BLECH ABRAHAM FRIEDRICH, pastor
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''ABRAHAM FRIEDRICH BLECH''' (12 II 1762 Gdańsk – 17 XII 1830 Kiełpino Górne koło Gdańska), pastor. Syn kupca Benjamina Blecha (1712-1783). Od roku 1775 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], od 1782 studiował teologię na uniwersytetach w Getyndze i w Lipsku, gdzie uzyskał doktorat. W Gdańsku od roku 1789 diakon [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościoła Zbawiciela na Zaroślaku]], w 1796 przeszedł do pracy kaznodziejskiej w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JAKUBA (Stare Miasto) | kościele św. Jakuba]], w 1802 [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]]. Od 1812 roku profesor historii i geografii w Gimnazjum Akademickim, od 1817 w [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskim]] ([[HIRSCH SIMON JOSEPH THEODOR| | + | '''ABRAHAM FRIEDRICH BLECH''' (12 II 1762 Gdańsk – 17 XII 1830 Kiełpino Górne koło Gdańska), pastor. Syn kupca Benjamina Blecha (1712-1783). Od roku 1775 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], od 1782 studiował teologię na uniwersytetach w Getyndze i w Lipsku, gdzie uzyskał doktorat. W Gdańsku od roku 1789 diakon [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościoła Zbawiciela na Zaroślaku]], w 1796 przeszedł do pracy kaznodziejskiej w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JAKUBA (Stare Miasto) | kościele św. Jakuba]], w 1802 [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]]. Od 1812 roku profesor historii i geografii w Gimnazjum Akademickim, od 1817 w [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskim]]. Oprócz nauczania opiekował się, po śmierci ich ojca, braćmi Reinick: [[REINICK ROBERT | Robertem]] (1805–1852), późniejszym poetą i malarzem, Friedrichem (1795–1857) oraz [[REINICK ALFRED | Alfredem]] (1812-1885), późniejszymi kupcami. Sfinansował z własnych środków naukę [[HIRSCH SIMON JOSEPH THEODOR| Simona Josepha Theodora Hirscha]], którego nakłonił także do przyjęcia chrztu w obrządku luterańskim. Od 1816 członek konsystorza prowincji Prusy Zachodnie. W 1825 ze względu na stan zdrowia przeszedł na emeryturę. <br /><br /> |
Był właścicielem rodzinnego majątku w [[KIEŁPINO GÓRNE | Kiełpinie Górnym]]. Autor dziejów [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] (''Geschichte der siebenjährigen Leiden Danzigs von 1807 –1814'', 1815), ukazujących jego negatywny stosunek cesarza Napoleona i jego polityki do Gdańska; autor podręczników i dramatów historycznych, które wydawał pod pseudonimem Adolf Bergen.<br /><br /> | Był właścicielem rodzinnego majątku w [[KIEŁPINO GÓRNE | Kiełpinie Górnym]]. Autor dziejów [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] (''Geschichte der siebenjährigen Leiden Danzigs von 1807 –1814'', 1815), ukazujących jego negatywny stosunek cesarza Napoleona i jego polityki do Gdańska; autor podręczników i dramatów historycznych, które wydawał pod pseudonimem Adolf Bergen.<br /><br /> | ||
| − | 9 II 1790 roku zawarł związek małżeński z Renatą Louisą Hildebrandt, zmarłą w czasie pierwszego połogu 1 I 1791. 22 XI 1791 ożenił się z Agatą Wirginią Hildebrandt. Miał syna [[BLECH KARL ADOLPH| Karla Adolpha Blecha]] i trzy córki urodzone w latach 1792-1794: | + | 9 II 1790 roku zawarł związek małżeński z Renatą Louisą Hildebrandt, zmarłą w czasie pierwszego połogu 1 I 1791. 22 XI 1791 ożenił się z Agatą Wirginią Hildebrandt. Miał syna [[BLECH KARL ADOLPH| Karla Adolpha Blecha]] i trzy córki urodzone w latach 1792-1794: Friederike Auguste, Amalie Pauline i Marie Wilhelmine. Opiekował się braćmi |
| + | |||
| + | {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 17:28, 6 paź 2019
ABRAHAM FRIEDRICH BLECH (12 II 1762 Gdańsk – 17 XII 1830 Kiełpino Górne koło Gdańska), pastor. Syn kupca Benjamina Blecha (1712-1783). Od roku 1775 uczeń Gimnazjum Akademickiego, od 1782 studiował teologię na uniwersytetach w Getyndze i w Lipsku, gdzie uzyskał doktorat. W Gdańsku od roku 1789 diakon kościoła Zbawiciela na Zaroślaku, w 1796 przeszedł do pracy kaznodziejskiej w kościele św. Jakuba, w 1802 kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Od 1812 roku profesor historii i geografii w Gimnazjum Akademickim, od 1817 w Gimnazjum Miejskim. Oprócz nauczania opiekował się, po śmierci ich ojca, braćmi Reinick: Robertem (1805–1852), późniejszym poetą i malarzem, Friedrichem (1795–1857) oraz Alfredem (1812-1885), późniejszymi kupcami. Sfinansował z własnych środków naukę Simona Josepha Theodora Hirscha, którego nakłonił także do przyjęcia chrztu w obrządku luterańskim. Od 1816 członek konsystorza prowincji Prusy Zachodnie. W 1825 ze względu na stan zdrowia przeszedł na emeryturę.
Był właścicielem rodzinnego majątku w Kiełpinie Górnym. Autor dziejów I Wolnego Miasta Gdańska (Geschichte der siebenjährigen Leiden Danzigs von 1807 –1814, 1815), ukazujących jego negatywny stosunek cesarza Napoleona i jego polityki do Gdańska; autor podręczników i dramatów historycznych, które wydawał pod pseudonimem Adolf Bergen.
9 II 1790 roku zawarł związek małżeński z Renatą Louisą Hildebrandt, zmarłą w czasie pierwszego połogu 1 I 1791. 22 XI 1791 ożenił się z Agatą Wirginią Hildebrandt. Miał syna Karla Adolpha Blecha i trzy córki urodzone w latach 1792-1794: Friederike Auguste, Amalie Pauline i Marie Wilhelmine. Opiekował się braćmi
