SCHOPENHAUER ANDREAS, kupiec, armator

Wersja z 15:54, 25 maj 2020

Loża Schopenhauerów w kościele św. Jana, zbudowana w 1751 dla Johanna Heinricha Soermannsa; jedno z miejsce, od zachodu (po prawej stronie) należało do jego córki Anny Renaty, żony Andreasa Schopenhauera i babki Arthura Schopenhauera

Herb rodziny Schopenhauerów

ANDREAS SCHOPENHAUER (około 1710–1720 Sztutowo? – 20 XII 1793 Gdańsk), kupiec i armator, syn Johanna, dzierżawcy Sztutowa (Stutthof). W 1744 roku założył w Gdańsku, wspólnie z Johannem Heinrichem Soermannsem, firmę handlową eksportującą towary drzewne i leśne do Francji (Dunkierka, Bordeaux), sporadycznie do Holandii i Anglii, importującą wino i sól. Utrzymywał kontakty handlowe z dworem rosyjskim, na który dostarczał w dużych ilościach gorzałkę gdańską (kontrakt na dostawę około 1700–2500 omów). Zaangażował finanse w budowę trzech statków gdańskich, w 1757 roku posiadał udziały w czterech jednostkach pełnomorskich.

Kolekcjoner dzieł sztuki. Mieszkał przy Heilige-Geist-Gasse 114 (ul. św. Ducha 47), właściciel Dworu III ( dwory oliwskie) i na Oruni. Żonaty był z Anną Renatą Soermanss, ojciec Michaela Andreasa (zm. 1816), Karla Gottfrieda (zm. 1795), Heinricha Florisa (1747 – kwiecień 1805 Hamburg) i Johanna Friedricha (zm. 24 IV 1795), od 18 XII 1780 posiadających obywatelstwo Gdańska i pracujących w ojcowskiej firmie. Dziadek Arthura Schopenhauera.

Pochowany na cmentarzu św. Jerzego na Oruni ( cmentarze na Oruni). RED