BEHNKE EMIL HEINRICH OTTO, armator
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File: 1_Emil_Heinrich_Otto_Behenke.jpg |thumb| Emil Heinrich Otto | + | [[File: 1_Emil_Heinrich_Otto_Behenke.jpg |thumb| Emil Heinrich Otto Behnke (siedzi trzeci z lewej) podczas przyjęcia wydanego 26 VI 1932 przez Senat Wolnego Miasta na cześć załogi pancernika „Schlesien” (przemawia [[ZIEHM ERNST BRUNO | Ernst Ziehm]])]] |
[[File: Perlbach_rodzina.jpg|thumb|Kamienica przy Jopengasse 55 (ul. Piwna), w 1892 własność Emila Heinricha Otto Behnke, sprzedana [[Perlbach rodzina| Ernstowi Perlbachowi]]]] | [[File: Perlbach_rodzina.jpg|thumb|Kamienica przy Jopengasse 55 (ul. Piwna), w 1892 własność Emila Heinricha Otto Behnke, sprzedana [[Perlbach rodzina| Ernstowi Perlbachowi]]]] | ||
'''EMIL HEINRICH OTTO BEHNKE''' (20 XII 1857 Niestkowo koło Słupska – 31 V 1937 Sopot), kupiec. Syn urzędnika celnego Heinricha Augusta Behnkego. Uczeń [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]]. Zawodu kupieckiego uczył się od roku 1874 w firmie Richard Dühren & Co., następnie u maklerów żeglugowych braci Friedricha Augusta i Andreasa Carla Mesecków oraz u Wilhelma Ganswindta, a także w żeglugowym przedsiębiorstwie [[REINHOLD, firma | F.G. Reinhold]]. Odbył staż w Szwecji, ucząc się języka. Od roku 1890 wspólnik [[SIEG FRIEDRICH WALDEMAR | Waldemara Siega]] w firmie armatorskiej [[BEHNKE UND SIEG | Behnke und Sieg]] oraz powołanej w 1895 siostrzanej, również wspólnej firmy żeglugowej Danziger Reederei Aktiengesellschaft. Przez wiele lat był konsulem honorowym Królestwa Szwecji w Gdańsku. W 1892 właściciel kamienicy przy Jopengasse 55. W latach 1892, 1897 mieszkał przy Weidengasse 49 (ul. Łąkowa), w 1908–1928 przy Johannistal 2 (ul. Matejki), w 1935 przy Karrenwall 2 (obecnie część ul. Okopowej). {{author:MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | '''EMIL HEINRICH OTTO BEHNKE''' (20 XII 1857 Niestkowo koło Słupska – 31 V 1937 Sopot), kupiec. Syn urzędnika celnego Heinricha Augusta Behnkego. Uczeń [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]]. Zawodu kupieckiego uczył się od roku 1874 w firmie Richard Dühren & Co., następnie u maklerów żeglugowych braci Friedricha Augusta i Andreasa Carla Mesecków oraz u Wilhelma Ganswindta, a także w żeglugowym przedsiębiorstwie [[REINHOLD, firma | F.G. Reinhold]]. Odbył staż w Szwecji, ucząc się języka. Od roku 1890 wspólnik [[SIEG FRIEDRICH WALDEMAR | Waldemara Siega]] w firmie armatorskiej [[BEHNKE UND SIEG | Behnke und Sieg]] oraz powołanej w 1895 siostrzanej, również wspólnej firmy żeglugowej Danziger Reederei Aktiengesellschaft. Przez wiele lat był konsulem honorowym Królestwa Szwecji w Gdańsku. W 1892 właściciel kamienicy przy Jopengasse 55. W latach 1892, 1897 mieszkał przy Weidengasse 49 (ul. Łąkowa), w 1908–1928 przy Johannistal 2 (ul. Matejki), w 1935 przy Karrenwall 2 (obecnie część ul. Okopowej). {{author:MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 12:25, 1 mar 2021
EMIL HEINRICH OTTO BEHNKE (20 XII 1857 Niestkowo koło Słupska – 31 V 1937 Sopot), kupiec. Syn urzędnika celnego Heinricha Augusta Behnkego. Uczeń Gimnazjum Miejskiego. Zawodu kupieckiego uczył się od roku 1874 w firmie Richard Dühren & Co., następnie u maklerów żeglugowych braci Friedricha Augusta i Andreasa Carla Mesecków oraz u Wilhelma Ganswindta, a także w żeglugowym przedsiębiorstwie F.G. Reinhold. Odbył staż w Szwecji, ucząc się języka. Od roku 1890 wspólnik Waldemara Siega w firmie armatorskiej Behnke und Sieg oraz powołanej w 1895 siostrzanej, również wspólnej firmy żeglugowej Danziger Reederei Aktiengesellschaft. Przez wiele lat był konsulem honorowym Królestwa Szwecji w Gdańsku. W 1892 właściciel kamienicy przy Jopengasse 55. W latach 1892, 1897 mieszkał przy Weidengasse 49 (ul. Łąkowa), w 1908–1928 przy Johannistal 2 (ul. Matejki), w 1935 przy Karrenwall 2 (obecnie część ul. Okopowej).
