HOLL HIERONYMUS II, złotnik
(wstawienie ilustracji (e-mail z 19.02.2019)) |
|||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
| − | '''HIERONYMUS HOLL II''' (19 X 1654 Gdańsk – 25 X 1732 Gdańsk), złotnik. | + | '''HIERONYMUS HOLL II''' (19 X 1654 Gdańsk – 25 X 1732 Gdańsk), złotnik. Zapewne syn złotnika [[HOLL HIERONYMUS I | Hieronymusa Holla I]], brat [[HOLL JOHANN GOTTFRIED | Johanna Gottfrieda Holla]]. Zawodu uczył się w warsztacie ojca. Pracę mistrzowską wykonał u Christiana Haasego w 1688 roku. 9 III 1690 otrzymał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. Do 1703 pracował w warsztacie wdowy po Hieronymusie Hollu I. Samodzielną pracę rozpoczął zapewne dopiero w 1703 (w 1705 zapisał pierwszego ucznia, Daniela Hurlitza).<br/><br/> |
| + | Funkcję kompana (podstarszego) gdańskiego [[CECHY, XIV–XVIII wiek | cechu złotników]] pełnił w latach 1709 i 1717, starszego cechu – w 1710, 1711 i 1718. Od 1707 terminował u niego Carel Klem (Carl Kläm), od 1711 Gottfried Bauer (11 XI 1674 – 11 III 1726), w tym samym roku pracę mistrzowską wykonał u niego [[UNGER GOTTLIEB | Gottlieb Unger]]. Był ojcem dwóch synów – Nathanaela i [[HOLL HIERONYMUS III | Hieronymusa]] – w 1711 roku zapisanych na naukę w warsztacie ojca. Obaj naukę zawodu zakończyli dyplomem, podobnie jak Daniel Hurlitz, zapisany w 1711 Andres Wilde, Johann Gottfried Lambrecht (1716),[[HECKER CHRISTOPH | Christoph Hecker]] (1722), Gottfried Sack (1724), George Walter (1730) oraz Johann Lehnhardt (1732). Nie ukończył nauki Johann Gottlieb Weber (1725), zapisany w 1720 roku David Heinrich Meßerschmiedt zmienił zainteresowania i został cyrulikiem. Wdowa po nim prowadziła warsztat jeszcze w roku 1735, a być może dłużej, do czasu usamodzielnienia syna. <br/><br/> | ||
Używał przejętego od ojca znaku warsztatowego w formie wiązanego monogramu HOL w polu prostokątnym o zaokrąglonych bokach. Z jego dorobku zachowały się argenteria sakralne: kielich (Pierzchnica), łódka na kadzidło (Zamek Królewski na Wawelu), plakieta wotywna (Nowa Cerkiew), oraz świeckie, między innymi kubki (Państwowe Muzeum Historyczne w Moskwie, Ermitaż w Petersburgu), waza (Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie), świeczniki (Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie, Zamek Królewski na Wawelu), a także kilkanaście kufli ze scenami biblijnymi, mitologicznymi i alegorycznymi (Muzeum Narodowe w Warszawie, Zamek Królewski na Wawelu, Kunstgewerbemuseum w Berlinie, Obwodowe Muzeum Historyczne im. W.W. Tarnowskiego w Czernihowie). <br/><br/> | Używał przejętego od ojca znaku warsztatowego w formie wiązanego monogramu HOL w polu prostokątnym o zaokrąglonych bokach. Z jego dorobku zachowały się argenteria sakralne: kielich (Pierzchnica), łódka na kadzidło (Zamek Królewski na Wawelu), plakieta wotywna (Nowa Cerkiew), oraz świeckie, między innymi kubki (Państwowe Muzeum Historyczne w Moskwie, Ermitaż w Petersburgu), waza (Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie), świeczniki (Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie, Zamek Królewski na Wawelu), a także kilkanaście kufli ze scenami biblijnymi, mitologicznymi i alegorycznymi (Muzeum Narodowe w Warszawie, Zamek Królewski na Wawelu, Kunstgewerbemuseum w Berlinie, Obwodowe Muzeum Historyczne im. W.W. Tarnowskiego w Czernihowie). <br/><br/> | ||
Zob. też [[ZŁOTNICTWO | złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Zob. też [[ZŁOTNICTWO | złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 10:50, 6 lis 2019
HIERONYMUS HOLL II (19 X 1654 Gdańsk – 25 X 1732 Gdańsk), złotnik. Zapewne syn złotnika Hieronymusa Holla I, brat Johanna Gottfrieda Holla. Zawodu uczył się w warsztacie ojca. Pracę mistrzowską wykonał u Christiana Haasego w 1688 roku. 9 III 1690 otrzymał obywatelstwo Gdańska. Do 1703 pracował w warsztacie wdowy po Hieronymusie Hollu I. Samodzielną pracę rozpoczął zapewne dopiero w 1703 (w 1705 zapisał pierwszego ucznia, Daniela Hurlitza).
Funkcję kompana (podstarszego) gdańskiego cechu złotników pełnił w latach 1709 i 1717, starszego cechu – w 1710, 1711 i 1718. Od 1707 terminował u niego Carel Klem (Carl Kläm), od 1711 Gottfried Bauer (11 XI 1674 – 11 III 1726), w tym samym roku pracę mistrzowską wykonał u niego Gottlieb Unger. Był ojcem dwóch synów – Nathanaela i Hieronymusa – w 1711 roku zapisanych na naukę w warsztacie ojca. Obaj naukę zawodu zakończyli dyplomem, podobnie jak Daniel Hurlitz, zapisany w 1711 Andres Wilde, Johann Gottfried Lambrecht (1716), Christoph Hecker (1722), Gottfried Sack (1724), George Walter (1730) oraz Johann Lehnhardt (1732). Nie ukończył nauki Johann Gottlieb Weber (1725), zapisany w 1720 roku David Heinrich Meßerschmiedt zmienił zainteresowania i został cyrulikiem. Wdowa po nim prowadziła warsztat jeszcze w roku 1735, a być może dłużej, do czasu usamodzielnienia syna.
Używał przejętego od ojca znaku warsztatowego w formie wiązanego monogramu HOL w polu prostokątnym o zaokrąglonych bokach. Z jego dorobku zachowały się argenteria sakralne: kielich (Pierzchnica), łódka na kadzidło (Zamek Królewski na Wawelu), plakieta wotywna (Nowa Cerkiew), oraz świeckie, między innymi kubki (Państwowe Muzeum Historyczne w Moskwie, Ermitaż w Petersburgu), waza (Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie), świeczniki (Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie, Zamek Królewski na Wawelu), a także kilkanaście kufli ze scenami biblijnymi, mitologicznymi i alegorycznymi (Muzeum Narodowe w Warszawie, Zamek Królewski na Wawelu, Kunstgewerbemuseum w Berlinie, Obwodowe Muzeum Historyczne im. W.W. Tarnowskiego w Czernihowie).
Zob. też złotnictwo.
