JÜNCKE FRIEDRICH ANTON JOHANN, kupiec, radny
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Jüncke Friedrich Anton Johann.JPG|thumb|Friedrich Anton Johann Jüncke]] | [[File:Jüncke Friedrich Anton Johann.JPG|thumb|Friedrich Anton Johann Jüncke]] | ||
| + | [[File:Friedrich_Anton_Johann_Juncke.jpg|thumb|Tablica upamiętniająca wizyty monarchów pruskich w winiarni Rathskeller]] | ||
'''FRIEDRICH ANTON JOHANN JÜNCKE''' (11 I 1809 Lubeka – 5 IX 1860 Gdańsk), kupiec. Syn krawca, do Gdańska przybył na zaproszenie stryja [[JÜNCKE ANTON CHRISTOPH FRIEDRICH | Antona Christopha Jünckego]], dzierżawcy winiarni pod [[DWÓR ARTUSA | Dworem Artusa]]. W 1833 roku otworzył firmę zajmującą się hurtowym i detalicznym handlem winem, włączając po śmierci stryja także jego aktywa. Wynajmował na składy piwnice [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratusza Głównego Miasta]]. Od 1 VIII 1832 do grudnia 1852 roku firmę prowadził wspólnie z [[LIERAU MARTIN FRIEDRICH | Martinem Friedrichem Lierauem]], początkowo jako M.F. Lierau & Co., od 1 I 1842 jako Lierau und Jüncke. Firma przejęła w dzierżawę także piwnice Dworu Artusa, z historyczną winiarnią Rathskeller (Piwnica Rajców, Długi Targ 44).<br/><br/> | '''FRIEDRICH ANTON JOHANN JÜNCKE''' (11 I 1809 Lubeka – 5 IX 1860 Gdańsk), kupiec. Syn krawca, do Gdańska przybył na zaproszenie stryja [[JÜNCKE ANTON CHRISTOPH FRIEDRICH | Antona Christopha Jünckego]], dzierżawcy winiarni pod [[DWÓR ARTUSA | Dworem Artusa]]. W 1833 roku otworzył firmę zajmującą się hurtowym i detalicznym handlem winem, włączając po śmierci stryja także jego aktywa. Wynajmował na składy piwnice [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratusza Głównego Miasta]]. Od 1 VIII 1832 do grudnia 1852 roku firmę prowadził wspólnie z [[LIERAU MARTIN FRIEDRICH | Martinem Friedrichem Lierauem]], początkowo jako M.F. Lierau & Co., od 1 I 1842 jako Lierau und Jüncke. Firma przejęła w dzierżawę także piwnice Dworu Artusa, z historyczną winiarnią Rathskeller (Piwnica Rajców, Długi Targ 44).<br/><br/> | ||
Wersja z 13:44, 21 paź 2019
FRIEDRICH ANTON JOHANN JÜNCKE (11 I 1809 Lubeka – 5 IX 1860 Gdańsk), kupiec. Syn krawca, do Gdańska przybył na zaproszenie stryja Antona Christopha Jünckego, dzierżawcy winiarni pod Dworem Artusa. W 1833 roku otworzył firmę zajmującą się hurtowym i detalicznym handlem winem, włączając po śmierci stryja także jego aktywa. Wynajmował na składy piwnice Ratusza Głównego Miasta. Od 1 VIII 1832 do grudnia 1852 roku firmę prowadził wspólnie z Martinem Friedrichem Lierauem, początkowo jako M.F. Lierau & Co., od 1 I 1842 jako Lierau und Jüncke. Firma przejęła w dzierżawę także piwnice Dworu Artusa, z historyczną winiarnią Rathskeller (Piwnica Rajców, Długi Targ 44).
Po śmierci wspólnika, od 1 II 1853, był jedynym właścicielem firmy, utrzymując jej dawną nazwę. Rozliczenia z jego spadkobiercami zakończył 31 III 1855, wtedy też zmienił nazwę przedsiębiorstwa na F.A.J. Jüncke. W winiarni Rathskeller 3 VI 1843 podejmował króla pruskiego Fryderyka Wilhelma IV, 21 VI 1854 króla (późniejszego cesarza) Wilhelma I, 22 VI 1855 kronprinza Fryderyka III (późniejszego cesarza).
W 1846 roku należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki, w latach 1848–1860 był członkiem Rady Miejskiej. W latach 1843–1860 mieszkał w swojej kamienicy przy Jopengasse 600 (Piwna 21), którą odziedziczyli jego spadkobiercy.
18 VIII 1833 roku w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (NMP) zostały ogłoszone zapowiedzi jego ślubu z panną Eveliną Violandą Wolff z Gdańska-Brętowa (1815 – 11 II 1884 Gdańsk). Zmarł na apopleksję.
Po jego śmierci firmę prowadziła wdowa wspólnie ze starszym synem Albertem Theodorem. Kolejny syn Friedrich Wilhelm stał się jej współwłaścicielem w 1867, po ukończeniu 25 lat. Nie wiadomo, czy współwłaścicielem był wówczas także kolejny z synów, Louis Eduard. Syn Gustav Bernhard (ur. 14 I 1845 Gdańsk) za przypadły mu po ojcu spadek zakupił majątek ziemski Klein Golmkau (Gołębiewko koło Pruszcza), gdzie gospodarzył i mieszkał do śmierci. Córka Marie (12 VI 1834 Gdańsk – 15 VI 1908 Gdańsk) 20 III 1854 roku została zaręczona z kupcem Emilem Rovenhagenem (1824–1882). Druga córka, Bertha Louisa (29 III 1837 – 8 VII 1908), w maju 1860 roku w kościele NMP zawarła związek małżeński z synem byłego wspólnika ojca, Hermanem Lierauem (1833–1864), i wyjechała z mężem do Królewca; jako wdowa wróciła do Gdańska.
