GWIAZDA MACIEJ, inżynier, podharcmistrz ZHP
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''MACIEJ GWIAZDA''' (6 I 1919 Dąbrowa Górnicza – 16 VI 2008 Gdańsk), podharcmistrz Związku Harcerstwa Polskiego, więzień [[OBÓZ STUTTHOF | obozu Stutthof]], naczelny inżynier (dyrektor techniczny) Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego (WPK) Gdańsk-Gdynia | + | '''MACIEJ GWIAZDA''' (6 I 1919 Dąbrowa Górnicza – 16 VI 2008 Gdańsk), podharcmistrz Związku Harcerstwa Polskiego (ZHP), więzień [[OBÓZ STUTTHOF | obozu Stutthof]], naczelny inżynier (dyrektor techniczny) Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego (WPK) Gdańsk-Gdynia. Syn Rafała (1882–1929 Dąbrowa Górnicza) i Heleny z domu Pratzer (1889–1962 Gdańsk), więźniarki obozu Stutthof, księgowej w Międzykomunalnych Zakładach Komunikacyjnych (MZK) Gdańsk-Gdynia. Brat Wojciecha (1926–1943 Stuthoff). <br/><br/> |
| − | Od 1929 roku mieszkał z rodzicami w Gdyni. W 1937 | + | Od 1929 roku mieszkał z rodzicami w Gdyni. W 1937 ukończył Koedukacyjne Gimnazjum Prywatne Teofila Zegarskiego. Harcerz w II Morskiej Drużynie Harcerzy. Od 1938 do lutego 1939 studiował na Wydziale Budowy Maszyn [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]]. Od 1930 roku hufcowy ZHP w Gdyni-Orłowie – Morskiego Rejonu Harcerzy. Podczas obrony Gdyni w 1939 działał w Pogotowiu Harcerzy, do marca 1940 był sanitariuszem w Szpitalu Miejskim, a następnie ślusarzem w gdyńskim oddziale stoczni Deutsche Werke Kiel. Od 1941 żołnierz Szarych Szeregów w Gdyni, pseudonim Jerzy; zastępca Lucjana Cylkowskiego, komendanta Szarych Szeregów na Pomorzu i dowódcy tworzonego Batalionu Morskiego Szarych Szeregów. Aresztowany 1 X 1942 roku, więziony w [[ARESZT ŚLEDCZY W GDAŃSKU| gdańskim areszcie]], od 1 XII 1942 do maja 1945 przebywał w obozie Stuthoff. Wraz z matką uczestniczył w maju 1945 w tak zwanym marszu śmierci. <br/><br/> |
| − | Od czerwca 1945 do 1951 roku pracował w MZK Gdańsk-Gdynia jako kierownik warsztatów zajezdni trolejbusów w Gdyni-Redłowie. W latach 1951–1953 był naczelnikiem Wydziału Trolejbusowego w | + | Od czerwca 1945 do 1951 roku pracował w MZK Gdańsk-Gdynia jako kierownik warsztatów zajezdni trolejbusów w Gdyni-Redłowie. W latach 1951–1953 był naczelnikiem Wydziału Trolejbusowego w tym zakładzie. W 1955 ukończył studia wieczorowe na Wydziale Mechanicznym [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]], uzyskując stopień inżyniera mechanika. W okresie 1953–1979 był naczelnym inżynierem, dyrektorem technicznym w WPK Gdańsk-Gdynia. Od 1958 roku mieszkał w Gdańsku. W grudniu 1979 roku przeszedł na emeryturę. <br/><br/> |
| − | Odznaczony między innymi | + | Odznaczony między innymi Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oświęcimskim, Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem za „Zasługi dla ZHP” z Mieczami, Medalem Rodła. Autor opracowań o gdyńskiej komunikacji miejskiej publikowanych w „Roczniku Gdyńskim” oraz niepublikowanych wspomnień z okresu II wojny światowej. <br/><br/> |
Pochowany na cmentarzu witomińskim w Gdyni. Od 20 XII 2011 patron gdańskiego tramwaju PESA Swing 120NaG nr 1045. {{author: WP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Pochowany na cmentarzu witomińskim w Gdyni. Od 20 XII 2011 patron gdańskiego tramwaju PESA Swing 120NaG nr 1045. {{author: WP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 16:15, 21 gru 2019
MACIEJ GWIAZDA (6 I 1919 Dąbrowa Górnicza – 16 VI 2008 Gdańsk), podharcmistrz Związku Harcerstwa Polskiego (ZHP), więzień obozu Stutthof, naczelny inżynier (dyrektor techniczny) Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego (WPK) Gdańsk-Gdynia. Syn Rafała (1882–1929 Dąbrowa Górnicza) i Heleny z domu Pratzer (1889–1962 Gdańsk), więźniarki obozu Stutthof, księgowej w Międzykomunalnych Zakładach Komunikacyjnych (MZK) Gdańsk-Gdynia. Brat Wojciecha (1926–1943 Stuthoff).
Od 1929 roku mieszkał z rodzicami w Gdyni. W 1937 ukończył Koedukacyjne Gimnazjum Prywatne Teofila Zegarskiego. Harcerz w II Morskiej Drużynie Harcerzy. Od 1938 do lutego 1939 studiował na Wydziale Budowy Maszyn Technische Hochschule Danzig. Od 1930 roku hufcowy ZHP w Gdyni-Orłowie – Morskiego Rejonu Harcerzy. Podczas obrony Gdyni w 1939 działał w Pogotowiu Harcerzy, do marca 1940 był sanitariuszem w Szpitalu Miejskim, a następnie ślusarzem w gdyńskim oddziale stoczni Deutsche Werke Kiel. Od 1941 żołnierz Szarych Szeregów w Gdyni, pseudonim Jerzy; zastępca Lucjana Cylkowskiego, komendanta Szarych Szeregów na Pomorzu i dowódcy tworzonego Batalionu Morskiego Szarych Szeregów. Aresztowany 1 X 1942 roku, więziony w gdańskim areszcie, od 1 XII 1942 do maja 1945 przebywał w obozie Stuthoff. Wraz z matką uczestniczył w maju 1945 w tak zwanym marszu śmierci.
Od czerwca 1945 do 1951 roku pracował w MZK Gdańsk-Gdynia jako kierownik warsztatów zajezdni trolejbusów w Gdyni-Redłowie. W latach 1951–1953 był naczelnikiem Wydziału Trolejbusowego w tym zakładzie. W 1955 ukończył studia wieczorowe na Wydziale Mechanicznym Politechniki Gdańskiej, uzyskując stopień inżyniera mechanika. W okresie 1953–1979 był naczelnym inżynierem, dyrektorem technicznym w WPK Gdańsk-Gdynia. Od 1958 roku mieszkał w Gdańsku. W grudniu 1979 roku przeszedł na emeryturę.
Odznaczony między innymi Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oświęcimskim, Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem za „Zasługi dla ZHP” z Mieczami, Medalem Rodła. Autor opracowań o gdyńskiej komunikacji miejskiej publikowanych w „Roczniku Gdyńskim” oraz niepublikowanych wspomnień z okresu II wojny światowej.
Pochowany na cmentarzu witomińskim w Gdyni. Od 20 XII 2011 patron gdańskiego tramwaju PESA Swing 120NaG nr 1045.
