GWIAZDA MACIEJ, inżynier, podharcmistrz ZHP
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | {{author: WP}} [[Category: | + | '''MACIEJ GWIAZDA''' (6 I 1919 Dąbrowa Górnicza – 16 VI 2008 Gdańsk), podharcmistrz Związku Harcerstwa Polskiego, więzień [[OBÓZ STUTTHOF | obozu Stutthof]], naczelny inżynier (dyrektor techniczny) Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego (WPK) Gdańsk-Gdynia, Syn Rafała (1882–1929 Dąbrowa Górnicza) i Heleny z domu Pratzer (1889–1962 Gdańsk), więźniarki w obozie Stutthof, księgowej Międzykomunalnych Zakładach Komunikacyjnych (MZK) Gdańsk-Gdynia. Brat Wojciecha (1926 – 1943 Stuthoff ). <br/><br/> |
| + | Od 1929 roku mieszkał z rodzicami w Gdyni. W 1937 absolwent Koedukacyjnego Gimnazjum Prywatnego Teofila Zegarskiego, harcerz w II Morskiej Drużynie Harcerzy. Od 1938 do lutego 1939 student na Wydziale Budowy Maszyn [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]]. Od 1930 roku hufcowy ZHP w Gdyni-Orłowie – Morskiego Rejonu Harcerzy. W 1939 roku podczas obrony Gdyni działał w „Pogotowiu Harcerzy”, do marca 1940 był sanitariuszem w Szpitalu Miejskim, następnie ślusarzem w gdyńskim oddziale stoczni „Deutsche Werke Kiel”. Od 1941 roku żołnierz Szarych Szeregów w Gdyni, pseudonim „Jerzy”, zastępca komendanta Szarych Szeregów na Pomorzu i dowódcy tworzonego Batalionu Morskiego Szarych Szeregów Lucjana Cylkowskiego. Aresztowany 1 X 1942, więziony w [[ARESZT ŚLEDCZY W GDAŃSKU| areszcie gdańskim]], od 1 XII 1942 do maja 1945 przebywał w obozie Stuthoff. Wraz z matką uczestnik w maju 1945 tzw. „Marszu Śmierci”. <br/><br/> | ||
| + | Od czerwca 1945 do 1951 roku pracował w MZK Gdańsk-Gdynia jako kierownik warsztatów zajezdni trolejbusów w Gdyni-Redłowie. W latach 1951–1953 był naczelnikiem Wydziału Trolejbusowego w MZK Gdańsk-Gdynia. W 1955 roku absolwent studiów wieczorowych na Wydziale Mechanicznym [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]], inżynier mechanik. W latach 1953–1979 był naczelnym inżynierem, dyrektorem technicznym w WPK Gdańsk-Gdynia. Od 1958 roku mieszkał w Gdańsku, od grudnia 1979 na emeryturze. <br/><br/> | ||
| + | Odznaczony między innymi: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oświęcimskim, Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem za Zasługi dla ZHP z Mieczami, Medalem Rodła. Autor opracowań o gdyńskiej komunikacji miejskiej w „Roczniku Gdyńskim” oraz niepublikowanych wspomnień z okresu II wojny światowej. <br/><br/> | ||
| + | Pochowany na cmentarzu witomińskim w Gdyni. Od 20 XII 2011 patron gdańskiego tramwaju PESA Swing 120NaG nr 1045. {{author: WP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 19:15, 2 gru 2019
MACIEJ GWIAZDA (6 I 1919 Dąbrowa Górnicza – 16 VI 2008 Gdańsk), podharcmistrz Związku Harcerstwa Polskiego, więzień obozu Stutthof, naczelny inżynier (dyrektor techniczny) Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego (WPK) Gdańsk-Gdynia, Syn Rafała (1882–1929 Dąbrowa Górnicza) i Heleny z domu Pratzer (1889–1962 Gdańsk), więźniarki w obozie Stutthof, księgowej Międzykomunalnych Zakładach Komunikacyjnych (MZK) Gdańsk-Gdynia. Brat Wojciecha (1926 – 1943 Stuthoff ).
Od 1929 roku mieszkał z rodzicami w Gdyni. W 1937 absolwent Koedukacyjnego Gimnazjum Prywatnego Teofila Zegarskiego, harcerz w II Morskiej Drużynie Harcerzy. Od 1938 do lutego 1939 student na Wydziale Budowy Maszyn Technische Hochschule Danzig. Od 1930 roku hufcowy ZHP w Gdyni-Orłowie – Morskiego Rejonu Harcerzy. W 1939 roku podczas obrony Gdyni działał w „Pogotowiu Harcerzy”, do marca 1940 był sanitariuszem w Szpitalu Miejskim, następnie ślusarzem w gdyńskim oddziale stoczni „Deutsche Werke Kiel”. Od 1941 roku żołnierz Szarych Szeregów w Gdyni, pseudonim „Jerzy”, zastępca komendanta Szarych Szeregów na Pomorzu i dowódcy tworzonego Batalionu Morskiego Szarych Szeregów Lucjana Cylkowskiego. Aresztowany 1 X 1942, więziony w areszcie gdańskim, od 1 XII 1942 do maja 1945 przebywał w obozie Stuthoff. Wraz z matką uczestnik w maju 1945 tzw. „Marszu Śmierci”.
Od czerwca 1945 do 1951 roku pracował w MZK Gdańsk-Gdynia jako kierownik warsztatów zajezdni trolejbusów w Gdyni-Redłowie. W latach 1951–1953 był naczelnikiem Wydziału Trolejbusowego w MZK Gdańsk-Gdynia. W 1955 roku absolwent studiów wieczorowych na Wydziale Mechanicznym Politechniki Gdańskiej, inżynier mechanik. W latach 1953–1979 był naczelnym inżynierem, dyrektorem technicznym w WPK Gdańsk-Gdynia. Od 1958 roku mieszkał w Gdańsku, od grudnia 1979 na emeryturze.
Odznaczony między innymi: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oświęcimskim, Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem za Zasługi dla ZHP z Mieczami, Medalem Rodła. Autor opracowań o gdyńskiej komunikacji miejskiej w „Roczniku Gdyńskim” oraz niepublikowanych wspomnień z okresu II wojny światowej.
Pochowany na cmentarzu witomińskim w Gdyni. Od 20 XII 2011 patron gdańskiego tramwaju PESA Swing 120NaG nr 1045.
