ZANDER GUSTAV, prawnik, radny
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''GUSTAV ZANDER''' (1 XI 1864 Chojnice – 25 VI 1934 Gdańsk-Wrzeszcz), prawnik, | + | [[File:Uroczyste wprowadzenie zwojów Tory do Nowej Synagogi, 1927.JPG|thumb|Uroczyste wprowadzenie zwojów Tory do Nowej Synagogi we Wrzeszczu, 25 IX 1927]] |
| + | '''GUSTAV ZANDER''' (1 XI 1864 Chojnice – 25 VI 1934 Gdańsk-Wrzeszcz), prawnik, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn szewca Moritza Zandera. Po maturze w 1884 roku w Chojnicach i studiach prawniczych w Niemczech, od roku 1900 adwokat w Gdańsku i działacz organizacji żydowskich. W latach 1907–1909 i 1911–1919 członek Rady Miejskiej. Od 1919 zasiadał w zarządzie żydowskiej [[GMINA SYNAGOGALNA | Gminy Synagogalnej]], do 1930 roku jej wiceprzewodniczący, od 1930 do śmierci – prezes.<br/><br/> | ||
| + | W latach 1926–1927 nadzorował budowę [[SYNAGOGI | synagogi we Wrzeszczu]] przy Mirchauer Weg 7 (ul. Partyzantów). Podczas wmurowania kamieni węgielnego, 5 VIII 1926, po złożeniu w metalowej kasecie dokumentu fundacyjnego, modlitewnika i gdańskiej monety, trzykrotnie uderzył młotkiem w kamień węgielny wypowiadając słowa: „Ku chwale Boga, ludzi i dla wielkości Wolnego Miasta”.<br/><br/> | ||
| + | W roku 1907 prowadził kancelarię przy Hundegasse 94 (ul. Ogarna), w 1908 mieszkał i prowadził kancelarię przy Am Jakobstor 20 (ul. Wałowa), w 1914 przeniósł ją do zakupione kamienicy przy Langgasse 20 (ul. Długa). Sprzedał tę kamienicę 1920, nabywając dwie przy Hundegasse 104 i 105 (ul. Ogarna), w latach 1916–1928 mieszkał we własnej willi przy Große Allee 21 (al. Zwycięstwa). Nieruchomości te, jako mienie żydowskie, skonfiskowane zostały w 1939 jego spadkobiercom na rzecz skarbu Trzeciej Rzeszy. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 12:57, 13 kwi 2021
GUSTAV ZANDER (1 XI 1864 Chojnice – 25 VI 1934 Gdańsk-Wrzeszcz), prawnik, radny Gdańska. Syn szewca Moritza Zandera. Po maturze w 1884 roku w Chojnicach i studiach prawniczych w Niemczech, od roku 1900 adwokat w Gdańsku i działacz organizacji żydowskich. W latach 1907–1909 i 1911–1919 członek Rady Miejskiej. Od 1919 zasiadał w zarządzie żydowskiej Gminy Synagogalnej, do 1930 roku jej wiceprzewodniczący, od 1930 do śmierci – prezes.
W latach 1926–1927 nadzorował budowę synagogi we Wrzeszczu przy Mirchauer Weg 7 (ul. Partyzantów). Podczas wmurowania kamieni węgielnego, 5 VIII 1926, po złożeniu w metalowej kasecie dokumentu fundacyjnego, modlitewnika i gdańskiej monety, trzykrotnie uderzył młotkiem w kamień węgielny wypowiadając słowa: „Ku chwale Boga, ludzi i dla wielkości Wolnego Miasta”.
W roku 1907 prowadził kancelarię przy Hundegasse 94 (ul. Ogarna), w 1908 mieszkał i prowadził kancelarię przy Am Jakobstor 20 (ul. Wałowa), w 1914 przeniósł ją do zakupione kamienicy przy Langgasse 20 (ul. Długa). Sprzedał tę kamienicę 1920, nabywając dwie przy Hundegasse 104 i 105 (ul. Ogarna), w latach 1916–1928 mieszkał we własnej willi przy Große Allee 21 (al. Zwycięstwa). Nieruchomości te, jako mienie żydowskie, skonfiskowane zostały w 1939 jego spadkobiercom na rzecz skarbu Trzeciej Rzeszy.
