REINHARD WILHELM, pastor kościoła NMP
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''WILHELM REINHARD''' (4 IX 1860 Neuwied, Nadrenia – 17 XII 1922 Szczecin), pastor. Studiował w Halle, Lipsku i Bonn, jako wieloletni podopieczny Rudolfa Kögla trafił do terminatury kapituły katedralnej w Berlinie i w wieku 23 lat został wyświęcony na kaznodzieję. Objął wikariat prowincji Kurmark (Marchia Elektorska), funkcję adiunkta i pomocniczego kaznodziei katedralnego w Berlinie oraz wędrownego kaznodziei dla młodocianych kandydatów do służby duchownej. Od 1888 pastor w Paplitz (Marchia Brandenburska), od 1895 superintendent we Freystadt (Kisielice).<br/><br/> | '''WILHELM REINHARD''' (4 IX 1860 Neuwied, Nadrenia – 17 XII 1922 Szczecin), pastor. Studiował w Halle, Lipsku i Bonn, jako wieloletni podopieczny Rudolfa Kögla trafił do terminatury kapituły katedralnej w Berlinie i w wieku 23 lat został wyświęcony na kaznodzieję. Objął wikariat prowincji Kurmark (Marchia Elektorska), funkcję adiunkta i pomocniczego kaznodziei katedralnego w Berlinie oraz wędrownego kaznodziei dla młodocianych kandydatów do służby duchownej. Od 1888 pastor w Paplitz (Marchia Brandenburska), od 1895 superintendent we Freystadt (Kisielice).<br/><br/> | ||
| − | Od roku 1899 radca konsystorza i pastor | + | Od roku 1899 radca konsystorza i pastor gdańskiego [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]], jednocześnie superintendent Gdańska, od 1911 – generalny superintendent kościoła luterańskiego w prowincji Prusy Zachodnie. W roku 1920 – z ramienia partii Deutschnationale Volkspartei – był członkiem, następnie przewodniczącym konstytuanty [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] i pierwszego [[VOLKSTAG | Volkstagu]] (grudzień 1920). W kwietniu 1921 roku objął funkcję generalnego superintendenta prowincji Pomorze w Szczecinie. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
W 1922 przewodniczący konstytuanty zgromadzenia kościołów Unii Staropruskiej, mającego na celu polepszenie stosunków państwo-kościół. Jego śmierć zniweczyła nadzieje na porozumienie. Doktor h.c. teologii Uniwersytetu w Królewcu (1917). {{author: MrGl}}{{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | W 1922 przewodniczący konstytuanty zgromadzenia kościołów Unii Staropruskiej, mającego na celu polepszenie stosunków państwo-kościół. Jego śmierć zniweczyła nadzieje na porozumienie. Doktor h.c. teologii Uniwersytetu w Królewcu (1917). {{author: MrGl}}{{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 16:15, 5 mar 2021
WILHELM REINHARD (4 IX 1860 Neuwied, Nadrenia – 17 XII 1922 Szczecin), pastor. Studiował w Halle, Lipsku i Bonn, jako wieloletni podopieczny Rudolfa Kögla trafił do terminatury kapituły katedralnej w Berlinie i w wieku 23 lat został wyświęcony na kaznodzieję. Objął wikariat prowincji Kurmark (Marchia Elektorska), funkcję adiunkta i pomocniczego kaznodziei katedralnego w Berlinie oraz wędrownego kaznodziei dla młodocianych kandydatów do służby duchownej. Od 1888 pastor w Paplitz (Marchia Brandenburska), od 1895 superintendent we Freystadt (Kisielice).
Od roku 1899 radca konsystorza i pastor gdańskiego kościoła Najświętszej Marii Panny, jednocześnie superintendent Gdańska, od 1911 – generalny superintendent kościoła luterańskiego w prowincji Prusy Zachodnie. W roku 1920 – z ramienia partii Deutschnationale Volkspartei – był członkiem, następnie przewodniczącym konstytuanty II Wolnego Miasta Gdańska i pierwszego Volkstagu (grudzień 1920). W kwietniu 1921 roku objął funkcję generalnego superintendenta prowincji Pomorze w Szczecinie.
W 1922 przewodniczący konstytuanty zgromadzenia kościołów Unii Staropruskiej, mającego na celu polepszenie stosunków państwo-kościół. Jego śmierć zniweczyła nadzieje na porozumienie. Doktor h.c. teologii Uniwersytetu w Królewcu (1917).
