WONNECKER CHRISTOPH, złotnik
(dodanie_logotypów) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] | [[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] | ||
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
| − | '''CHRISTOPH WONNECKER''' (Wuennecker; 16 I 1660 Gdańsk – 27 IV 1727 Gdańsk), złotnik. | + | '''CHRISTOPH WONNECKER''' (Wuennecker; Wonicker, Wunecker, Woneker,Wünnicker; 16 I 1660 Gdańsk – 27 IV 1727 Gdańsk), złotnik. W latach 1688–1690 zatrudniony był jako czeladnik w warsztacie Tobiasa Schmidta I, u którego wykonał pracę mistrzowską w 1691. 20 I 1691 uzyskał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. Funkcję starszego gdańskiego [[CECHY, XIV–XVIII wiek| cechu]] złotników pełnił w latach 1712 i 1720.<br/><br/> |
| + | Ojciec Johanna Christopha I (2 VII 1696 – 17 V 1758), którego kształcił od 1697 roku i który kontynuował zawód ojca. Innymi uczniami, którzy zdobyli u niego dyplom rzemiosła, byli: zapisany w 1701 Salomon Hein (Heine; 1682 – 11 VI 1745), w 1705 Abraham Daniel Haffner, w 1709 Christoff Türck (Turck; 22 VI 1695 – 17 IV 1766), w 1713 Wilhelm Raths (7 IX 1699 – 23 XI 1777) oraz w 1718 Constantin Wilhelm Eggeraht. Nie uzyskali dyplomu: zapisany w 1711 Johann David Pieritz i Benjamin Witing (1725). Jako czeladnicy pracowali u niego: w latach 1697–1701 Christian Wendisch (Wedich, Windisch; 11 VII 1670 – 21 IX 1726), w 1703–1707 Abrahama Wunneckera (Wunecker, Wunnicker, Wuntker; 1667 – 18 II 1734) oraz w 1711–1713 Johanna Caspara Stiebelinga (Stiebling, Stöbling; 1673 – 31 I 1739). Prace mistrzowskie wykonali u niego Gottfried Bauer (11 XI 1674 – 11 III 1726) oraz Franz Hein Peterschen (Peterßen, Pettrschen; 13 VII 1675 – 11 X 1751). <br/><br/> | ||
Według akt cechowych używał znaku warsztatowego z symbolem zająca (podobnego używał także jego syn), dlatego przypinano mu cechę przedstawiającą biegnące zwierzę w owalu. Powiązanie tego znaku z Wonneckerem budzi jednak wątpliwości, ponieważ przedstawiony na nim kształt zwierzęcia przypomina raczej psa.<br/><br/> | Według akt cechowych używał znaku warsztatowego z symbolem zająca (podobnego używał także jego syn), dlatego przypinano mu cechę przedstawiającą biegnące zwierzę w owalu. Powiązanie tego znaku z Wonneckerem budzi jednak wątpliwości, ponieważ przedstawiony na nim kształt zwierzęcia przypomina raczej psa.<br/><br/> | ||
| − | Zob. też [[ZŁOTNICTWO| złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Pochowany w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA| kościele św. Jana]] w Gdańsku. Zob. też [[ZŁOTNICTWO| złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 16:57, 12 lis 2019
CHRISTOPH WONNECKER (Wuennecker; Wonicker, Wunecker, Woneker,Wünnicker; 16 I 1660 Gdańsk – 27 IV 1727 Gdańsk), złotnik. W latach 1688–1690 zatrudniony był jako czeladnik w warsztacie Tobiasa Schmidta I, u którego wykonał pracę mistrzowską w 1691. 20 I 1691 uzyskał obywatelstwo Gdańska. Funkcję starszego gdańskiego cechu złotników pełnił w latach 1712 i 1720.
Ojciec Johanna Christopha I (2 VII 1696 – 17 V 1758), którego kształcił od 1697 roku i który kontynuował zawód ojca. Innymi uczniami, którzy zdobyli u niego dyplom rzemiosła, byli: zapisany w 1701 Salomon Hein (Heine; 1682 – 11 VI 1745), w 1705 Abraham Daniel Haffner, w 1709 Christoff Türck (Turck; 22 VI 1695 – 17 IV 1766), w 1713 Wilhelm Raths (7 IX 1699 – 23 XI 1777) oraz w 1718 Constantin Wilhelm Eggeraht. Nie uzyskali dyplomu: zapisany w 1711 Johann David Pieritz i Benjamin Witing (1725). Jako czeladnicy pracowali u niego: w latach 1697–1701 Christian Wendisch (Wedich, Windisch; 11 VII 1670 – 21 IX 1726), w 1703–1707 Abrahama Wunneckera (Wunecker, Wunnicker, Wuntker; 1667 – 18 II 1734) oraz w 1711–1713 Johanna Caspara Stiebelinga (Stiebling, Stöbling; 1673 – 31 I 1739). Prace mistrzowskie wykonali u niego Gottfried Bauer (11 XI 1674 – 11 III 1726) oraz Franz Hein Peterschen (Peterßen, Pettrschen; 13 VII 1675 – 11 X 1751).
Według akt cechowych używał znaku warsztatowego z symbolem zająca (podobnego używał także jego syn), dlatego przypinano mu cechę przedstawiającą biegnące zwierzę w owalu. Powiązanie tego znaku z Wonneckerem budzi jednak wątpliwości, ponieważ przedstawiony na nim kształt zwierzęcia przypomina raczej psa.
Pochowany w kościele św. Jana w Gdańsku. Zob. też złotnictwo.
