BUTENANDT ADOLF, profesor Technische Hochschule Danzig
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Butenandt Adolf.JPG|thumb|Adolf Butenandt]] | [[File:Butenandt Adolf.JPG|thumb|Adolf Butenandt]] | ||
'''ADOLF BUTENANDT''' (24 II 1903 Bremerhaven (Lehe) – 18 I 1995 Monachium (München)), naukowiec, syn kupca Ottona Butenandta. Studiował w Marburgu, następnie w Getyndze (Göttingen), gdzie podjął pracę naukową: od roku 1926 doktor, od 1931 habilitowany.<br/><br/> | '''ADOLF BUTENANDT''' (24 II 1903 Bremerhaven (Lehe) – 18 I 1995 Monachium (München)), naukowiec, syn kupca Ottona Butenandta. Studiował w Marburgu, następnie w Getyndze (Göttingen), gdzie podjął pracę naukową: od roku 1926 doktor, od 1931 habilitowany.<br/><br/> | ||
| − | W 1933 przeniósł się (ze swoim zespołem) do [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]], od 1936 profesor chemii. Od 1 V 1936 członek NSDAP. Zajmował się w Gdańsku badaniami nad hormonami płciowymi, tworząc hipotezę o pochodzeniu hormonów płciowych z cholesterolu. Za te badania w 1939 (razem z Leopoldem Ruzicką, obywatelem szwajcarskim pochodzenia chorwackiego), już po wyprowadzeniu się z Gdańska do Berlina otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii ([[NOBLIŚCI | nobliści]]). W 1943 roku otrzymał tytuł Ehrenbürger (obywatel honorowy, odpowiednik obecnego doktora honoris causa) gdańskiej uczelni. W latach 1936–1944 dyrektor Instytutu Biochemii Towarzystwa Cesarza Wilhelma w Berlinie, w latach 1945–1956 związany z uniwersytetem w Tybindze (Tübingen), w latach 1956–1972 z uniwersytetem w Monachium. W latach 1970–1972 prezydent niemieckiego Towarzystwa Maxa Plancka (od 1972 honorowy).<br/><br/> 6 X 1994 [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechnika Gdańska]] przyznała mu tytuł doktora honoris causa, wyróżnienia nie odebrał osobiście ze względu na stan zdrowia. Po śmierci Butenandta zaczęto w RFN podnosić, że stosowane przezeń metody badań na ludzkich tkankach kolidowały z etyką naukową. {{author: MA}}<br/><br/> | + | W 1933 przeniósł się (ze swoim zespołem) do [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]], od 1936 profesor chemii. Od 1 V 1936 członek NSDAP. Zajmował się w Gdańsku badaniami nad hormonami płciowymi, tworząc hipotezę o pochodzeniu hormonów płciowych z cholesterolu. Za te badania w 1939 (razem z Leopoldem Ruzicką, obywatelem szwajcarskim pochodzenia chorwackiego), już po wyprowadzeniu się z Gdańska do Berlina otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii ([[NOBLIŚCI | nobliści]]). W 1943 roku otrzymał tytuł Ehrenbürger (obywatel honorowy, odpowiednik obecnego doktora honoris causa) gdańskiej uczelni.<br/><br/> |
| + | W latach 1936–1944 dyrektor Instytutu Biochemii Towarzystwa Cesarza Wilhelma w Berlinie, w latach 1945–1956 związany z uniwersytetem w Tybindze (Tübingen), w latach 1956–1972 z uniwersytetem w Monachium. W latach 1970–1972 prezydent niemieckiego Towarzystwa Maxa Plancka (od 1972 honorowy). 25 IV 1968 został przyjęty do [[GDAŃSCY CZŁONKOWIE „THE ROYAL SOCIETY”. | Królewskiego Towarzystwa „The Royal Society”]] w Londynie.<br/><br/> | ||
| + | 6 X 1994 [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechnika Gdańska]] przyznała mu tytuł doktora honoris causa, wyróżnienia nie odebrał osobiście ze względu na stan zdrowia. Po śmierci Butenandta zaczęto w RFN podnosić, że stosowane przezeń metody badań na ludzkich tkankach kolidowały z etyką naukową. {{author: MA}}<br/><br/> | ||
Od 30 VI 2011 jego imię nosił gdański tramwaj typu Pesa Swing 120NaG nr 1031. Ze względu na oskarżenia, 9 VIII 2017 władze miasta Gdańska pozbawiły go tego patronatu. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Od 30 VI 2011 jego imię nosił gdański tramwaj typu Pesa Swing 120NaG nr 1031. Ze względu na oskarżenia, 9 VIII 2017 władze miasta Gdańska pozbawiły go tego patronatu. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 12:13, 13 mar 2021
ADOLF BUTENANDT (24 II 1903 Bremerhaven (Lehe) – 18 I 1995 Monachium (München)), naukowiec, syn kupca Ottona Butenandta. Studiował w Marburgu, następnie w Getyndze (Göttingen), gdzie podjął pracę naukową: od roku 1926 doktor, od 1931 habilitowany.
W 1933 przeniósł się (ze swoim zespołem) do Technische Hochschule Danzig, od 1936 profesor chemii. Od 1 V 1936 członek NSDAP. Zajmował się w Gdańsku badaniami nad hormonami płciowymi, tworząc hipotezę o pochodzeniu hormonów płciowych z cholesterolu. Za te badania w 1939 (razem z Leopoldem Ruzicką, obywatelem szwajcarskim pochodzenia chorwackiego), już po wyprowadzeniu się z Gdańska do Berlina otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii ( nobliści). W 1943 roku otrzymał tytuł Ehrenbürger (obywatel honorowy, odpowiednik obecnego doktora honoris causa) gdańskiej uczelni.
W latach 1936–1944 dyrektor Instytutu Biochemii Towarzystwa Cesarza Wilhelma w Berlinie, w latach 1945–1956 związany z uniwersytetem w Tybindze (Tübingen), w latach 1956–1972 z uniwersytetem w Monachium. W latach 1970–1972 prezydent niemieckiego Towarzystwa Maxa Plancka (od 1972 honorowy). 25 IV 1968 został przyjęty do Królewskiego Towarzystwa „The Royal Society” w Londynie.
6 X 1994 Politechnika Gdańska przyznała mu tytuł doktora honoris causa, wyróżnienia nie odebrał osobiście ze względu na stan zdrowia. Po śmierci Butenandta zaczęto w RFN podnosić, że stosowane przezeń metody badań na ludzkich tkankach kolidowały z etyką naukową.
Od 30 VI 2011 jego imię nosił gdański tramwaj typu Pesa Swing 120NaG nr 1031. Ze względu na oskarżenia, 9 VIII 2017 władze miasta Gdańska pozbawiły go tego patronatu.
