KOŚCIÓŁ APOSTOLSKO-KATOLICKI
(wstawienie ilustracji (e-mail z 27.04.2019)) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Kościół_Apostolsko-Katolicki.jpg|thumb|Druk zapowiadający odprawienie 13 IV 1845 pierwszego nabożeństwa przez Jana Czerskiego w kościele św. Piotra i Pawła]] | [[File:Kościół_Apostolsko-Katolicki.jpg|thumb|Druk zapowiadający odprawienie 13 IV 1845 pierwszego nabożeństwa przez Jana Czerskiego w kościele św. Piotra i Pawła]] | ||
| − | '''KOŚCIÓŁ APOSTOLSKO-KATOLICKI''', grupa wyznaniowa powstała w Niemczech w 1843 roku na kanwie krytyki kultu relikwii (świętej tuniki w Trewirze), zwana także Kościołem niemiecko-katolickim, postulująca zniesienie spowiedzi usznej, celibatu, kultu świętych, odpustów itp. Kościół popierany przez państwo pruskie, zwłaszcza na ziemiach zaboru, jako osłabiający Kościół rzymsko-katolicki. Silny ośrodek powstał w Pile, skąd w roku 1845 przybył do Gdańska główny propagator nowego wyznania, Jan Czerski. Początkowo korzystano z pomocy protestantów, pozostających poza Unią Staropruską [[KALWINI W GDAŃSKU | kalwinistów]] i | + | '''KOŚCIÓŁ APOSTOLSKO-KATOLICKI''', grupa wyznaniowa powstała w Niemczech w 1843 roku na kanwie krytyki kultu relikwii (świętej tuniki w Trewirze (Trier), zwana także Kościołem niemiecko-katolickim, postulująca zniesienie spowiedzi usznej, celibatu, kultu świętych, odpustów itp. Kościół popierany przez państwo pruskie, zwłaszcza na ziemiach zaboru, jako osłabiający Kościół rzymsko-katolicki. Silny ośrodek powstał w Pile, skąd w roku 1845 przybył do Gdańska główny propagator nowego wyznania, Jan Czerski. Początkowo korzystano z pomocy protestantów, pozostających poza Unią Staropruską [[KALWINI W GDAŃSKU | kalwinistów]] i staroluteranów, odprawiając nabożeństwa w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]] (na [[STARE PRZEDMIEŚCIE | Starym Przedmieściu]]) oraz w [[KOŚCIÓŁ ŚW. DUCHA | kościele św. Ducha]] (na [[GŁÓWNE MIASTO | Głównym Mieście]]). W 1846 roku wpisany do urzędowego rejestru wyznań w Gdańsku. Przed 1859 zbudowano osobną świątynię, przy Schwarzes Meer 26 (ul. Stawki, [[CZARNE MORZE | Czarne Morze]]). Był to niewielki budynek, zachowujący cechy stylu neogotyckiego, wkomponowany w pierzeję południową tej uliczki. Po roku 1859 wpływy Kościoła apostolsko-katolickiego w Niemczech znacząco osłabły, ale jego niewielka liczebnie gmina przetrwała w Gdańsku do 1945. Świątynia przy Schwarzes Meer została zniszczona w 1945. {{author: SK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Wersja z 10:39, 6 paź 2019
KOŚCIÓŁ APOSTOLSKO-KATOLICKI, grupa wyznaniowa powstała w Niemczech w 1843 roku na kanwie krytyki kultu relikwii (świętej tuniki w Trewirze (Trier), zwana także Kościołem niemiecko-katolickim, postulująca zniesienie spowiedzi usznej, celibatu, kultu świętych, odpustów itp. Kościół popierany przez państwo pruskie, zwłaszcza na ziemiach zaboru, jako osłabiający Kościół rzymsko-katolicki. Silny ośrodek powstał w Pile, skąd w roku 1845 przybył do Gdańska główny propagator nowego wyznania, Jan Czerski. Początkowo korzystano z pomocy protestantów, pozostających poza Unią Staropruską kalwinistów i staroluteranów, odprawiając nabożeństwa w kościele św. Piotra i Pawła (na Starym Przedmieściu) oraz w kościele św. Ducha (na Głównym Mieście). W 1846 roku wpisany do urzędowego rejestru wyznań w Gdańsku. Przed 1859 zbudowano osobną świątynię, przy Schwarzes Meer 26 (ul. Stawki, Czarne Morze). Był to niewielki budynek, zachowujący cechy stylu neogotyckiego, wkomponowany w pierzeję południową tej uliczki. Po roku 1859 wpływy Kościoła apostolsko-katolickiego w Niemczech znacząco osłabły, ale jego niewielka liczebnie gmina przetrwała w Gdańsku do 1945. Świątynia przy Schwarzes Meer została zniszczona w 1945.
