UPHAGEN WILHELM HEINRICH, kupiec, armator
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Herb_Uphagenów.JPG|thumb|Herb Uphagenów]] | [[File:Herb_Uphagenów.JPG|thumb|Herb Uphagenów]] | ||
− | '''WILHELM HEINRICH UPHAGEN''' (1666 – 5 IV 1705), kupiec, armator. Syn [[UPHAGEN JOHANN (Hans) | Johanna (Hansa) Uphagena]]. | + | '''WILHELM HEINRICH UPHAGEN''' (1666 – 5 IV 1705), kupiec, armator. Syn [[UPHAGEN JOHANN (Hans) | Johanna (Hansa) Uphagena]]. Początkowo kupiec handlujący winem, od 1698 właściciel ojcowskiego dworu w Pieckach i położonej tu, wynajmowanej karczmy. Następnie udziałowiec w spółkach okrętowych (w latach 1691–1700 miał udziały w 4 statkach) i samodzielny armator, zaliczany do grona najpoważniejszych w Gdańsku.<br/><br/> |
+ | Jego statki (lub z jego towarami) docierały głównie do Hiszpanii i Portugalii (eksport: drewno, maszty okrętowe, wańczos, zboże, len, import: sól, wino, ocet, cukier, limony). W 1691 roku dysponował statkami „St. Johan” (pojemność 50 łasztów) i świeżo nabytą „Jungfrau Anna” (dwukrotnie – w 1693 i 1694 – będącą z ładunkiem ofiarą napadów kaprów holenderskich i francuskich), w 1691 także statkiem „Die gekröhnte Liebe von Dantzig” (zatonął 30 I 1697 w czasie wyprawy do Portugalii), od roku 1693 największym swoim statkiem (pojemność 300 łasztów) „Die Königin von Polen” (w 1697 uprowadzonym z gdańskiej redy do Kopenhagi). Ogółem stan jego floty w szczytowym okresie działalności w okresie 1693–1696 szacuje się na 550 łasztów, później zaprzestał inwestowania w statki.<br/><br/> | ||
+ | Od 1698 roku przełożony [[SZPITAL ŚW. ELŻBIETY | szpitali św. Elżbiety]] i [[SZPITAL ŚW. DUCHA | św. Ducha]]. Od 1688 żonaty był z Anną Brandlicht, ojciec siedmiorga wcześnie zmarłych dzieci. Pochowany pod płytą z herbem rodziny Uphagenów w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]]. {{author: EBSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 14:20, 16 mar 2021
WILHELM HEINRICH UPHAGEN (1666 – 5 IV 1705), kupiec, armator. Syn Johanna (Hansa) Uphagena. Początkowo kupiec handlujący winem, od 1698 właściciel ojcowskiego dworu w Pieckach i położonej tu, wynajmowanej karczmy. Następnie udziałowiec w spółkach okrętowych (w latach 1691–1700 miał udziały w 4 statkach) i samodzielny armator, zaliczany do grona najpoważniejszych w Gdańsku.
Jego statki (lub z jego towarami) docierały głównie do Hiszpanii i Portugalii (eksport: drewno, maszty okrętowe, wańczos, zboże, len, import: sól, wino, ocet, cukier, limony). W 1691 roku dysponował statkami „St. Johan” (pojemność 50 łasztów) i świeżo nabytą „Jungfrau Anna” (dwukrotnie – w 1693 i 1694 – będącą z ładunkiem ofiarą napadów kaprów holenderskich i francuskich), w 1691 także statkiem „Die gekröhnte Liebe von Dantzig” (zatonął 30 I 1697 w czasie wyprawy do Portugalii), od roku 1693 największym swoim statkiem (pojemność 300 łasztów) „Die Königin von Polen” (w 1697 uprowadzonym z gdańskiej redy do Kopenhagi). Ogółem stan jego floty w szczytowym okresie działalności w okresie 1693–1696 szacuje się na 550 łasztów, później zaprzestał inwestowania w statki.
Od 1698 roku przełożony szpitali św. Elżbiety i św. Ducha. Od 1688 żonaty był z Anną Brandlicht, ojciec siedmiorga wcześnie zmarłych dzieci. Pochowany pod płytą z herbem rodziny Uphagenów w kościele św. Piotra i Pawła.