektu na podstawie umowy użyczenia zawartej z władzami miasta; odbywały się pierwsze akcje, pokazy sztuki najnowszej, eksperymentalnej, krytycznej, m.in. ''Otwarte Atelier'', ''Sztuka-Miasto-Maszyna'' (1993), ''Międzynarodowe Warsztaty Multimedialne Projekt Wyspa'' (1994), ''Endlos/ Endels'' (1995). W roku 1994 G. Klaman stworzył Fundację Wyspa Progress; w 1995 z nową kuratorką Galerii Wyspa, Anetą Szyłak, zgłosili koncepcję stworzenia w obiekcie placówki wystawienniczej dotowanej przez miasto. Ważnym argumentem w negocjacjach była wystawa ''Kolekcja sztuki współczesnej na 1000-lecie Gdańska'' (1997). W czerwcu 1998 powołano budżetową instytucję pod obecną nazwą CSW Łaźnia. <br /><br /> | ||
Wersja z 11:17, 21 kwi 2021
CENTRUM SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ „ŁAŹNIA”, ul. Jaskółcza 1, Dolne Miasto. Samorządowa placówka kultury, w budynku dawnej łaźni miejskiej ( łaźnie publiczne), otwartej w roku 1908, nieczynnej od lat 80. XX wieku. Pierwsza publiczna instytucja sztuki współczesnej stworzona po 1989 roku przez niezależne środowisko artystyczne. Formalnie powstała w 1998, sięga początkami lat 80. XX wieku, do alternatywnych, interdyscyplinarnych działań artystów zaliczonych następnie do tzw. nowej szkoły gdańskiej, skupionych wokół plenerowej pracowni rzeźby Grzegorza Klamana na Spichlerzach. W roku 1985 powołano tam Galerię Wyspa, prowadzoną przez G. Klamana i Roberta Rumasa (którego w 1991 zastąpiła Agnieszka Wołodźko). W roku 1990 Galeria otrzymała stałe miejsce w akademiku Akademii Sztuk Pięknych przy ul. Chlebnickiej, następnie budynek opuszczonej łaźni. Według ogłoszonego w roku 1992 projektu Otwarte Atelier miała być nie tylko miejscem artystycznej pracy, prezentacji, międzynarodowych kontaktów, ale też sposobem na kulturową przemianę zaniedbanej dzielnicy. Do 1994 Fundacja Otwarte Atelier korzystała z obiektu na podstawie umowy użyczenia zawartej z władzami miasta; odbywały się pierwsze akcje, pokazy sztuki najnowszej, eksperymentalnej, krytycznej, m.in. Otwarte Atelier, Sztuka-Miasto-Maszyna (1993), Międzynarodowe Warsztaty Multimedialne Projekt Wyspa (1994), Endlos/ Endels (1995). W roku 1994 G. Klaman stworzył Fundację Wyspa Progress; w 1995 z nową kuratorką Galerii Wyspa, Anetą Szyłak, zgłosili koncepcję stworzenia w obiekcie placówki wystawienniczej dotowanej przez miasto. Ważnym argumentem w negocjacjach była wystawa Kolekcja sztuki współczesnej na 1000-lecie Gdańska (1997). W czerwcu 1998 powołano budżetową instytucję pod obecną nazwą CSW Łaźnia.
Program wystawienniczy obejmuje sztukę najnowszą polską i obcą, komentującą rzeczywistość, prezentującą działania w przestrzeni publicznej, projekty społeczne. CSW prowadzi cykliczny projekt Galeria Zewnętrzna Miasta Gdańska, programy edukacji i warsztatów, zwłaszcza dla mieszkańców dzielnicy, debaty, spotkania, dyskusje dotyczące najnowszej sztuki i estetyki, promuje młodą sztukę, eksperymentalną muzykę i kinematografię.
| 1998–2001 | Aneta Szyłak |
| 2001–2003 | Małgorzata Lisiewicz |
| 2004– | Jadwiga Charzyńska (p.o. dyrektora 2003–2004) |
