HAUEISEN ERICH, cukiernik
(uzupelnienie LM (6.05.2020)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[File:Otto_Haueisen.jpg|thumb|Reklama w języku polskim cukierni | + | [[File:Otto_Haueisen.jpg|thumb|Reklama w języku polskim cukierni Ottona Haueisena, 1914]] |
[[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] | [[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] | ||
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
'''ERICH HAUEISEN''' (5 III 1878 Racibórz – 14 X 1939 Gdańsk), cukiernik. Syn cukiernika [[HAUEISEN OTTO| Ottona Haueisena]] (1845–1906). W latach 1887–1895 uczeń średniej [[SZKOŁA ŚW. JANA| szkoły realnej św. Jana w Gdańsku]]. Zawodu uczyły się w zakładzie ojca oraz na praktykach zagranicznych.<br/><br/> Po śmierci ojca, wspólnie z matką Ottilią Haensch (zm. 1925 Gdańsk), prowadził kilka cukierni i kawiarni w Gdańsku – pod firmą Otto Haueisen lub O. Haueisen. W latach 1908–1921 były to lokale Conditorei und Café przy Jopengasse 34/35 (ul. Piwna), cukiernia Ed. Grentzenberg przy Langer Markt 12 (Długi Targ) oraz pijalnia gorącej czekolady (Kakaostube) przy Langgasse 74 (ul. Długa). Od 1915 roku, także wspólnie z matką, był właścicielem kawiarni i cukierni Conditorei und Café przy Stadtgraben 10 (ul. Podwale Grodzkie), gdzie oferował – obok kawy i dużego asortymentu ciastek – konfitury i marcepany własnej produkcji. Po śmierci matki był jej właścicielem do 1931 roku, prowadząc lokal pod firmą O. Hausein & Co. Po 1932 występował już tylko jako kupiec.<br/><br/> Odziedziczone po ojcu kamienice przy Jopengasse 34/35 sprzedał w 1920 roku nabywcom ze Szwecji. Mieszkał przy Große Allee 35 (al. Zwycięstwa), w latach 1935–1939 przy Rickertweg 12 (ul. Batorego). Kawaler. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | '''ERICH HAUEISEN''' (5 III 1878 Racibórz – 14 X 1939 Gdańsk), cukiernik. Syn cukiernika [[HAUEISEN OTTO| Ottona Haueisena]] (1845–1906). W latach 1887–1895 uczeń średniej [[SZKOŁA ŚW. JANA| szkoły realnej św. Jana w Gdańsku]]. Zawodu uczyły się w zakładzie ojca oraz na praktykach zagranicznych.<br/><br/> Po śmierci ojca, wspólnie z matką Ottilią Haensch (zm. 1925 Gdańsk), prowadził kilka cukierni i kawiarni w Gdańsku – pod firmą Otto Haueisen lub O. Haueisen. W latach 1908–1921 były to lokale Conditorei und Café przy Jopengasse 34/35 (ul. Piwna), cukiernia Ed. Grentzenberg przy Langer Markt 12 (Długi Targ) oraz pijalnia gorącej czekolady (Kakaostube) przy Langgasse 74 (ul. Długa). Od 1915 roku, także wspólnie z matką, był właścicielem kawiarni i cukierni Conditorei und Café przy Stadtgraben 10 (ul. Podwale Grodzkie), gdzie oferował – obok kawy i dużego asortymentu ciastek – konfitury i marcepany własnej produkcji. Po śmierci matki był jej właścicielem do 1931 roku, prowadząc lokal pod firmą O. Hausein & Co. Po 1932 występował już tylko jako kupiec.<br/><br/> Odziedziczone po ojcu kamienice przy Jopengasse 34/35 sprzedał w 1920 roku nabywcom ze Szwecji. Mieszkał przy Große Allee 35 (al. Zwycięstwa), w latach 1935–1939 przy Rickertweg 12 (ul. Batorego). Kawaler. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 11:56, 6 maj 2020
ERICH HAUEISEN (5 III 1878 Racibórz – 14 X 1939 Gdańsk), cukiernik. Syn cukiernika Ottona Haueisena (1845–1906). W latach 1887–1895 uczeń średniej szkoły realnej św. Jana w Gdańsku. Zawodu uczyły się w zakładzie ojca oraz na praktykach zagranicznych.
Po śmierci ojca, wspólnie z matką Ottilią Haensch (zm. 1925 Gdańsk), prowadził kilka cukierni i kawiarni w Gdańsku – pod firmą Otto Haueisen lub O. Haueisen. W latach 1908–1921 były to lokale Conditorei und Café przy Jopengasse 34/35 (ul. Piwna), cukiernia Ed. Grentzenberg przy Langer Markt 12 (Długi Targ) oraz pijalnia gorącej czekolady (Kakaostube) przy Langgasse 74 (ul. Długa). Od 1915 roku, także wspólnie z matką, był właścicielem kawiarni i cukierni Conditorei und Café przy Stadtgraben 10 (ul. Podwale Grodzkie), gdzie oferował – obok kawy i dużego asortymentu ciastek – konfitury i marcepany własnej produkcji. Po śmierci matki był jej właścicielem do 1931 roku, prowadząc lokal pod firmą O. Hausein & Co. Po 1932 występował już tylko jako kupiec.
Odziedziczone po ojcu kamienice przy Jopengasse 34/35 sprzedał w 1920 roku nabywcom ze Szwecji. Mieszkał przy Große Allee 35 (al. Zwycięstwa), w latach 1935–1939 przy Rickertweg 12 (ul. Batorego). Kawaler.
