MUHL ABRAHAM LUDWIG, kupiec, senator
(wstawianie_ilustracji (10.09.2020)) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
− | '''ABRAHAM LUDWIG MUHL''' (5 I 1768 Gdańsk – 26 XI 1835 Ulkowy koło Gdańska), kupiec. Syn [[MUHL FRIEDRICH | Friedricha Muhla]]. W latach 1782–1788 uczył się zawodu w Instytucie Kupieckim w Hamburgu. Pracował w firmie ojca, którą przejął po jego śmierci w 1797. Firma zajmowała się hurtowym i detalicznym handlem zbożem i winem, miała kantor przy Hundegasse 95 (ul. Ogarna). W styczniu 1806 roku wspólnikami w niej byli Jacob Siewert i Joachim Gerard Stange z Lubeki. W 1808 roku dysponował dwoma statkami do przewozu towarów: „Johannę Florentinę” (pojemność 220 łasztów) i „Die Wohlfahrt” (200 łasztów).<br/><br/> | + | '''ABRAHAM LUDWIG MUHL''' (5 I 1768 Gdańsk – 26 XI 1835 Ulkowy koło Gdańska), kupiec, [[RADA MIEJSKA | senator]] [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] (I WMG). Syn [[MUHL FRIEDRICH | Friedricha Muhla]]. W latach 1782–1788 uczył się zawodu w Instytucie Kupieckim w Hamburgu. Pracował w firmie ojca, którą przejął po jego śmierci w 1797. Firma zajmowała się hurtowym i detalicznym handlem zbożem i winem, miała kantor przy Hundegasse 95 (ul. Ogarna). W styczniu 1806 roku wspólnikami w niej byli Jacob Siewert i Joachim Gerard Stange z Lubeki. W 1808 roku dysponował dwoma statkami do przewozu towarów: „Johannę Florentinę” (pojemność 220 łasztów) i „Die Wohlfahrt” (200 łasztów).<br/><br/> |
− | Po ojcu był właścicielem kamienicy przy Langer Markt 658 (Długi Targ 1), której wyzbył się w 1811 roku. Od 1802, po | + | Po ojcu był właścicielem kamienicy przy Langer Markt 658 (Długi Targ 1), której wyzbył się w 1811 roku. Od 1802, po Carlu Heinrichu Uphagenie, posiadał tamże kamienicę pod nr 436 (Długi Targ 14), z domem tylnym przy Hundegasse 670 (ul. Ogarna 84) i stajniami. W 1808 nabył od lekarza Nathanaela Michaela Wittwercka (1758–1827) kamienice tamże pod nr 495 (nr 37), gdzie przeniósł siedzibę firmy i gdzie mieszkał do śmierci, a w której to kamienicy także do śmierci w 1850 mieszkała później wdowa po nimi. Był ponadto właścicielem kamienic przy Pfefferstadt 25, 26, 53 (ul. Korzenna), a także podgdańskich posiadłości w [[PIECKI | Pieckach]], Ulkowach, Łaguszewie i Kleszczewie. Jesienią 1813 roku pożar spowodowany ostrzałem [[SPICHLERZE | Spichlerzy]] przez artylerię rosyjsko-pruską zniszczył dziewięć należących do niego spichrzy: Orangenbaum, Hufeisen, Schwarze Kreuz, Weiss Schwan, Deo, Vergoldete Lamm, Lange Lauf Nr. 1, Lange Lauf nr 2, Granatbaum.<br/><br/> |
− | W okresie | + | W okresie I WMG od marca 1808 do rezygnacji w kwietniu 1812 był senatorem. W 1808 roku członek gdańskiej delegacji ubiegającej się w Hamburgu o pożyczkę 1,5 miliona funtów na spłatę części kontrybucji narzuconej miastu przez Napoleona. W 1815 należał do pruskiego kolegium handlowego w Gdańsku, w 1827 poseł do Prowincjonalnego Sejmu Krajowego. Wycofał się z życia gospodarczo-politycznego i osiadł we wsi Ulkowy. <br/><br/> |
Od 2 VII 1793 żonaty z Johanną Caroliną von Broen (23 IV 1773 Gdańsk – 9 IV 1850 Gdańsk), z którą miał czwórkę dzieci. Z nich syn Adolf (1798–1877) zajmował się administracją swojego majątku ziemskiego w Łaguszewie w powiecie gdańskim, córka Carolina Louise (26 VII 1795 Gdańsk – 14 X 1870 Wiesbaden) od 1816 roku była żoną gdańskiego kupca [[ABEGG HEINRICH BURKHARD | Heinricha Burkharda Abegga]], który w 1817 otrzymał od teścia kamienicę przy Langer Markt 436 (Dugi Targ 14) i w 1820 przejął od niego mieszczącą się tu firmę. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Od 2 VII 1793 żonaty z Johanną Caroliną von Broen (23 IV 1773 Gdańsk – 9 IV 1850 Gdańsk), z którą miał czwórkę dzieci. Z nich syn Adolf (1798–1877) zajmował się administracją swojego majątku ziemskiego w Łaguszewie w powiecie gdańskim, córka Carolina Louise (26 VII 1795 Gdańsk – 14 X 1870 Wiesbaden) od 1816 roku była żoną gdańskiego kupca [[ABEGG HEINRICH BURKHARD | Heinricha Burkharda Abegga]], który w 1817 otrzymał od teścia kamienicę przy Langer Markt 436 (Dugi Targ 14) i w 1820 przejął od niego mieszczącą się tu firmę. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 10:56, 11 mar 2021
ABRAHAM LUDWIG MUHL (5 I 1768 Gdańsk – 26 XI 1835 Ulkowy koło Gdańska), kupiec, senator I Wolnego Miasta Gdańska (I WMG). Syn Friedricha Muhla. W latach 1782–1788 uczył się zawodu w Instytucie Kupieckim w Hamburgu. Pracował w firmie ojca, którą przejął po jego śmierci w 1797. Firma zajmowała się hurtowym i detalicznym handlem zbożem i winem, miała kantor przy Hundegasse 95 (ul. Ogarna). W styczniu 1806 roku wspólnikami w niej byli Jacob Siewert i Joachim Gerard Stange z Lubeki. W 1808 roku dysponował dwoma statkami do przewozu towarów: „Johannę Florentinę” (pojemność 220 łasztów) i „Die Wohlfahrt” (200 łasztów).
Po ojcu był właścicielem kamienicy przy Langer Markt 658 (Długi Targ 1), której wyzbył się w 1811 roku. Od 1802, po Carlu Heinrichu Uphagenie, posiadał tamże kamienicę pod nr 436 (Długi Targ 14), z domem tylnym przy Hundegasse 670 (ul. Ogarna 84) i stajniami. W 1808 nabył od lekarza Nathanaela Michaela Wittwercka (1758–1827) kamienice tamże pod nr 495 (nr 37), gdzie przeniósł siedzibę firmy i gdzie mieszkał do śmierci, a w której to kamienicy także do śmierci w 1850 mieszkała później wdowa po nimi. Był ponadto właścicielem kamienic przy Pfefferstadt 25, 26, 53 (ul. Korzenna), a także podgdańskich posiadłości w Pieckach, Ulkowach, Łaguszewie i Kleszczewie. Jesienią 1813 roku pożar spowodowany ostrzałem Spichlerzy przez artylerię rosyjsko-pruską zniszczył dziewięć należących do niego spichrzy: Orangenbaum, Hufeisen, Schwarze Kreuz, Weiss Schwan, Deo, Vergoldete Lamm, Lange Lauf Nr. 1, Lange Lauf nr 2, Granatbaum.
W okresie I WMG od marca 1808 do rezygnacji w kwietniu 1812 był senatorem. W 1808 roku członek gdańskiej delegacji ubiegającej się w Hamburgu o pożyczkę 1,5 miliona funtów na spłatę części kontrybucji narzuconej miastu przez Napoleona. W 1815 należał do pruskiego kolegium handlowego w Gdańsku, w 1827 poseł do Prowincjonalnego Sejmu Krajowego. Wycofał się z życia gospodarczo-politycznego i osiadł we wsi Ulkowy.
Od 2 VII 1793 żonaty z Johanną Caroliną von Broen (23 IV 1773 Gdańsk – 9 IV 1850 Gdańsk), z którą miał czwórkę dzieci. Z nich syn Adolf (1798–1877) zajmował się administracją swojego majątku ziemskiego w Łaguszewie w powiecie gdańskim, córka Carolina Louise (26 VII 1795 Gdańsk – 14 X 1870 Wiesbaden) od 1816 roku była żoną gdańskiego kupca Heinricha Burkharda Abegga, który w 1817 otrzymał od teścia kamienicę przy Langer Markt 436 (Dugi Targ 14) i w 1820 przejął od niego mieszczącą się tu firmę.