LINDE JOHANN WILHELM, pastor kościoła św. Ducha
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''JOHANN WILHELM LINDE''' (14 I 1760 Toruń – 16 II 1840 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. DUCHA | kościoła św. Ducha]]. Syn mistrza ślusarskiego Johanna Jacobsena, przybyłego około 1749 roku do Torunia ze Szwecji, brat lingwisty Samuela. Od 1772 roku był uczniem gimnazjum w Toruniu, studiował teologię na uniwersytecie w Lipsku (1778–1781) i Halle (1781–1782), gdzie uzyskał tytuł doktora z teologii.<br/><br/> | '''JOHANN WILHELM LINDE''' (14 I 1760 Toruń – 16 II 1840 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. DUCHA | kościoła św. Ducha]]. Syn mistrza ślusarskiego Johanna Jacobsena, przybyłego około 1749 roku do Torunia ze Szwecji, brat lingwisty Samuela. Od 1772 roku był uczniem gimnazjum w Toruniu, studiował teologię na uniwersytecie w Lipsku (1778–1781) i Halle (1781–1782), gdzie uzyskał tytuł doktora z teologii.<br/><br/> | ||
Od roku 1782 w Gdańsku, początkowo nauczyciel prywatny, od 1786 konrektor [[SZKOŁA MARIACKA | szkoły mariackiej]]. Od wyboru 30 I 1792 do śmierci pastor kościoła św. Ducha, w którym do około 1815 roku głosił kazania w języku polskim. Odrzucał propozycje objęcia wyższych urzędów. Od 1817 inspektor szkolny dla rejonu Żuław Gdańskich, od 1823 także superintendent tego rejonu. W roku 1824 doktor honoris causa uniwersytetu w Greifswaldzie za prace literackie (publikowane między innymi w „Danziger Abendzeitung”), od 1825 superintendent tego uniwersytetu, w 1836 honorowy obywatel Torunia. Członek między innymi [[TOWARZYSTWO BIBLIJNE | Towarzystwa Biblijnego]] i [[TOWARZYSTWO POKOJU | Towarzystwa Pokoju]]. Z uwagi na stan zdrowia w 1836 zrezygnował ze wszystkich funkcji za wyjątkiem stanowiska pastora. <br/><br/> | Od roku 1782 w Gdańsku, początkowo nauczyciel prywatny, od 1786 konrektor [[SZKOŁA MARIACKA | szkoły mariackiej]]. Od wyboru 30 I 1792 do śmierci pastor kościoła św. Ducha, w którym do około 1815 roku głosił kazania w języku polskim. Odrzucał propozycje objęcia wyższych urzędów. Od 1817 inspektor szkolny dla rejonu Żuław Gdańskich, od 1823 także superintendent tego rejonu. W roku 1824 doktor honoris causa uniwersytetu w Greifswaldzie za prace literackie (publikowane między innymi w „Danziger Abendzeitung”), od 1825 superintendent tego uniwersytetu, w 1836 honorowy obywatel Torunia. Członek między innymi [[TOWARZYSTWO BIBLIJNE | Towarzystwa Biblijnego]] i [[TOWARZYSTWO POKOJU | Towarzystwa Pokoju]]. Z uwagi na stan zdrowia w 1836 zrezygnował ze wszystkich funkcji za wyjątkiem stanowiska pastora. <br/><br/> | ||
| − | Od 1793 roku żonaty z Concordią Eleonorą Ohlert (1772 – 25 IV 1856 Gdańsk). Miał niezamężne córki: Ernestinę Friederikę (1809 – 30 VI 1843 Gdańsk), rentierkę, Anne Anette Elisabeth (1813 Gdańsk – 30 X 1874 Gdańsk) i Wilhelminę (zm. po 1856). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Po raz pierwszy żonaty był z Louise z domu Nussbaum, zmarłą w Gdańsku 15 IX 1836 w wieku 37 lat. Od 1793 roku żonaty z Concordią Eleonorą Ohlert (1772 – 25 IV 1856 Gdańsk). Miał niezamężne córki: Ernestinę Friederikę (1809 – 30 VI 1843 Gdańsk), rentierkę, Anne Anette Elisabeth (1813 Gdańsk – 30 X 1874 Gdańsk) i Wilhelminę (zm. po 1856). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 20:56, 8 sty 2020
JOHANN WILHELM LINDE (14 I 1760 Toruń – 16 II 1840 Gdańsk), pastor kościoła św. Ducha. Syn mistrza ślusarskiego Johanna Jacobsena, przybyłego około 1749 roku do Torunia ze Szwecji, brat lingwisty Samuela. Od 1772 roku był uczniem gimnazjum w Toruniu, studiował teologię na uniwersytecie w Lipsku (1778–1781) i Halle (1781–1782), gdzie uzyskał tytuł doktora z teologii.
Od roku 1782 w Gdańsku, początkowo nauczyciel prywatny, od 1786 konrektor szkoły mariackiej. Od wyboru 30 I 1792 do śmierci pastor kościoła św. Ducha, w którym do około 1815 roku głosił kazania w języku polskim. Odrzucał propozycje objęcia wyższych urzędów. Od 1817 inspektor szkolny dla rejonu Żuław Gdańskich, od 1823 także superintendent tego rejonu. W roku 1824 doktor honoris causa uniwersytetu w Greifswaldzie za prace literackie (publikowane między innymi w „Danziger Abendzeitung”), od 1825 superintendent tego uniwersytetu, w 1836 honorowy obywatel Torunia. Członek między innymi Towarzystwa Biblijnego i Towarzystwa Pokoju. Z uwagi na stan zdrowia w 1836 zrezygnował ze wszystkich funkcji za wyjątkiem stanowiska pastora.
Po raz pierwszy żonaty był z Louise z domu Nussbaum, zmarłą w Gdańsku 15 IX 1836 w wieku 37 lat. Od 1793 roku żonaty z Concordią Eleonorą Ohlert (1772 – 25 IV 1856 Gdańsk). Miał niezamężne córki: Ernestinę Friederikę (1809 – 30 VI 1843 Gdańsk), rentierkę, Anne Anette Elisabeth (1813 Gdańsk – 30 X 1874 Gdańsk) i Wilhelminę (zm. po 1856).
