BRANDT JOHANN HEINRICH, kupiec
(wstawienie ilustracji (e-mail z 19.07.2018)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File:Brandt_Johann_Heinrich.jpg|thumb|Johann Heinrich Brandt]] | [[File:Brandt_Johann_Heinrich.jpg|thumb|Johann Heinrich Brandt]] | ||
| + | [[File:2_Brandt.png|thumb|Magazyny firmy w piwnicach kamienic przy ul. Piwnej 65 i 53]] | ||
[[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] | [[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] | ||
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
Wersja z 10:26, 5 lis 2019
JOHANN HEINRICH BRANDT (16 XI 1847 Gdańsk – 3 X 1915 Gdańsk), kupiec. Syn kupca Johannesa Heinricha Ludwiga Brandta. Zawodu uczył się, terminując w firmie ojca oraz w Niemczech (1867). Po śmierci ojca w 1871 roku został właścicielem jego dużej firmy handlu winem J.H.L. Brandt. Magazyny firmy znajdowały się w jej siedzibie przy Langer Markt 14 (Długi Targ), a także w wynajętych piwnicach przy Jopengasse (ul. Piwna) i w Wielkiej Zbrojowni. Był konsulem honorowym Meksyku w Gdańsku, przewodniczył radzie nadzorczej domu opieki dla osób starszych na Polankach w Gdańsku-Oliwie ( Zakład Pracy i Ubogich; Dwór II). Miłośnik sztuki, ofiarował 12 tysięcy marek na nowe witraże w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, przekazywał także znaczne kwoty na cele dobroczynne. W 1910 roku sprzedał firmę Erwinowi Rudlowi, który prowadził ją nadal pod starą nazwą. W 1928 właścicielem firmy był Curt Caspary, a w 1935 Bruno Bittner.
Był żonaty z Emmą Johanną Kämmerer. Został pochowany w rodzinnym grobowcu na starym cmentarzu Zbawiciela.
